2Sa 17:1-5 | DutKingComments | STEP | Achitofel geeft verder raad. Van die raad wordt in door de Geest van God opgemerkt dat het “de goede raad van Achitofel” was. Hij stelt voor om met een aantal mannen ervoor te zorgen dat David wordt gedood. Dan blijft het hele volk behouden. Hij vraagt Absalom toestemming om zelf een leger samen te stellen. Hij wil zelf de mannen uitkiezen. Het zijn er niet weinig, liefst twaalfduizend mannen. Toch zijn het er ook niet te veel. Het is een beweeglijk en slagvaardig leger. Hij bepaalt zelf de tactiek en wil met deze mannen zonder tijdverlies achter David aangaan. Met zijn scherpzinnige geest beseft hij dat David moe en ontmoedigd is. Dit is hét moment voor de aanslag op het leven van de gevluchte koning. Achitofel voorziet dat het volk dat bij David is, op de vlucht zal slaan als hij met zijn keurtroepen verschijnt. Dat is niet erg, want het gaat om David. Als hij hem kan doden, zal het hele volk naar Absalom terugkeren en in vrede zijn, want “het terugkeren van allen is [afhankelijk van] de man die u zoekt”. Deze raad van Achitofel vindt goedkeuring “in de ogen van Absalom en in de ogen van alle oudsten van Israël” . Door de zaak zo voor te stellen suggereert Achitofel dat Absalom de rechtmatige koning is van wie het volk is afgeweken. Hij doet het ook voorkomen alsof Absalom de man is die vrede geeft. De verkondiging van deze valse vrede, evenals de aanmatiging dat Absalom de rechtmatige koning is, zien we ook bij de antichrist. Wat Achitofel zegt over het uitschakelen van David, lijkt veel op wat Kajafas heeft gezegd over het uitschakelen van de Heer Jezus: “Maar een van hen, Kajafas, die in dat jaar hogepriester was, zei tot hen: U weet niets, en u bedenkt niet, dat het nuttiger voor ons is dat één Mens sterft voor het volk en niet de hele natie verloren gaat. Dit nu zei hij niet uit zichzelf, maar daar hij hogepriester in dat jaar was, profeteerde hij dat Jezus zou sterven voor het volk; en niet alleen voor het volk, maar opdat Hij ook de verstrooide kinderen van God tot een zou vergaderen” ( ) . Wat bij David niet in vervulling gaat, is bij de Heer Jezus wel in vervulling gegaan, maar dan alleen om Gods plan uit te voeren. De leugen van Kajafas wordt de waarheid van God. Wat de Heer Jezus heeft gedaan, heeft gevolgen voor allen die bij Hem horen.

2 Samuel 17:1-5

De verdere raad van Achitofel

Achitofel geeft verder raad. Van die raad wordt in 2Sm 17:14 door de Geest van God opgemerkt dat het “de goede raad van Achitofel” was. Hij stelt voor om met een aantal mannen ervoor te zorgen dat David wordt gedood. Dan blijft het hele volk behouden. Hij vraagt Absalom toestemming om zelf een leger samen te stellen. Hij wil zelf de mannen uitkiezen. Het zijn er niet weinig, liefst twaalfduizend mannen. Toch zijn het er ook niet te veel. Het is een beweeglijk en slagvaardig leger. Hij bepaalt zelf de tactiek en wil met deze mannen zonder tijdverlies achter David aangaan.

Met zijn scherpzinnige geest beseft hij dat David moe en ontmoedigd is. Dit is hét moment voor de aanslag op het leven van de gevluchte koning. Achitofel voorziet dat het volk dat bij David is, op de vlucht zal slaan als hij met zijn keurtroepen verschijnt. Dat is niet erg, want het gaat om David. Als hij hem kan doden, zal het hele volk naar Absalom terugkeren en in vrede zijn, want “het terugkeren van allen is [afhankelijk van] de man die u zoekt”. Deze raad van Achitofel vindt goedkeuring “in de ogen van Absalom en in de ogen van alle oudsten van Israël”.

Door de zaak zo voor te stellen suggereert Achitofel dat Absalom de rechtmatige koning is van wie het volk is afgeweken. Hij doet het ook voorkomen alsof Absalom de man is die vrede geeft. De verkondiging van deze valse vrede, evenals de aanmatiging dat Absalom de rechtmatige koning is, zien we ook bij de antichrist.

Wat Achitofel zegt over het uitschakelen van David, lijkt veel op wat Kajafas heeft gezegd over het uitschakelen van de Heer Jezus: “Maar een van hen, Kajafas, die in dat jaar hogepriester was, zei tot hen: U weet niets, en u bedenkt niet, dat het nuttiger voor ons is dat één Mens sterft voor het volk en niet de hele natie verloren gaat. Dit nu zei hij niet uit zichzelf, maar daar hij hogepriester in dat jaar was, profeteerde hij dat Jezus zou sterven voor het volk; en niet alleen voor het volk, maar opdat Hij ook de verstrooide kinderen van God tot een zou vergaderen” (Jh 11:49-52). Wat bij David niet in vervulling gaat, is bij de Heer Jezus wel in vervulling gegaan, maar dan alleen om Gods plan uit te voeren. De leugen van Kajafas wordt de waarheid van God. Wat de Heer Jezus heeft gedaan, heeft gevolgen voor allen die bij Hem horen.

De raad van Husai

Ondanks het feit dat de raad van Achitofel goed is “in de ogen van Absalom en in de ogen van alle oudsten van Israël” (2Sm 17:4), wil Absalom zich niet aan één bepaalde raad binden en wil ook Husai horen. Dit kan alleen van de HEERE zijn. Husai neemt de hem geboden kans waar. Tactisch begint hij ermee te zeggen dat de raad die Achitofel heeft gegeven, “ditmaal niet goed is”. Om dit te kunnen zeggen zal hij veel overtuigingskracht nodig hebben. Dat heeft hij ook. Die overtuigingskracht zit hem in de kennis die hij van David heeft omdat David zijn vriend is. Dat weet Absalom goed. Hij meent dat hij nu van die kennis kan profiteren voor het plan dat moet worden gemaakt om zijn vader uit te schakelen.

Het is dan ook mogelijk dat Absalom de raad van Husai wil horen omdat deze als vriend van David nog beter op de hoogte is van diens plannen en werkwijze dan Achitofel. Als zoon van David kent Absalom wel de zwakke plekken van David als vader, maar hij kent hem niet als krijgsman. Met grote kennis van Davids werkwijze en moed toont Husai aan dat zijn voorstel beter is. Husai spreekt vol overtuiging en met grote voorzichtigheid. Hij vleit ook het inzicht van Absalom. Hij spreekt over het leiderschap van David, zijn inspirerende voorbeeld en de held die hij is voor het volk dat bij hem is.

Husai raadt aan het hele volk te laten verzamelen. De achtergrond van deze raad is dat daardoor tijd gewonnen wordt en David kan worden gewaarschuwd. Hij benadrukt dat alleen door een geweldige overmacht David en zijn mannen te verslaan zijn op een manier dat er niet één overblijft. In poëtische taal schildert Husai Absalom voor ogen hoe het zal gaan als David zich in een stad terugtrekt, in de mening dat hij daar veilig is. Vanwege de enorme overmacht zal de hele stad steentje na steentje worden afgebroken, zodat er van de bescherming voor David niets meer overblijft.