2Sa 17:3 | DutKingComments | STEP | Achitofel geeft verder raad. Van die raad wordt in door de Geest van God opgemerkt dat het “de goede raad van Achitofel” was. Hij stelt voor om met een aantal mannen ervoor te zorgen dat David wordt gedood. Dan blijft het hele volk behouden. Hij vraagt Absalom toestemming om zelf een leger samen te stellen. Hij wil zelf de mannen uitkiezen. Het zijn er niet weinig, liefst twaalfduizend mannen. Toch zijn het er ook niet te veel. Het is een beweeglijk en slagvaardig leger. Hij bepaalt zelf de tactiek en wil met deze mannen zonder tijdverlies achter David aangaan. Met zijn scherpzinnige geest beseft hij dat David moe en ontmoedigd is. Dit is hét moment voor de aanslag op het leven van de gevluchte koning. Achitofel voorziet dat het volk dat bij David is, op de vlucht zal slaan als hij met zijn keurtroepen verschijnt. Dat is niet erg, want het gaat om David. Als hij hem kan doden, zal het hele volk naar Absalom terugkeren en in vrede zijn, want “het terugkeren van allen is [afhankelijk van] de man die u zoekt”. Deze raad van Achitofel vindt goedkeuring “in de ogen van Absalom en in de ogen van alle oudsten van Israël” . Door de zaak zo voor te stellen suggereert Achitofel dat Absalom de rechtmatige koning is van wie het volk is afgeweken. Hij doet het ook voorkomen alsof Absalom de man is die vrede geeft. De verkondiging van deze valse vrede, evenals de aanmatiging dat Absalom de rechtmatige koning is, zien we ook bij de antichrist. Wat Achitofel zegt over het uitschakelen van David, lijkt veel op wat Kajafas heeft gezegd over het uitschakelen van de Heer Jezus: “Maar een van hen, Kajafas, die in dat jaar hogepriester was, zei tot hen: U weet niets, en u bedenkt niet, dat het nuttiger voor ons is dat één Mens sterft voor het volk en niet de hele natie verloren gaat. Dit nu zei hij niet uit zichzelf, maar daar hij hogepriester in dat jaar was, profeteerde hij dat Jezus zou sterven voor het volk; en niet alleen voor het volk, maar opdat Hij ook de verstrooide kinderen van God tot een zou vergaderen” ( ) . Wat bij David niet in vervulling gaat, is bij de Heer Jezus wel in vervulling gegaan, maar dan alleen om Gods plan uit te voeren. De leugen van Kajafas wordt de waarheid van God. Wat de Heer Jezus heeft gedaan, heeft gevolgen voor allen die bij Hem horen.

2 Samuel 17:3

De verdere raad van Achitofel

Achitofel geeft verder raad. Van die raad wordt in 2Sm 17:14 door de Geest van God opgemerkt dat het “de goede raad van Achitofel” was. Hij stelt voor om met een aantal mannen ervoor te zorgen dat David wordt gedood. Dan blijft het hele volk behouden. Hij vraagt Absalom toestemming om zelf een leger samen te stellen. Hij wil zelf de mannen uitkiezen. Het zijn er niet weinig, liefst twaalfduizend mannen. Toch zijn het er ook niet te veel. Het is een beweeglijk en slagvaardig leger. Hij bepaalt zelf de tactiek en wil met deze mannen zonder tijdverlies achter David aangaan.

Met zijn scherpzinnige geest beseft hij dat David moe en ontmoedigd is. Dit is hét moment voor de aanslag op het leven van de gevluchte koning. Achitofel voorziet dat het volk dat bij David is, op de vlucht zal slaan als hij met zijn keurtroepen verschijnt. Dat is niet erg, want het gaat om David. Als hij hem kan doden, zal het hele volk naar Absalom terugkeren en in vrede zijn, want “het terugkeren van allen is [afhankelijk van] de man die u zoekt”. Deze raad van Achitofel vindt goedkeuring “in de ogen van Absalom en in de ogen van alle oudsten van Israël”.

Door de zaak zo voor te stellen suggereert Achitofel dat Absalom de rechtmatige koning is van wie het volk is afgeweken. Hij doet het ook voorkomen alsof Absalom de man is die vrede geeft. De verkondiging van deze valse vrede, evenals de aanmatiging dat Absalom de rechtmatige koning is, zien we ook bij de antichrist.

Wat Achitofel zegt over het uitschakelen van David, lijkt veel op wat Kajafas heeft gezegd over het uitschakelen van de Heer Jezus: “Maar een van hen, Kajafas, die in dat jaar hogepriester was, zei tot hen: U weet niets, en u bedenkt niet, dat het nuttiger voor ons is dat één Mens sterft voor het volk en niet de hele natie verloren gaat. Dit nu zei hij niet uit zichzelf, maar daar hij hogepriester in dat jaar was, profeteerde hij dat Jezus zou sterven voor het volk; en niet alleen voor het volk, maar opdat Hij ook de verstrooide kinderen van God tot een zou vergaderen” (Jh 11:49-52). Wat bij David niet in vervulling gaat, is bij de Heer Jezus wel in vervulling gegaan, maar dan alleen om Gods plan uit te voeren. De leugen van Kajafas wordt de waarheid van God. Wat de Heer Jezus heeft gedaan, heeft gevolgen voor allen die bij Hem horen.