Hosea 9:11-12

Onvruchtbaarheid

Na de honger in Hs 9:2 en de wegvoering in gevangenschap in Hs 9:3 volgt nu onvruchtbaarheid als een oordeel van God. Dit is een straf waarmee nog niet eerder is gedreigd. Efraïm betekent ‘dubbele vruchtbaarheid’ (Gn 41:52), maar ”zijn luister”, de kracht van het hebben van veel kinderen (Ps 127:3-5; Ps 128:6), zal er niet zijn. Het volk zal niet toenemen, maar afnemen. Er zullen geen kinderen meer worden geboren; ook de eerdere stadia, bevruchting en zwangerschap, zullen tot het verleden behoren. In tegenstelling tot de algemene maatschappelijke opvattingen in onze tijd was het toen een groot gemis, bijna een schande, om geen kinderen te hebben.

Kindersterfte

Van de kinderen die al geboren zijn, zullen ze niet lang genieten. God zal er Zelf voor zorgen dat zij zullen sterven, misschien door een ziekte. Het geslacht van mensen tot wie Hosea zich richt, zal volledig worden uitgeroeid. Het zal geen opvolging kennen. De wijze waarop God dit oordeel gaat uitvoeren, is eenvoudig, maar smartelijk: Hij zal Zich aan hen onttrekken. Als God van iemand wijkt, is dat werkelijk een “wee”. Buiten God is geen leven mogelijk. Alles wat iemand zonder God tot stand brengt, zal vergaan.

Copyright information for DutKingComments