Jos 20:4 | DutKingComments | STEP | God ziet vooruit dat het kan gebeuren dat iemand uit het volk zich het land onwaardig maakt. Door doodslag wordt het land verontreinigd door bloed. Zo iemand kan worden gedood door de bloedwreker. Hij kan niet blijven leven in het erfdeel. In Zijn genade voorziet God in het geval dat iemand per ongeluk een ander doodt. Dat is een groot verschil met iemand die bewust een ander doodt. In het ene geval is er alleen sprake van een schuldige hand, in het andere geval ook van een schuldig hart. Als het per ongeluk gebeurt, kan het erfdeel toch worden genoten, maar wel in beperkte mate, namelijk in een van de vrijsteden. We kunnen dit toepassen op de dood van de Heer Jezus, waardoor het volk zichzelf onwaardig heeft gemaakt nog langer in het erfelijk bezit te leven. Maar God rekent het volk het doden van de Heer Jezus niet toe als bewust gedaan. Daarom bidt de Heer Jezus aan het kruis: “Vader, vergeef hun, want zij weten niet wat zij doen” ( ; vgl. ; ) . Het volk heeft zijn thuis moeten verlaten, zoals iedere doodslager dat moet. Israël heeft het verkeerde geslacht moeten verlaten door zich te bekeren en te laten dopen ( ) . Daardoor nemen zij die dit doen, een nieuwe plaats in. Ze nemen de toevlucht tot de gemeente, hun vrijstad (vgl. ) . Dit is nog steeds zo. We kunnen dit ook toepassen op de plaatselijke gemeente, die een toevluchtsoord zal zijn voor ieder die op de vlucht is voor het oordeel van God over zijn zonden. Daar kan hij horen over belijdenis en vergeving. Het ontkomen aan de bloedwreker door het ingaan in de vrijstad begint met een eerlijke belijdenis in de stadspoort, de plaats waar het bestuur van de stad recht spreekt ( ) . De gemeente van Israël ( ) moet vaststellen of het per ongeluk is gebeurd. Als de doodslager niet schuldig wordt bevonden, mag hij in de stad komen. Stéfanus zegt tegen de oudsten van Israël dat zij moordenaars van “de Rechtvaardige” , dat is de Heer Jezus, zijn ( ) . Voor hen is er geen vrijstad. Daarom is in het jaar 70 over hen het oordeel gekomen in de verwoesting van Jeruzalem.

Joshua 20:4

Voor wie de vrijsteden bedoeld zijn

God ziet vooruit dat het kan gebeuren dat iemand uit het volk zich het land onwaardig maakt. Door doodslag wordt het land verontreinigd door bloed. Zo iemand kan worden gedood door de bloedwreker. Hij kan niet blijven leven in het erfdeel. In Zijn genade voorziet God in het geval dat iemand per ongeluk een ander doodt. Dat is een groot verschil met iemand die bewust een ander doodt. In het ene geval is er alleen sprake van een schuldige hand, in het andere geval ook van een schuldig hart. Als het per ongeluk gebeurt, kan het erfdeel toch worden genoten, maar wel in beperkte mate, namelijk in een van de vrijsteden.

We kunnen dit toepassen op de dood van de Heer Jezus, waardoor het volk zichzelf onwaardig heeft gemaakt nog langer in het erfelijk bezit te leven. Maar God rekent het volk het doden van de Heer Jezus niet toe als bewust gedaan. Daarom bidt de Heer Jezus aan het kruis: “Vader, vergeef hun, want zij weten niet wat zij doen” (Lk 23:34a; vgl. Hd 3:17; 1Tm 1:13).

Het volk heeft zijn thuis moeten verlaten, zoals iedere doodslager dat moet. Israël heeft het verkeerde geslacht moeten verlaten door zich te bekeren en te laten dopen (Hd 2:40-41). Daardoor nemen zij die dit doen, een nieuwe plaats in. Ze nemen de toevlucht tot de gemeente, hun vrijstad (vgl. Hb 6:18). Dit is nog steeds zo. We kunnen dit ook toepassen op de plaatselijke gemeente, die een toevluchtsoord zal zijn voor ieder die op de vlucht is voor het oordeel van God over zijn zonden. Daar kan hij horen over belijdenis en vergeving.

Het ontkomen aan de bloedwreker door het ingaan in de vrijstad begint met een eerlijke belijdenis in de stadspoort, de plaats waar het bestuur van de stad recht spreekt (Ru 4:1 ; 11). De gemeente van Israël (Jz 20:6) moet vaststellen of het per ongeluk is gebeurd. Als de doodslager niet schuldig wordt bevonden, mag hij in de stad komen. Stéfanus zegt tegen de oudsten van Israël dat zij moordenaars van “de Rechtvaardige”, dat is de Heer Jezus, zijn (Hd 7:52). Voor hen is er geen vrijstad. Daarom is in het jaar 70 over hen het oordeel gekomen in de verwoesting van Jeruzalem.