Mat 5:42 | DutKingComments | STEP | Wat de wet eist, is altijd rechtvaardig. Daarom is er niets mis met “oog om oog en tand om tand” . [Daarbij moet worden opgemerkt dat dit door het bevoegde gerecht moet worden toegepast. Het geldt niet in de sfeer van een persoonlijke vergelding.] Dat hebben ze gehoord. Maar de genade gaat veel verder. Daarop wijst de Heer als Hij zegt “maar Ik zeg u” . In wat Hij zegt, laat Hij de geest zien waarin Zijn discipelen behoren te handelen, zoals Hij dat volmaakt doet. Het betekent dat we ons tegen een boze naaste niet verweren en dat we ons niet een beetje, maar diep laten vernederen. We staan ook niet op onze rechten, maar staan meer af dan van ons wordt geëist. We gaan verder mee dan de afstand die we gedwongen worden te gaan. We zijn bereid te geven en te lenen als dat van ons wordt gevraagd. Zoals de Heer Jezus in de vorige verzen het karakter van geweld en verderf heeft blootgelegd, zo laat Hij hier het beroep zien dat gedaan wordt op de gezindheid van het hart van de christen. Het moet dan wel gaan om echte nood en niet om het inwilligen van een verzoek dat aan wereldse begeerten voldoet. De christen behoort verder te gaan dan hij verplicht wordt en niet bekend te staan als iemand die altijd zoveel mogelijk uit een zaak probeert te halen.

Matthew 5:42

Vergelding

Wat de wet eist, is altijd rechtvaardig. Daarom is er niets mis met “oog om oog en tand om tand”. [Daarbij moet worden opgemerkt dat dit door het bevoegde gerecht moet worden toegepast. Het geldt niet in de sfeer van een persoonlijke vergelding.] Dat hebben ze gehoord. Maar de genade gaat veel verder. Daarop wijst de Heer als Hij zegt “maar Ik zeg u”. In wat Hij zegt, laat Hij de geest zien waarin Zijn discipelen behoren te handelen, zoals Hij dat volmaakt doet.

Het betekent dat we ons tegen een boze naaste niet verweren en dat we ons niet een beetje, maar diep laten vernederen. We staan ook niet op onze rechten, maar staan meer af dan van ons wordt geëist. We gaan verder mee dan de afstand die we gedwongen worden te gaan. We zijn bereid te geven en te lenen als dat van ons wordt gevraagd.

Zoals de Heer Jezus in de vorige verzen het karakter van geweld en verderf heeft blootgelegd, zo laat Hij hier het beroep zien dat gedaan wordt op de gezindheid van het hart van de christen. Het moet dan wel gaan om echte nood en niet om het inwilligen van een verzoek dat aan wereldse begeerten voldoet. De christen behoort verder te gaan dan hij verplicht wordt en niet bekend te staan als iemand die altijd zoveel mogelijk uit een zaak probeert te halen.