Joshua 11:23

Het land rust van de strijd

Na een lange tijd van strijd komt er rust. De rust is hier het gevolg van trouw in de strijd. Deze vermelding van rust in het land komt drie keer voor in het boek: hier in verbinding met Jozua, in Jozua 14 in verbinding met Kaleb (Jz 14:15) en in Jozua 21 in verbinding met het erfdeel van de Levieten te midden van het volk Israël (Jz 21:44). Van rust kan alleen worden genoten als er trouw wordt gehandeld naar wat de HEERE heeft gezegd. Als door ontrouw van het volk niet alle vijanden worden uitgeroeid, blijkt de rust van beperkte duur te zijn.

De verovering van het land is voltooid. Dat wil zeggen dat er geen uiterlijke kracht bij een vijandige macht is overgebleven die voor hen kan bestaan of nog een koninkrijk kan vormen. Toch zijn er nog veel vijanden overgebleven. Als ze trouw blijven, hoeven die vijanden hen niet te verontrusten. Daarom is rust gevaarlijk, het kan zo gemakkelijk tot gemakzucht voeren. Dan wordt vergeten dat er nog vijanden zijn die land in bezit houden. Er blijft altijd land om te veroveren.

Rust is goed, maar ze moet niet tot zorgeloosheid leiden. Het is belangrijk “om, na alles volbracht te hebben, stand te houden” (Ef 6:13b). De grootste nederlaag wordt vaak geleden na de grootste overwinning. Rust is ook gevaarlijk voor oudere broeders en zusters. De strijd is, zolang we nog in het lichaam zijn, nooit ten einde.

Met Jz 11:23 wordt het eerste deel van het boek, waarin de geschiedenissen van de overwinningen van Jozua beschreven worden, afgesloten. Het volgende hoofdstuk, Jozua 12, is een naschrift waarin als het ware de balans van de voorgaande hoofdstukken wordt opgemaakt. De overwonnen koningen en hun gebieden worden opgesomd.

Copyright information for DutKingComments