Joh 13:18 | DutKingComments | STEP | Nog een keer spreekt de Heer over de uitzondering onder de discipelen. Judas is niet per ongeluk bij het getal van de twaalf gekomen. Het uitkiezen van Judas als een van Zijn apostelen is een bewuste keus van Hem geweest. Hij heeft hem uitgekozen omdat de Schrift over een man als Judas heeft gesproken ( ) . Het gaat in de betreffende psalm over Achitofel, de raadsman van David, die zijn verrader werd in het uur van grote nood waarin hij zich bevond ( ) . Er is een duidelijke parallel tussen Judas en Achitofel, zoals die er ook is tussen de Heer Jezus en David. Het is bijzonder smartelijk te worden verraden door iemand met wie je brood hebt gegeten, wat een teken is van nauwe gemeenschap. Het opheffen van de hiel spreekt van een verraderlijk laten struikelen van een tegenstander. Zo is Judas met de Heer Jezus omgegaan! Terwijl het Schriftwoord de smart weergeeft die de Heer van de handeling van Judas ervaart, is daar ook de volkomen onderwerping aan de Schrift en daarmee de rust van de aanvaarding. Het belang van de Schrift en de kennis ervan zijn groot. Ze zijn de basis van al Zijn spreken en handelen. Zo moet het ook voor ons zijn. Het betekent niet dat Judas is uitverkoren om de Heer over te leveren. Dat is zijn eigen keus, waarvoor hij zelf ten volle verantwoordelijk is. De Heer voorzegt hier Zijn discipelen het verraad van Judas om het geloof in Zijn Persoon te versterken. Als plaatsvindt wat is voorzegd, is dat het bewijs dat de profeet de waarheid heeft gesproken. Hij is de beloofde Profeet ( ) .

John 13:18

Nog eens de verrader

Nog een keer spreekt de Heer over de uitzondering onder de discipelen. Judas is niet per ongeluk bij het getal van de twaalf gekomen. Het uitkiezen van Judas als een van Zijn apostelen is een bewuste keus van Hem geweest. Hij heeft hem uitgekozen omdat de Schrift over een man als Judas heeft gesproken (Ps 41:10). Het gaat in de betreffende psalm over Achitofel, de raadsman van David, die zijn verrader werd in het uur van grote nood waarin hij zich bevond (2Sm 15:12 ; 2Sm 16:21 ; 2Sm 17:1 ; 14 ; 23). Er is een duidelijke parallel tussen Judas en Achitofel, zoals die er ook is tussen de Heer Jezus en David.

Het is bijzonder smartelijk te worden verraden door iemand met wie je brood hebt gegeten, wat een teken is van nauwe gemeenschap. Het opheffen van de hiel spreekt van een verraderlijk laten struikelen van een tegenstander. Zo is Judas met de Heer Jezus omgegaan!

Terwijl het Schriftwoord de smart weergeeft die de Heer van de handeling van Judas ervaart, is daar ook de volkomen onderwerping aan de Schrift en daarmee de rust van de aanvaarding. Het belang van de Schrift en de kennis ervan zijn groot. Ze zijn de basis van al Zijn spreken en handelen. Zo moet het ook voor ons zijn.

Het betekent niet dat Judas is uitverkoren om de Heer over te leveren. Dat is zijn eigen keus, waarvoor hij zelf ten volle verantwoordelijk is. De Heer voorzegt hier Zijn discipelen het verraad van Judas om het geloof in Zijn Persoon te versterken. Als plaatsvindt wat is voorzegd, is dat het bewijs dat de profeet de waarheid heeft gesproken. Hij is de beloofde Profeet (Dt 18:18-22).