2Ki 11:1 | DutKingComments | STEP | Hier gaan we terug naar het begin van de regering van Jehu. We gaan achtentwintig jaar terug in de tijd. Jehu heeft net Ahazia gedood. Athalia, de moeder van Ahazia en dochter van Achab en Izebel, grijpt naar de macht. Ze vermoordt haar eigen nageslacht. Natuurlijke gevoelens heeft ze niet. Ze heeft overigens niet veel meer te doden omdat Jehu grondig te werk is gegaan in de uitvoering van zijn opdracht. Achter deze vrouw staat de satan zelf die erop uit is het zaad van David uit te roeien om te voorkomen dat de Messias geboren zal worden. Maar het loopt God niet uit de hand. Joseba, de zuster van Ahazia, verbergt de zoon van Ahazia, Joas, en voorkomt daardoor de totale uitroeiing van het geslacht van David. Dit kind wordt, net als de Heer Jezus later, weggenomen en verborgen om uit de handen van moordenaars te blijven. Joseba betekent ‘de HEERE is trouw’. De HEERE wil Juda niet verderven en houdt een lamp brandend voor het huis van David tot de geboorte van de Messias. Joas wordt in het geheim gevoed en opgevoed. Hij bevindt zich in een van de vertrekken van de tempel en is daardoor verbonden aan het huis van de HEERE. Hij woont bij de HEERE. Door deze plaats in de verborgenheid is hij als het ware in de dood. Als hij dadelijk koning wordt, is dat om zo te zeggen door de dood heen. Tegelijk menen de getrouwen al die tijd dat het over en uit is met het koningschap naar Gods gedachten. Christus is ook nu “verborgen in God” ( ) en wacht tot het ogenblik dat Hij Zich aan Zijn volk kan vertonen. Voor de getrouwen nu is dat geen verborgenheid, want zij zien Hem in de heerlijkheid, terwijl de wereld Hem niet ziet. Athalia meent alles te kunnen besturen. Zij heeft de macht. Zij is een voorstelling van de macht van het pausdom, van de rooms-katholieke kerk, die allen doodt die zich niet aan haar onderwerpen ( ) . Ze heeft zich oppermachtig gevoeld. Met de komst van Christus wordt absoluut niet gerekend. In deze vrouw zien we de verborgenheid van de wetteloosheid die zich in de schoot van de christenheid ontwikkelt.

2 Kings 11:1

Joseba verbergt Joas

Hier gaan we terug naar het begin van de regering van Jehu. We gaan achtentwintig jaar terug in de tijd. Jehu heeft net Ahazia gedood. Athalia, de moeder van Ahazia en dochter van Achab en Izebel, grijpt naar de macht. Ze vermoordt haar eigen nageslacht. Natuurlijke gevoelens heeft ze niet. Ze heeft overigens niet veel meer te doden omdat Jehu grondig te werk is gegaan in de uitvoering van zijn opdracht.

Achter deze vrouw staat de satan zelf die erop uit is het zaad van David uit te roeien om te voorkomen dat de Messias geboren zal worden. Maar het loopt God niet uit de hand. Joseba, de zuster van Ahazia, verbergt de zoon van Ahazia, Joas, en voorkomt daardoor de totale uitroeiing van het geslacht van David. Dit kind wordt, net als de Heer Jezus later, weggenomen en verborgen om uit de handen van moordenaars te blijven. Joseba betekent ‘de HEERE is trouw’. De HEERE wil Juda niet verderven en houdt een lamp brandend voor het huis van David tot de geboorte van de Messias.

Joas wordt in het geheim gevoed en opgevoed. Hij bevindt zich in een van de vertrekken van de tempel en is daardoor verbonden aan het huis van de HEERE. Hij woont bij de HEERE. Door deze plaats in de verborgenheid is hij als het ware in de dood. Als hij dadelijk koning wordt, is dat om zo te zeggen door de dood heen. Tegelijk menen de getrouwen al die tijd dat het over en uit is met het koningschap naar Gods gedachten. Christus is ook nu “verborgen in God” (Ko 3:3) en wacht tot het ogenblik dat Hij Zich aan Zijn volk kan vertonen. Voor de getrouwen nu is dat geen verborgenheid, want zij zien Hem in de heerlijkheid, terwijl de wereld Hem niet ziet.

Athalia meent alles te kunnen besturen. Zij heeft de macht. Zij is een voorstelling van de macht van het pausdom, van de rooms-katholieke kerk, die allen doodt die zich niet aan haar onderwerpen (Op 17:6). Ze heeft zich oppermachtig gevoeld. Met de komst van Christus wordt absoluut niet gerekend. In deze vrouw zien we de verborgenheid van de wetteloosheid die zich in de schoot van de christenheid ontwikkelt.