Mar 8:31-38 | DutKingComments | STEP | In plaats van Zich aan te sluiten bij de belijdenis van Petrus gaat de Heer hun iets heel anders leren. Petrus bedoelt met zijn belijdenis dat hij in Hem de Messias van Israël ziet, het volk dat tot hoofd van de volken zal worden gemaakt, en dat Hij zal gaan regeren. Dat zal zeker zo zijn, maar Petrus vergeet iets. Daarom vertelt de Heer onomwonden wat er met Hem zal gebeuren. Hij spreekt voor de eerste keer over Zijn dood. Zijn verwerping zal volledig zijn. Maar Hij spreekt ook over Zijn opstanding. Hij noemt Zichzelf in dit verband “de Zoon des mensen” . Dit houdt in dat Hij waarachtig Mens is, Iemand uit het menselijk geslacht. Hij Die de eeuwige God is, is Mens geworden. Hij verbindt Zich hierdoor met de hele mensheid en niet alleen met Israël. Ook is Hij Zoon des mensen geworden om te kunnen sterven en vervolgens in de opstanding een grote oogst te kunnen binnenhalen ( ) .

Mark 8:31-38

Eerste aankondiging van het lijden

In plaats van Zich aan te sluiten bij de belijdenis van Petrus gaat de Heer hun iets heel anders leren. Petrus bedoelt met zijn belijdenis dat hij in Hem de Messias van Israël ziet, het volk dat tot hoofd van de volken zal worden gemaakt, en dat Hij zal gaan regeren. Dat zal zeker zo zijn, maar Petrus vergeet iets. Daarom vertelt de Heer onomwonden wat er met Hem zal gebeuren. Hij spreekt voor de eerste keer over Zijn dood. Zijn verwerping zal volledig zijn. Maar Hij spreekt ook over Zijn opstanding.

Hij noemt Zichzelf in dit verband “de Zoon des mensen”. Dit houdt in dat Hij waarachtig Mens is, Iemand uit het menselijk geslacht. Hij Die de eeuwige God is, is Mens geworden. Hij verbindt Zich hierdoor met de hele mensheid en niet alleen met Israël. Ook is Hij Zoon des mensen geworden om te kunnen sterven en vervolgens in de opstanding een grote oogst te kunnen binnenhalen (Jh 12:24).

De dingen van de mensen

De Heer heeft, zonder bedekte termen te gebruiken, vanuit Zijn hart met Zijn vrienden gedeeld wat er met Hem zal gebeuren. Daarmee is Petrus het niet eens en hij begint Hem te bestraffen. Hoe kan Hij zulke dingen denken en zeggen? Zij zijn er toch om dat te voorkomen? Petrus reageert zo, omdat een verworpen Messias niet in zijn denken past. Hij heeft zojuist nog een prachtig getuigenis van Hem gegeven. Toch heeft hij de ware betekenis ervan niet begrepen en daarom zien we bij hem dat het mooiste getuigenis niet voor een dergelijke uitglijder bewaart. Petrus ziet zichzelf als een geweldige boom dat hij zich zo boven de Heer kan stellen om Hem te bestraffen.

De Heer draait Petrus de rug toe. Hij onderkent deze uiting als een uiting van de satan en bestraft Petrus, die zich als een spreekbuis van de satan heeft laten gebruiken. Terwijl Hij Petrus bestraft, kijkt Hij de discipelen aan, want zij moeten allemaal begrijpen dat er zonder het kruis geen zegen mogelijk is.

De satan zal altijd proberen de Heer van de weg van gehoorzaamheid, dat is de weg van het kruis, af te houden. Hij wil Hem heerlijkheid aanbieden zonder ervoor te hoeven lijden. Maar Gods weg is: door lijden tot heerlijkheid. Eerst moet het lijden van de kant van de mensen en het lijden ter wille van de zonde van de kant van God plaatsvinden, daarna kan er heerlijkheid komen. Eerst moet alles worden weggedaan wat God oneer heeft aangedaan, daarna kan er geregeerd worden naar Gods gedachten. Dit is een belangrijke praktische waarheid.

Petrus erkent door het onderwijs van God dat de Heer Jezus de Christus is, maar de gedachte aan verwerping, vernedering en dood kan hij niet verdragen. Hij waagt het zelfs de Heer te bestraffen. Daartoe komt de gelovige die niet beseft dat in het kruis juist al Gods heerlijkheid besloten ligt. De ergste en gevaarlijkste instrumenten van de satan zijn vaak gelovigen die de smaad en de vijandschap van de wereld vrezen.

De satan heeft Christus al eerder de heerlijkheid zonder het kruis voorgesteld. Christus heeft dat voorstel toen smadelijk afgewezen (Mt 4:8-10). Hier ligt de valstrik waarin wij allen zo gemakkelijk terechtkomen, namelijk het verlangen om het eigen ik te sparen en het verkiezen van een gemakkelijk pad boven de weg van het kruis. Van nature trachten we liever te ontsnappen aan schande, verwerping en beproeving. We gaan liever een rustig, door mensen gerespecteerd, pad.

Petrus begrijpt niet dat er geen andere weg is om mensen te bevrijden. Het ontbreekt hem aan inzicht hiervoor. Uit onze manier van leven en onze reacties op lijden blijkt dat ook wij vaak niet begrijpen dat Gods weg naar de heerlijkheid alleen via het kruis loopt.

Voorwaarden om de Heer te volgen

De weg naar de heerlijkheid is voor de discipel niet anders dan die van zijn Meester: via het kruis. Dit woord spreekt de Heer niet alleen tot Zijn discipelen, maar ook tot de menigte. Het geldt niet alleen voor hen die Hem al navolgen, maar ook voor iedereen die Hem wil navolgen. Hij houdt de menigte voor wat de consequenties zijn van het navolgen van Hem.

Het begint met het verloochenen van zichzelf, van de eigen belangen die worden nagejaagd, de vestiging van een eigen koninkrijk, een gebied waar het leven beantwoordt aan de eigen doelstellingen. Het is het afzien van eigen belangrijkheid. Vervolgens moet ook het kruis worden opgenomen. Het kruis opnemen betekent zich onderwerpen aan smaad en verwerping door de wereld. Dat brengt het volgen van de verworpen Jezus met zich mee. Het kruis is bijvoorbeeld niet een ziekte waaraan we kunnen lijden. Een ziekte nemen we niet op, maar die overkomt ons. Het kruis opnemen is een vrijwillige zaak. We kunnen het doen, we kunnen het ook laten.

Om Christus te volgen moeten we twee dingen doen. Het ene is onszelf verloochenen. Naar het oordeel van de wereld is dat negatief, want de wereld is uit op zelfhandhaving en het bewijzen van zichzelf. Het andere is het kruis opnemen. Dat is ook negatief naar het oordeel van de wereld, want die wil alleen genieten van mooie dingen. Lijden heeft daarin geen plaats. Als we voor altijd bij de Heer willen blijven, moeten we Hem volgen. En als we Hem willen volgen, moeten we op onze weg achter Hem aan ondervinden wat Hij ondervond.

In het navolgen van Christus gaat het heel anders dan in de wereld. Er is voor een mens niets zo belangrijk als zijn leven. Wie er alles aan doet om dat te behouden en zich daarom toelegt op een lang verblijf op aarde, zal zijn leven verliezen. Zo iemand heeft niet aan God gedacht en aan het recht dat Hij heeft op het leven van elk schepsel. Wie zijn leven beziet in verbinding met Christus en de verkondiging van het evangelie, heeft begrepen waar het om gaat. Zo iemand richt zijn leven niet in voor een lang en aangenaam verblijf op aarde, maar volgt een Heiland Die door de wereld is verworpen omdat Hij het evangelie predikte. Wie dat leven leeft, beantwoordt aan het doel dat God met het leven heeft. De beloning is delen in de heerlijkheid waarin Christus al is ingegaan.

De vraag “want wat baat het een mens de hele wereld te winnen en zijn ziel erbij in te boeten?” is belangrijk voor allen die zoveel mogelijk van de wereldse dingen willen genieten. Al zou iemand de hele wereld winnen, wat zou het hem voor de eeuwigheid baten als hij die moet doorbrengen in eenzaamheid, pijn en duisternis? Farizeeën en herodianen hebben de wereld gewonnen, maar boeten hun ziel erbij in.

De ziel van een mens is met niets te vergelijken. Toch verruilen talloze mensen hun ziel voor een beetje aards of werelds genot. Ze verkopen hun ziel aan de duivel voor een beetje klatergoud. De wereld is het systeem dat de eigenliefde en het vlees voedt, waarin alle soorten van plezier worden gebruikt om zich te vermaken zonder God.

Alles wordt bepaald naar de houding die wij ten opzichte van de Zoon des mensen aannemen. Het is de Naam van Zijn verwerping, maar ook van Zijn toekomstige heerlijkheid. Wie door een gevoel van bangheid of schaamte er niet toe komt de Heer Jezus en Zijn woorden aan te nemen en van Hem te getuigen onder een overspelig en zondig geslacht, zal niet delen in Zijn heerlijkheid. Zo iemand wil niet het ongenoegen van zijn overspelige en zondige omgeving over zich heen halen. Dat levert hem een tijdelijke erkenning van zijn omgeving op, maar een eeuwige verwerping door Christus.