Pro 27:5 | DutKingComments | STEP | “Openlijke bestraffing” is een openhartig, direct woord van eerlijke kritiek of afkeuring door een vriend ( ) . Dit is “beter dan verborgen liefde” ofwel een liefde die te timide, te bang of niet genoeg vertrouwend is om toe te geven dat bestraffing een onderdeel van echte liefde is. Een liefde die geen berisping manifesteert, is moreel waardeloos. Het is zelfs de vraag of zulke liefde oprecht is. In elk geval is liefde die zich aan haar verantwoordelijkheid onttrekt, niet compleet. Paulus heeft Petrus eens openlijk moeten bestraffen ( ) . Maar dat heeft bij Petrus geen kwaad bloed gezet. Hij spreekt later in zijn tweede brief over “onze geliefde broeder Paulus” ( ) . Het is valse liefde en in werkelijkheid haat, als we een van onze kinderen of een broeder of zuster niet bestraffen wanneer dat nodig is ( ) . De liefde “verblijdt zich niet over de ongerechtigheid, maar verblijdt zich met de waarheid” ( ) . De spreuk in zegt met andere woorden hetzelfde als . We hebben allemaal iemand nodig die genoeg van ons houdt om ons de waarheid over onszelf te zeggen. Hij zegt ons niet alleen dingen die we willen horen, maar ook dingen die we moeten horen. Soms kan dat pijnlijk zijn en wonden veroorzaken, maar het zullen altijd wonden zonder littekens zijn. Met ‘wonden’ worden vooral verwondingen van de ziel bedoeld. We kunnen iemand op iets moeten wijzen omdat we zien dat er iets verkeerd dreigt te gaan. De aangesprokene moet een correctie aanbrengen in zijn of haar gedrag. Dat is soms even slikken. Het kan zelfs even verwijdering geven, omdat het als ongewenst commentaar wordt ervaren. Maar als de eerste emoties zijn overwonnen en er wordt nagedacht over wat is gezegd, zal men er bij nader inzien zijn of haar winst mee doen en het zelfs als een gunst beschouwen dat het is gebeurd ( ; vgl. ) . Zo kunnen bijvoorbeeld grootouders wel eens dingen zien bij hun kleinkinderen die hun kinderen, de ouders van hun kleinkinderen, ontgaan. Het vraagt wijsheid om dat op de juiste wijze en het juiste moment tegen de kinderen te zeggen. Echte liefde wijst op het verkeerde en wacht niet tot het te laat is. Tegenover de uitingen van ware liefde staan de valse uitingen van liefde van de hater. De hater is niet karig met zijn “kussen” . Hij geeft ze “overvloedig” om op die manier zijn ware bedoelingen te bedekken. Het zijn bedrieglijke, huichelachtige uitingen. Het meest afschuwelijke voorbeeld is de bedrieglijke kus waarmee Judas Zijn Meester verraadde ( ) .

Proverbs 27:5

Bestraffing als uiting van liefde

“Openlijke bestraffing” is een openhartig, direct woord van eerlijke kritiek of afkeuring door een vriend (Sp 27:5). Dit is “beter dan verborgen liefde” ofwel een liefde die te timide, te bang of niet genoeg vertrouwend is om toe te geven dat bestraffing een onderdeel van echte liefde is. Een liefde die geen berisping manifesteert, is moreel waardeloos. Het is zelfs de vraag of zulke liefde oprecht is. In elk geval is liefde die zich aan haar verantwoordelijkheid onttrekt, niet compleet.

Paulus heeft Petrus eens openlijk moeten bestraffen (Gl 2:11). Maar dat heeft bij Petrus geen kwaad bloed gezet. Hij spreekt later in zijn tweede brief over “onze geliefde broeder Paulus” (2Pt 3:15). Het is valse liefde en in werkelijkheid haat, als we een van onze kinderen of een broeder of zuster niet bestraffen wanneer dat nodig is (Lv 19:17). De liefde “verblijdt zich niet over de ongerechtigheid, maar verblijdt zich met de waarheid” (1Ko 13:6).

De spreuk in Sp 27:6 zegt met andere woorden hetzelfde als Sp 27:5. We hebben allemaal iemand nodig die genoeg van ons houdt om ons de waarheid over onszelf te zeggen. Hij zegt ons niet alleen dingen die we willen horen, maar ook dingen die we moeten horen. Soms kan dat pijnlijk zijn en wonden veroorzaken, maar het zullen altijd wonden zonder littekens zijn. Met ‘wonden’ worden vooral verwondingen van de ziel bedoeld.

We kunnen iemand op iets moeten wijzen omdat we zien dat er iets verkeerd dreigt te gaan. De aangesprokene moet een correctie aanbrengen in zijn of haar gedrag. Dat is soms even slikken. Het kan zelfs even verwijdering geven, omdat het als ongewenst commentaar wordt ervaren. Maar als de eerste emoties zijn overwonnen en er wordt nagedacht over wat is gezegd, zal men er bij nader inzien zijn of haar winst mee doen en het zelfs als een gunst beschouwen dat het is gebeurd (Ps 141:5; vgl. Op 3:19).

Zo kunnen bijvoorbeeld grootouders wel eens dingen zien bij hun kleinkinderen die hun kinderen, de ouders van hun kleinkinderen, ontgaan. Het vraagt wijsheid om dat op de juiste wijze en het juiste moment tegen de kinderen te zeggen. Echte liefde wijst op het verkeerde en wacht niet tot het te laat is.

Tegenover de uitingen van ware liefde staan de valse uitingen van liefde van de hater. De hater is niet karig met zijn “kussen”. Hij geeft ze “overvloedig” om op die manier zijn ware bedoelingen te bedekken. Het zijn bedrieglijke, huichelachtige uitingen. Het meest afschuwelijke voorbeeld is de bedrieglijke kus waarmee Judas Zijn Meester verraadde (Mk 14:43-45).