Exo 8:2-14 | DutKingComments | STEP | Mozes krijgt opnieuw de opdracht naar de farao toe te gaan om hem in de Naam van de HEERE op te dragen Zijn volk te laten gaan, opdat het Hem zal dienen. Als de farao weigert, moet de tweede plaag worden aangekondigd. Uit de Nijl zullen ontelbare kikkers komen die het land zullen overspoelen. Kikkers worden door de Egyptenaren als heilig beschouwd en met eerbied behandeld. Ze mogen daarom niet worden gedood. Deze afgoden nemen onder de oordelende hand van God de vorm van een plaag aan.

Exodus 8:2-14

Aankondiging van de tweede plaag

Mozes krijgt opnieuw de opdracht naar de farao toe te gaan om hem in de Naam van de HEERE op te dragen Zijn volk te laten gaan, opdat het Hem zal dienen. Als de farao weigert, moet de tweede plaag worden aangekondigd. Uit de Nijl zullen ontelbare kikkers komen die het land zullen overspoelen.

Kikkers worden door de Egyptenaren als heilig beschouwd en met eerbied behandeld. Ze mogen daarom niet worden gedood. Deze afgoden nemen onder de oordelende hand van God de vorm van een plaag aan.

De tweede plaag: kikkers

De farao geeft geen krimp en de plaag komt. De kikkers komen uit de Nijl, het beeld van de natuurlijke zegeningen. Wat God als een zegen heeft bedoeld, wordt een plaag. De kikkers zijn een beeld van onreine geesten, met name van seksuele onreinheid: “En ik zag uit de mond van de draak en uit de mond van het beest en uit de mond van de valse profeet drie onreine geesten [komen] als kikkers; want het zijn geesten van demonen die tekenen doen [en] die uitgaan naar de koningen van het hele aardrijk, om hen te verzamelen tot de oorlog van de grote dag van God de Almachtige. Zie, Ik kom als een dief. Gelukkig hij die waakt en zijn kleren bewaart, opdat hij niet naakt wandelt en men zijn schaamte niet ziet” (Op 16:13-15).

De liefde tussen man en vrouw in het huwelijk is een natuurlijke zegen die God aan de mens heeft gegeven. Die zegen is tot een vloek geworden. Denk bijvoorbeeld aan de homoseksuele relaties, de buitenhuwelijkse of voorhuwelijkse seksuele relaties, pornografie in tijdschriften en via televisie en internet, seksshops en seksclubs.

Deze plaag komt de huizen van de Egyptenaren binnen en ook die van de Israëlieten. Er is nog geen scheiding, want die brengt God vanaf de vierde plaag aan. Deze plaag overwoekert de wereld en dringt ook de huizen van de christenen binnen. Soms ongevraagd via reclamefolders door de brievenbus, maar helaas ook wel omdat men de huizen daarvoor openstelt. De onreinheid komt in de slaapkamers, in de bedden. De waarschuwing in Hebreeën 13 is in dit verband belangrijk en veelzeggend (Hb 13:4).

De kikkers komen in de baktroggen, wat erop duidt dat het met het voedsel wordt vermengd. Dit is het soort voedsel dat het via de massamedia het publiek wordt voorgezet. Het tot zich nemen van dit verontreinigde voedsel kan niet uitblijven. Homohuwelijken en de inzegening ervan in de kerk zijn praktijk geworden. Wie zelf niet praktiserend is, praat het goed. Liefde is toch van God?

Deze onreinheid is het gevolg van het niet erkennen van God. Daarom geeft Hij een plaag als deze. De toepassing voor onze dagen is duidelijk (Rm 1:24-28 en let op het redengevende “daarom”). De mens die God buitenspel zet, roept deze plaag over zichzelf af. De mens die God niet erkent, onteert zichzelf. De lusten die hij zoekt te bevredigen, ontspruiten aan zijn verlaten van God. Terugkeer naar Hem is het enige dat helpt om de plaag te verdrijven.

De magiërs doen met hun bezweringen hetzelfde en laten ook kikkers over het land Egypte omhoogklimmen. Ze kunnen de plaag niet wegnemen, ze kunnen die alleen erger maken. In de toepassing zien we dit bij zogenaamde christelijke leiders die de filosofen napraten. Wat de Bijbel onreinheid noemt, noemen zij een ‘natuurlijke, gezonde ontwikkeling’. De kracht van het Woord van God wordt weggenomen en de plaag wordt alleen maar erger.

De farao vraagt voorbede

Op deze plaag reageert de farao wel. Hij roept Mozes en Aäron en vraagt om gebed dat de kikkers zullen verdwijnen. Hij beweert dat hij dan het volk zal laten gaan. Het is een indrukwekkend bewijs van genade dat Mozes tegen de farao zegt dat hij mag bepalen wanneer hij zal bidden. De farao bepaalt dat moment op morgen. Mogelijk meent hij dat door even uitstel te krijgen de kikkers alsnog vanzelf zullen verdwijnen.

Heel wat mensen die in nood zijn, willen toch niet direct toegeven dat het Gods hand is die zwaar op hen drukt. Ze stellen een beslissing nog even uit, in de hoop dat de druk ‘morgen’ wat lichter zal zijn.

God verhoort het gebed van Mozes

Mozes roept tot de HEERE en de HEERE doet naar het woord van Mozes. Omdat de farao zelf het tijdstip van het wegdoen van de kikkers heeft bepaald, en het ook op dat tijdstip gebeurt, moet hem duidelijk zijn dat hij met de HEERE te maken heeft. Daarom is het hem ten volle aan te rekenen dat hij weer zijn hart verhardt als de plaag is weggenomen.

Zo is de mens van nature. Wie zich verzet tegen het duidelijke spreken van God, is bij het volgende spreken van God nog moeilijker te overtuigen. God heeft gesproken in oordeel, maar ook in genade op het gebed van Mozes. Er is echter niets waardoor het hart van de farao wordt vermurwd.

Deze dingen zijn voor de wakkere christen tekenen waaraan hij ziet dat God Zijn oordelen over de wereld brengt. De komst van de Heer is nabij.