Mic 6:5 | DutKingComments | STEP | Dan herinnert de HEERE Zijn volk, dat Hij nog eens emotioneel als “Mijn volk” (vgl. ) aanspreekt, wat Balak door Bileam tegen hen wilde doen, maar wat Bileam door de werking van Gods Geest hem daarop heeft geantwoord ( ; Numeri 22-24) . Dat moet hen ook overtuigen dat God niet uit is op hun verderf, maar op hun zegen. Hij heeft de vloek die de koning van Moab over hen wilde brengen, veranderd in rijke zegen. God laat niet toe dat Zijn volk vervloekt wordt ( ) . Ook moeten ze zich herinneren wat er gebeurd is “van Sittim tot Gilgal” , dat wil zeggen tijdens de reis naar het beloofde land na de gebeurtenis met Balak en Bileam. Sittim is de laatste plaats in de woestijn waar het volk zijn kamp heeft opgeslagen ( ; ) en Gilgal is de eerste plaats in het beloofde land waar het volk zijn kamp heeft opgeslagen ( ) . Tijdens die reis zijn ze er getuigen van geweest hoe de HEERE Midian heeft verslagen, dat Hij de Jordaan voor hen heeft drooggelegd en dat vanuit Gilgal Jericho is veroverd en daarna ook het hele land. Deze twee plaatsen zijn een samenvatting van de enorme verandering in hun omstandigheden na hun bevrijding uit Egypte. Vanuit de slavernij in een vreemd land zijn ze door de HEERE in hun eigen land met een overvloed aan zegeningen gebracht. Als ze over al die dingen zouden nadenken, zouden ze moeten toegeven hoe goed God voor hen is geweest, hoe groot Zijn trouw en hoe recht Zijn handelen altijd zijn geweest. Het is belangrijk dat we regelmatig bepaald worden bij alles wat de Heer voor en met ons heeft gedaan. We vergeten gemakkelijk dat Hij ons heeft verlost uit de wereld om voor Hem te leven. Het leven met al zijn welvaart en drukte kan ons zo in beslag nemen, dat we niet meer aan Hem denken. Daarom is het goed om elke eerste dag van de week de dood van de Heer te verkondigen door het avondmaal aan Zijn tafel te vieren. Dan worden we elke keer opnieuw herinnerd aan wat Hij heeft gedaan en ook waaruit Hij ons heeft verlost en wat Hij ons heeft gegeven.

Micah 6:5

De gerechtigheid van de HEERE

Dan herinnert de HEERE Zijn volk, dat Hij nog eens emotioneel als “Mijn volk” (vgl. Mi 6:3) aanspreekt, wat Balak door Bileam tegen hen wilde doen, maar wat Bileam door de werking van Gods Geest hem daarop heeft geantwoord (Dt 23:5; Numeri 22-24). Dat moet hen ook overtuigen dat God niet uit is op hun verderf, maar op hun zegen. Hij heeft de vloek die de koning van Moab over hen wilde brengen, veranderd in rijke zegen. God laat niet toe dat Zijn volk vervloekt wordt (Ps 105:14-15).

Ook moeten ze zich herinneren wat er gebeurd is “van Sittim tot Gilgal”, dat wil zeggen tijdens de reis naar het beloofde land na de gebeurtenis met Balak en Bileam. Sittim is de laatste plaats in de woestijn waar het volk zijn kamp heeft opgeslagen (Nm 33:49; Jz 3:1) en Gilgal is de eerste plaats in het beloofde land waar het volk zijn kamp heeft opgeslagen (Jz 4:19). Tijdens die reis zijn ze er getuigen van geweest hoe de HEERE Midian heeft verslagen, dat Hij de Jordaan voor hen heeft drooggelegd en dat vanuit Gilgal Jericho is veroverd en daarna ook het hele land.

Deze twee plaatsen zijn een samenvatting van de enorme verandering in hun omstandigheden na hun bevrijding uit Egypte. Vanuit de slavernij in een vreemd land zijn ze door de HEERE in hun eigen land met een overvloed aan zegeningen gebracht. Als ze over al die dingen zouden nadenken, zouden ze moeten toegeven hoe goed God voor hen is geweest, hoe groot Zijn trouw en hoe recht Zijn handelen altijd zijn geweest.

Het is belangrijk dat we regelmatig bepaald worden bij alles wat de Heer voor en met ons heeft gedaan. We vergeten gemakkelijk dat Hij ons heeft verlost uit de wereld om voor Hem te leven. Het leven met al zijn welvaart en drukte kan ons zo in beslag nemen, dat we niet meer aan Hem denken. Daarom is het goed om elke eerste dag van de week de dood van de Heer te verkondigen door het avondmaal aan Zijn tafel te vieren. Dan worden we elke keer opnieuw herinnerd aan wat Hij heeft gedaan en ook waaruit Hij ons heeft verlost en wat Hij ons heeft gegeven.