Isa 46:1 | DutKingComments | STEP | Met dit hoofdstuk komt er een verandering van onderwerp. Er komen nu drie profetieën over de afgoderij in Babel. Toch is er wel een verbinding met het voorgaande, want de profeet heeft voorzegd wat Israël kan verwachten door het verwekken en de dienst van Kores. Nu gaat Jesaja aantonen wat Kores met Babel zal doen, waardoor de machteloosheid van Babel en zijn afgoden duidelijk wordt. Deze Perzische heerser zal het instrument in de hand van de HEERE zijn tot oordeel over de goden van Babel. Terzelfder tijd bevatten de drie profetieën zaken die in verbinding met Israël nog toekomst zijn en die een vermaning inhouden voor Gods volk om zich volkomen vrij te houden van de afgoderij. De eerste profetie staat in dit hoofdstuk, de tweede is in Jesaja 47 en de derde in Jesaja 48 . De eerste handelt met de goden, de tweede met Babel zelf en de derde met hen die bevrijd worden van Babel en eruit wegtrekken. De derde en laatste profetie vindt zijn volle vervulling in de eindtijd, als Gods volk wordt opgeroepen weg te trekken uit het profetische Babel, het godsdienstige systeem in de eindtijd ( ) . Dat systeem is voor ons herkenbaar in het naamchristendom met het pausdom aan het hoofd daarvan. De hoofdgoden van Babel – Bel en Nebo – worden voorgesteld als goden die bezwijken. “Bel” betekent ‘heer’. Het is de titel die Enlil heeft gedragen, de vader van de goden, en later van Marduk, de god van de stad Babel, vergelijkbaar met de afgod Jupiter van de Romeinen. Bel wordt voorgesteld door een groot menselijk beeld met de horens van een stier. Het beeld spreekt van ‘wereldse macht’. “Nebo” is een van de voornaamste afgoden, vergelijkbaar met de afgod Mercurius van de Romeinen. Het is de god van de schrijvers en de intelligentie. Hij is de zoon van Marduk en de beschermer van het koninklijk huis. Het spreekt van ‘wereldse wijsheid’. Hun namen vinden we terug in namen van personen zoals Belsazar en Nebukadnezar. “De dieren” die hen dragen, zoals kamelen en olifanten, bezwijken, evenals “de beesten” waarop ze geladen worden, zoals paarden en ezels ( ) . Ondanks alle inspanningen komen deze goden niet op de plaats waar men hen in veiligheid denkt te brengen. In plaats van in een processie te hunner ere te worden rondgedragen – een ritueel dat jaarlijks met Nieuwjaar plaatsvindt – worden ze een buit van de veroveraar ( ) . Ze zijn in handen van hun vijand Kores gevallen en konden niet worden gered. Zo onmachtig zijn ze. Ze konden zichzelf niet redden, laat staan dat ze anderen zouden kunnen redden.

Isaiah 46:1

Inleiding

Met dit hoofdstuk komt er een verandering van onderwerp. Er komen nu drie profetieën over de afgoderij in Babel. Toch is er wel een verbinding met het voorgaande, want de profeet heeft voorzegd wat Israël kan verwachten door het verwekken en de dienst van Kores. Nu gaat Jesaja aantonen wat Kores met Babel zal doen, waardoor de machteloosheid van Babel en zijn afgoden duidelijk wordt. Deze Perzische heerser zal het instrument in de hand van de HEERE zijn tot oordeel over de goden van Babel.

Terzelfder tijd bevatten de drie profetieën zaken die in verbinding met Israël nog toekomst zijn en die een vermaning inhouden voor Gods volk om zich volkomen vrij te houden van de afgoderij. De eerste profetie staat in dit hoofdstuk, de tweede is in Jesaja 47 en de derde in Jesaja 48. De eerste handelt met de goden, de tweede met Babel zelf en de derde met hen die bevrijd worden van Babel en eruit wegtrekken.

De derde en laatste profetie vindt zijn volle vervulling in de eindtijd, als Gods volk wordt opgeroepen weg te trekken uit het profetische Babel, het godsdienstige systeem in de eindtijd (Op 18:4). Dat systeem is voor ons herkenbaar in het naamchristendom met het pausdom aan het hoofd daarvan.

Afgoden moeten gedragen worden

De hoofdgoden van Babel – Bel en Nebo – worden voorgesteld als goden die bezwijken. “Bel” betekent ‘heer’. Het is de titel die Enlil heeft gedragen, de vader van de goden, en later van Marduk, de god van de stad Babel, vergelijkbaar met de afgod Jupiter van de Romeinen. Bel wordt voorgesteld door een groot menselijk beeld met de horens van een stier. Het beeld spreekt van ‘wereldse macht’. “Nebo” is een van de voornaamste afgoden, vergelijkbaar met de afgod Mercurius van de Romeinen. Het is de god van de schrijvers en de intelligentie. Hij is de zoon van Marduk en de beschermer van het koninklijk huis. Het spreekt van ‘wereldse wijsheid’. Hun namen vinden we terug in namen van personen zoals Belsazar en Nebukadnezar.

“De dieren” die hen dragen, zoals kamelen en olifanten, bezwijken, evenals “de beesten” waarop ze geladen worden, zoals paarden en ezels (Js 46:1). Ondanks alle inspanningen komen deze goden niet op de plaats waar men hen in veiligheid denkt te brengen. In plaats van in een processie te hunner ere te worden rondgedragen – een ritueel dat jaarlijks met Nieuwjaar plaatsvindt – worden ze een buit van de veroveraar (Js 46:2). Ze zijn in handen van hun vijand Kores gevallen en konden niet worden gered. Zo onmachtig zijn ze. Ze konden zichzelf niet redden, laat staan dat ze anderen zouden kunnen redden.