Mar 9:50 | DutKingComments | STEP | Vuur is het symbool van Gods beproevende, onderzoekende gerechtigheid dat alle slechte kiemen doodt. Ieder krijgt daarmee te maken. De gelovigen krijgen ermee te maken in de zin van 1 Korinthiërs 3 ( ) , terwijl het zout alles zal bewaren wat goed is. De goddelozen krijgen ermee te maken op een manier dat zij in dit oordeel blijven ( ) en er niet door vernietigd worden. Er bestaat niet zoiets als de vernietiging van de ziel, alsof iemand zou ophouden te bestaan. Het “met vuur gezouten worden” geldt voor gelovigen en ongelovigen. De ongelovigen worden voor de grote, witte troon gezouten, dat wil zeggen met een rechtvaardig, onherroepelijk en eeuwig oordeel geoordeeld. Bij gelovigen gebeurt het al op aarde en binnenkort ten volle voor de rechterstoel van Christus. Voor de gelovigen is zout de kracht van genade die heiligt, en het hart aan God verbindt en innerlijk voor het kwaad bewaart. Wanneer we zout in onszelf hebben, dat wil zeggen dat we leven in zelfoordeel, zal het niet moeilijk zijn onder elkaar de vrede te bewaren. Als christenen, zij die van Christus zijn, daarvan geen getuigenis afleggen, is er voor hun getuigenis geen hoop. Want waar kan dan iets gevonden worden waardoor zij dit getuigenis weer gaan geven? Het christendom is namelijk de enige plaats op aarde waar dit zout van het zelfoordeel gevonden wordt. Als het daar verdwenen is, is het nergens meer te vinden. Het besef van de verplichting tegenover God om van het kwaad afgezonderd te zijn, dit oordeel over al het slechte van het hart, moet in ieder persoonlijk aanwezig zijn. Het is geen kwestie van oordelen van anderen, maar van zichzelf. Het gaat erom zichzelf voor God te stellen, waardoor men ‘zout’ wordt en het in zichzelf heeft. Ten opzichte van anderen moet men vrede blijven zoeken. Christenen moeten gescheiden blijven van het kwaad en innerlijk dicht bij God blijven. Ze moeten met God wandelen, in vrede onder elkaar. Dit beginsel oordeelt en bestuurt in enkele woorden het hele christelijke leven. Het geestelijk onderscheidingsvermogen en het bewaren van het goede moeten in onszelf zijn en dat zal vrede met anderen tot gevolg hebben.

Mark 9:50

Vuur en zout

Vuur is het symbool van Gods beproevende, onderzoekende gerechtigheid dat alle slechte kiemen doodt. Ieder krijgt daarmee te maken. De gelovigen krijgen ermee te maken in de zin van 1 Korinthiërs 3 (1Ko 3:13), terwijl het zout alles zal bewaren wat goed is. De goddelozen krijgen ermee te maken op een manier dat zij in dit oordeel blijven (Jh 3:36b) en er niet door vernietigd worden. Er bestaat niet zoiets als de vernietiging van de ziel, alsof iemand zou ophouden te bestaan.

Het “met vuur gezouten worden” geldt voor gelovigen en ongelovigen. De ongelovigen worden voor de grote, witte troon gezouten, dat wil zeggen met een rechtvaardig, onherroepelijk en eeuwig oordeel geoordeeld. Bij gelovigen gebeurt het al op aarde en binnenkort ten volle voor de rechterstoel van Christus. Voor de gelovigen is zout de kracht van genade die heiligt, en het hart aan God verbindt en innerlijk voor het kwaad bewaart. Wanneer we zout in onszelf hebben, dat wil zeggen dat we leven in zelfoordeel, zal het niet moeilijk zijn onder elkaar de vrede te bewaren.

Als christenen, zij die van Christus zijn, daarvan geen getuigenis afleggen, is er voor hun getuigenis geen hoop. Want waar kan dan iets gevonden worden waardoor zij dit getuigenis weer gaan geven? Het christendom is namelijk de enige plaats op aarde waar dit zout van het zelfoordeel gevonden wordt. Als het daar verdwenen is, is het nergens meer te vinden.

Het besef van de verplichting tegenover God om van het kwaad afgezonderd te zijn, dit oordeel over al het slechte van het hart, moet in ieder persoonlijk aanwezig zijn. Het is geen kwestie van oordelen van anderen, maar van zichzelf. Het gaat erom zichzelf voor God te stellen, waardoor men ‘zout’ wordt en het in zichzelf heeft. Ten opzichte van anderen moet men vrede blijven zoeken.

Christenen moeten gescheiden blijven van het kwaad en innerlijk dicht bij God blijven. Ze moeten met God wandelen, in vrede onder elkaar. Dit beginsel oordeelt en bestuurt in enkele woorden het hele christelijke leven. Het geestelijk onderscheidingsvermogen en het bewaren van het goede moeten in onszelf zijn en dat zal vrede met anderen tot gevolg hebben.