Eze 26:17 | DutKingComments | STEP | De derde profetie van de HEERE gaat over de reacties van de handelspartners op de val van Tyrus ( ) . In de kustlanden, dat zijn de eilanden in en de landen om de Middellandse Zee waarmee Tyrus handeldrijft, zal met ontzetting worden gereageerd op het bericht van de slachting die in Tyrus is aangericht. De vorsten van de kustlanden zullen diepe rouw bedrijven ( ) . Het maakt wel duidelijk hoe groot de invloed van Tyrus als handelspartner is. Deze landen hebben hun welvaart aan Tyrus te danken en die welvaart zien ze nu ineens verdwijnen. Ze zullen uiting geven aan hun egoïstisch verdriet door een klaaglied over Tyrus te zingen ( ) . In het lied geven ze eerst hoog op van de vroegere roem, macht en rijkdom van Tyrus om het contrast met de huidige situatie des te sterker te laten uitkomen. De stad die uit het dagelijkse beeld van de zeeën is verdwenen, is beroemd. Er hebben veel mensen gewoond. Haar rijkdom is haar kracht geweest. Iedereen in de omgeving heeft ontzag voor haar gehad. Hoe totaal anders is de situatie nu ( ) . Het contrast met vroeger is enorm. De val en ondergang van de stad hebben een schokeffect op de kustlanden. De aanblik is troosteloos. In gelijksoortige bewoordingen wordt in het Nieuwe Testament de val van Babylon beschreven ( ) . In de vierde en laatste profetie vertelt God dat Hij Zelf het lot van Tyrus heeft bepaald ( ) . De heidenvolken ( ) en Nebukadrezar ( ) zijn slechts instrumenten in Zijn hand. God zal als door een zondvloed Tyrus met water bedekken en de stad onder de watervloed bedelven. De wateren die zij met haar trotse schepen bevaart en die de bron van haar rijkdom en welvaart zijn, zullen haar ondergang worden. God zal Tyrus voegen bij de mensen en volken die allang dood zijn en van wie de lichamen in de kuil begraven zijn ( ) . Zij spelen geen enkele rol meer in het land van de levenden. Hun zielen “verblijven in de onderste plaatsen van de aarde” , het dodenrijk, in het Hebreeuws de sheol of in het Grieks de hades , waar ze verenigd zijn met allen die in ongeloof gestorven zijn. Tyrus zal volkomen verwoest worden ( ) . Van die verwoesting zal de stad zich niet meer herstellen. Tyrus zal alleen als een afschrikwekkend voorbeeld in de herinnering voortleven. Nooit zal de tijd aanbreken dat de stad in de wereldmaatschappij weer een factor van betekenis zal worden. Wie naar Tyrus op zoek gaat om de stad te herbouwen en te herstellen, zal daarvoor geen enkel aanknopingspunt vinden. Er zal niets meer van Tyrus te vinden zijn. Zo “spreekt de Heere HEERE” .

Ezekiel 26:17

Reactie op de val van Tyrus

De derde profetie van de HEERE gaat over de reacties van de handelspartners op de val van Tyrus (Ez 26:15). In de kustlanden, dat zijn de eilanden in en de landen om de Middellandse Zee waarmee Tyrus handeldrijft, zal met ontzetting worden gereageerd op het bericht van de slachting die in Tyrus is aangericht. De vorsten van de kustlanden zullen diepe rouw bedrijven (Ez 26:16). Het maakt wel duidelijk hoe groot de invloed van Tyrus als handelspartner is. Deze landen hebben hun welvaart aan Tyrus te danken en die welvaart zien ze nu ineens verdwijnen.

Ze zullen uiting geven aan hun egoïstisch verdriet door een klaaglied over Tyrus te zingen (Ez 26:17). In het lied geven ze eerst hoog op van de vroegere roem, macht en rijkdom van Tyrus om het contrast met de huidige situatie des te sterker te laten uitkomen. De stad die uit het dagelijkse beeld van de zeeën is verdwenen, is beroemd. Er hebben veel mensen gewoond. Haar rijkdom is haar kracht geweest. Iedereen in de omgeving heeft ontzag voor haar gehad. Hoe totaal anders is de situatie nu (Ez 26:18). Het contrast met vroeger is enorm. De val en ondergang van de stad hebben een schokeffect op de kustlanden. De aanblik is troosteloos. In gelijksoortige bewoordingen wordt in het Nieuwe Testament de val van Babylon beschreven (Op 18:15-19).

In de vierde en laatste profetie vertelt God dat Hij Zelf het lot van Tyrus heeft bepaald (Ez 26:19). De heidenvolken (Ez 26:3) en Nebukadrezar (Ez 26:7) zijn slechts instrumenten in Zijn hand. God zal als door een zondvloed Tyrus met water bedekken en de stad onder de watervloed bedelven. De wateren die zij met haar trotse schepen bevaart en die de bron van haar rijkdom en welvaart zijn, zullen haar ondergang worden. God zal Tyrus voegen bij de mensen en volken die allang dood zijn en van wie de lichamen in de kuil begraven zijn (Ez 26:20). Zij spelen geen enkele rol meer in het land van de levenden. Hun zielen “verblijven in de onderste plaatsen van de aarde”, het dodenrijk, in het Hebreeuws de sheol of in het Grieks de hades, waar ze verenigd zijn met allen die in ongeloof gestorven zijn.

Tyrus zal volkomen verwoest worden (Ez 26:21). Van die verwoesting zal de stad zich niet meer herstellen. Tyrus zal alleen als een afschrikwekkend voorbeeld in de herinnering voortleven. Nooit zal de tijd aanbreken dat de stad in de wereldmaatschappij weer een factor van betekenis zal worden. Wie naar Tyrus op zoek gaat om de stad te herbouwen en te herstellen, zal daarvoor geen enkel aanknopingspunt vinden. Er zal niets meer van Tyrus te vinden zijn. Zo “spreekt de Heere HEERE”.