Eze 24:15-27 | DutKingComments | STEP | Het woord van de HEERE komt weer tot Ezechiël ( ) . De boodschap die hij krijgt, sluit direct aan op de vorige. Het is een schokkende boodschap ( ) . De HEERE zegt tegen hem dat Hij zijn vrouw plotseling van hem zal wegnemen. Hij noemt haar “de lust van uw ogen” , wat aangeeft hoe innig Ezechiël haar liefheeft. De HEERE zegt hem erbij dat hij zijn verdriet moet inhouden. Ezechiël mag geen zichtbare en hoorbare tekenen van verdriet vertonen (vgl. ) . Hij moet rouw bedrijven in stilte. Wanneer hij alleen is, mag hij zich aan zijn verdriet overgeven ( ) . Verder mag hij geen enkel rouwgebruik volgen. Gewoonlijk loopt de rouwende blootshoofds en met stof of as op het hoofd ( ; ; ) . Ook barrevoets gaan is een teken van rouw ( ; ) . Bij het rouwbetoon hoort ook het bedekken van het onderste deel van het gezicht ( ; ; ; ) . Het treurbrood dat bij zulke gelegenheden bij een rouwende wordt gebracht, mag hij ook niet eten ( ; ) . Kort geeft Ezechiël aan hoe het woord van de HEERE wordt vervuld ( ) . Hij blijft niet werkeloos zitten wachten tot de verschrikkelijke gebeurtenis plaatsvindt. ’s Morgens heeft hij nog een profetische boodschap voor het volk en spreekt tot het hen. Voordat de dag voorbij is, valt de voorzegde plotselinge slag en sterft zijn vrouw. Hij zal die nacht in stilte hebben gekermd, zittend bij zijn dode vrouw (vgl. ) . De volgende morgen doet de gehoorzame profeet wat de HEERE hem geboden heeft. We zien hier weer hoe een dienaar van God zich in tijden van nood met Gods volk identificeert, zelfs als hij het moet terechtwijzen. Hij krijgt met het ergste verlies te maken dat iemand op aarde kan meemaken. Hij moet uit gehoorzaamheid aan God en uit liefde voor Gods volk lijden zonder een woord te zeggen. Hoewel God van ons niet een dergelijk extreem offer vraagt, is het wel belangrijk dat wij als gewillige en toegewijde dienaren leven.

Ezekiel 24:15-27

De dood van Ezechiëls vrouw

Het woord van de HEERE komt weer tot Ezechiël (Ez 24:15). De boodschap die hij krijgt, sluit direct aan op de vorige. Het is een schokkende boodschap (Ez 24:16). De HEERE zegt tegen hem dat Hij zijn vrouw plotseling van hem zal wegnemen. Hij noemt haar “de lust van uw ogen”, wat aangeeft hoe innig Ezechiël haar liefheeft. De HEERE zegt hem erbij dat hij zijn verdriet moet inhouden. Ezechiël mag geen zichtbare en hoorbare tekenen van verdriet vertonen (vgl. Jr 16:5). Hij moet rouw bedrijven in stilte.

Wanneer hij alleen is, mag hij zich aan zijn verdriet overgeven (Ez 24:17). Verder mag hij geen enkel rouwgebruik volgen. Gewoonlijk loopt de rouwende blootshoofds en met stof of as op het hoofd (Jz 7:6; 1Sm 4:12; Js 61:3). Ook barrevoets gaan is een teken van rouw (2Sm 15:30; Js 20:2). Bij het rouwbetoon hoort ook het bedekken van het onderste deel van het gezicht (Lv 13:45; 2Sm 15:30 ; 2Sm 19:4; Jr 14:3; Mi 3:7). Het treurbrood dat bij zulke gelegenheden bij een rouwende wordt gebracht, mag hij ook niet eten (Jr 16:7; Hs 9:4).

Kort geeft Ezechiël aan hoe het woord van de HEERE wordt vervuld (Ez 24:18). Hij blijft niet werkeloos zitten wachten tot de verschrikkelijke gebeurtenis plaatsvindt. ’s Morgens heeft hij nog een profetische boodschap voor het volk en spreekt tot het hen. Voordat de dag voorbij is, valt de voorzegde plotselinge slag en sterft zijn vrouw. Hij zal die nacht in stilte hebben gekermd, zittend bij zijn dode vrouw (vgl. Gn 23:2). De volgende morgen doet de gehoorzame profeet wat de HEERE hem geboden heeft.

We zien hier weer hoe een dienaar van God zich in tijden van nood met Gods volk identificeert, zelfs als hij het moet terechtwijzen. Hij krijgt met het ergste verlies te maken dat iemand op aarde kan meemaken. Hij moet uit gehoorzaamheid aan God en uit liefde voor Gods volk lijden zonder een woord te zeggen. Hoewel God van ons niet een dergelijk extreem offer vraagt, is het wel belangrijk dat wij als gewillige en toegewijde dienaren leven.

Betekenis van de dood van Ezechiëls vrouw

Het volk zal hebben gehoord van de ramp die Ezechiël heeft getroffen. Ze weten wat in zulke omstandigheden gebruikelijk is. Ezechiël handelt echter niet naar die gebruiken. Dat roept bij het volk vragen op (Ez 24:19). Ze begrijpen zelfs dat het gedrag van Ezechiël – het nalaten van openlijk rouwbetoon – een betekenis voor hen moet hebben. Van enig medeleven met het grote verlies dat Ezechiël heeft geleden, geven ze geen blijk. Zouden ze zozeer met zichzelf bezig zijn, dat ze er niet aan denken hun medeleven te betuigen (vgl. Jb 2:11)? We lezen alleen dat ze vragen wat het “voor ons” te betekenen heeft (Ez 37:18). In een ernstige toespraak vertelt Ezechiël hun wat de HEERE ermee wil zeggen (Ez 24:20).

De boodschap is dat de HEERE Zijn heiligdom gaat ontheiligen (Ez 24:21). Het is dat heiligdom waarop zij zo trots zijn en waarnaar ze met bewondering kijken. Het is het dierbaarste dat hun ziel bezit. Net zoals Ezechiëls vrouw voor hem de lust van zijn ogen is geweest, zo is de tempel dat voor hen. Net zoals de vrouw, naar wie Ezechiël vol bewondering heeft gekeken, door een Goddelijk ingrijpen van hem is weggenomen, zo zal de tempel, die zij zo bewonderen, door een Goddelijk oordeel van hen worden weggenomen. Ook de in Jeruzalem achtergebleven zonen en dochters zullen door het oordeel vallen.

Net als Ezechiël heeft gedaan na het overlijden van zijn vrouw, zullen zij doen als ze alles kwijt zijn waar ze met bewondering naar hebben gekeken (Ez 24:22-23). Ze zullen elkaar ook niet kunnen helpen en troosten, want de smart is voor allen hetzelfde. Niemand staat erbuiten. Ze zullen in hun ongerechtigheid wegkwijnen, omdat ze niet bereid zijn geweest daarmee te breken. Daarom kunnen ze ook geen troost bij de HEERE zoeken en moeten ze het doen met het klagen van hun nood bij elkaar. Zij hebben geen enkele reden om luid te klagen omdat ze altijd hebben geweten wat er met Jeruzalem zal gaan gebeuren; maar ze hebben het niet geloofd. Hun kennis over het lot van Jeruzalem heeft hen niet tot bekering gebracht.

De vraag van Ez 24:19 is duidelijk beantwoord: Ezechiël is een wonderteken voor hen (Ez 24:24). Als de tempel is verwoest, zullen zij net zo doen als Ezechiël heeft gedaan. Wanneer die gebeurtenis zal plaatsvinden, zullen ze weten dat God de Heere HEERE is. Ze zullen dan tot die erkenning gedwongen worden. Ze kunnen niet anders.

De dag van de verwoesting van de tempel

De HEERE richt nu het woord tot Ezechiël persoonlijk (Ez 24:25). Ezechiël zal op de dag van de verwoesting van de tempel, “de lust van hun ogen”, en de dood van hun zonen en dochters het bericht van een ooggetuige krijgen, die zal bevestigen wat hij zojuist aan het volk heeft voorgehouden (Ez 24:26). Die ooggetuige komt na de val van Jeruzalem bij hem (Ez 33:21-22).

Het bericht dat hij krijgt en die ontmoeting zullen een keerpunt worden in zijn dienst. Het volk zal met stomheid geslagen zijn, maar de profeet zal weer openlijk vrijuit kunnen spreken (Ez 24:27; Ez 3:22-27). De val van Jeruzalem zal de profeet op indrukwekkende wijze rechtvaardigen. Hij zal zowel in zijn zwijgen als in zijn spreken voor zijn volk een wonderteken zijn.