Judg 5:31 | DutKingComments | STEP | In dit vers stelt Debora de vijanden en de liefhebbers van de HEERE naast elkaar. Let op het einde van elke groep. De vijanden komen om, zoals Sisera en zijn leger. Hun heerschappij is gebroken en voorgoed voorbij, ze zijn vernederd en tenietgedaan. Debora noemt de andere groep “zij die Hem liefhebben” . Het gaat om hen die in vorige verzen zijn genoemd ( ) . Hun liefde tot God en voor Zijn zaak is tot uiting gekomen in de liefde die zij voor de zaak van Zijn volk hadden. Het is gemakkelijk te zeggen dat je God liefhebt. Maar je mag het alleen zeggen, als het je oprechte verlangen is dit in je daden, je hele gedrag en houding te laten zien. Dat hebben de verschillende stammen in dit hoofdstuk duidelijk getoond. Wie Hem zó liefheeft, wordt vergeleken met “het opgaan van de zon in haar kracht” . De zon laat zijn licht schijnen en maakt dat het dag wordt. Dit is een prachtige verwijzing naar de Heer Jezus. Hij wordt “de Zon der gerechtigheid” genoemd ( ) . Hij verdrijft met Zijn licht de duisternis uit ons leven, van al die terreinen waar onzekerheid of zonde ons leven duister maken. De tijd waarnaar Maleachi verwijst, is de tijd waarin de Heer Jezus als de Zoon des Mensen over de aarde zal regeren. Duizend jaar lang zal Hij ervoor zorgen dat de zonde op aarde geen kans krijgt om de ellende te veroorzaken die er nu nog is. Dat wil Hij nu al doen in de levens van hen die Hem liefhebben. Zij mogen zijn “als” de zon. Zij mogen op Hem gaan lijken en daarin toenemen, zoals ook de zon in kracht toeneemt. Daarvan zal zegen uitgaan naar anderen, net zoals er voor iedereen zegen is als de Heer Jezus over de aarde regeert. Wel is er nu nog tegenstand en vijandschap. Die zal er niet meer zijn als Hij regeert. Een onderwerp voor verdere studie is het volgende. De uitdrukking “die Hem (of God of Mij ) liefhebben” komt nog enkele keren voor. Steeds wordt er iets anders aan verbonden, zoals hier de opgaande zon: ; ; ; ; . Naar aanleiding van deze tekstplaatsen kan de lezer zelf nadenken over deze bijzondere uitdrukking.

Judges 5:31

8. Omkomen en opgaan

In dit vers stelt Debora de vijanden en de liefhebbers van de HEERE naast elkaar. Let op het einde van elke groep. De vijanden komen om, zoals Sisera en zijn leger. Hun heerschappij is gebroken en voorgoed voorbij, ze zijn vernederd en tenietgedaan.

Debora noemt de andere groep “zij die Hem liefhebben”. Het gaat om hen die in vorige verzen zijn genoemd (Ri 5:13 ; 14 ; 15 ; 18). Hun liefde tot God en voor Zijn zaak is tot uiting gekomen in de liefde die zij voor de zaak van Zijn volk hadden. Het is gemakkelijk te zeggen dat je God liefhebt. Maar je mag het alleen zeggen, als het je oprechte verlangen is dit in je daden, je hele gedrag en houding te laten zien. Dat hebben de verschillende stammen in dit hoofdstuk duidelijk getoond.

Wie Hem zó liefheeft, wordt vergeleken met “het opgaan van de zon in haar kracht”. De zon laat zijn licht schijnen en maakt dat het dag wordt. Dit is een prachtige verwijzing naar de Heer Jezus. Hij wordt “de Zon der gerechtigheid” genoemd (Ml 4:2). Hij verdrijft met Zijn licht de duisternis uit ons leven, van al die terreinen waar onzekerheid of zonde ons leven duister maken. De tijd waarnaar Maleachi verwijst, is de tijd waarin de Heer Jezus als de Zoon des Mensen over de aarde zal regeren. Duizend jaar lang zal Hij ervoor zorgen dat de zonde op aarde geen kans krijgt om de ellende te veroorzaken die er nu nog is.

Dat wil Hij nu al doen in de levens van hen die Hem liefhebben. Zij mogen zijn “als” de zon. Zij mogen op Hem gaan lijken en daarin toenemen, zoals ook de zon in kracht toeneemt. Daarvan zal zegen uitgaan naar anderen, net zoals er voor iedereen zegen is als de Heer Jezus over de aarde regeert. Wel is er nu nog tegenstand en vijandschap. Die zal er niet meer zijn als Hij regeert.

Een onderwerp voor verdere studie is het volgende. De uitdrukking “die Hem (of God of Mij) liefhebben” komt nog enkele keren voor. Steeds wordt er iets anders aan verbonden, zoals hier de opgaande zon: Ps 145:20; Sp 8:17; Rm 8:28; 1Ko 2:9; Jk 1:12 ; Jk 2:5. Naar aanleiding van deze tekstplaatsen kan de lezer zelf nadenken over deze bijzondere uitdrukking.