Zec 3:2 | DutKingComments | STEP | Hier blijkt dat de Engel van de HEERE van de HEERE Zelf is. De satan heeft toegang gekregen tot de tegenwoordigheid van God om Jozua aan te klagen. Maar voordat hij zijn mond kan opendoen om zijn aanklacht te uiten en de HEERE tot een veroordeling te brengen, bestraft de HEERE hem voor zijn kwade plan. We horen ook geen verdediging uit de mond van Jozua. De HEERE verdedigt hem tegenover de aanklacht van de satan. Hoe kan dat? Is de aanklacht niet terecht? Het antwoord is ja en nee. Er is genoeg ontrouw en er zijn genoeg zonden die om veroordeling vragen. God kan daaraan niet zonder meer voorbijgaan. Maar er is ook een volkomen afdoende oplossing voor, een oplossing waarin door God Zelf is voorzien. Die oplossing is het offerbloed van Zijn Zoon Jezus Christus. Daardoor heeft God kunnen voorbijgaan aan de door Zijn volk begane zonden en dat op een volkomen rechtvaardige wijze ( ) . Hij ziet hier vooruit naar het offer van Zijn Zoon. God heeft Jeruzalem in genade kunnen verkiezen ( ) omdat Hij het werk van Zijn Zoon vooruit heeft gezien. Elke verkiezing is altijd verbonden aan de Heer Jezus. Daardoor heeft elke beschuldiging geen enkele kans van slagen. Door Christus is aan het volle recht van God voldaan. Met dat bewijs kan elke beschuldiging worden weerlegd, omdat door Hem de schuld is voldaan. Als de satan belang in ons stelt, is dat een gunstig teken. De boze tracht altijd te beschuldigen. Maar “God is het Die rechtvaardigt” ( ) . Het hoogste gerechtshof spreekt ons vrij. We hebben het bewijs ervan op zak. Elke beschuldiging kan met dat bewijs worden weerlegd. De grondslag is: “Christus Jezus is het Die gestorven is, ja nog meer, Die ook opgewekt is, Die ook aan Gods rechterhand is, Die ook voor ons bidt” ( ) . Het beeld van het “stuk brandhout [dat] aan het vuur ontrukt [is]” , geeft aan dat de redding ternauwernood, op het laatste nippertje, is gebeurd (vgl. ) . Wie aan het vuur is ontrukt, wordt gered van de totale vernietiging. Dat is gebeurd met een bepaald doel. Bijna zou Gods volk volkomen uitgedelgd zijn. God heeft Israël gestraft met de ballingschap naar Babel, maar Hij heeft daaruit een overblijfsel gered en daarmee de totale verdwijning van het volk voorkomen. Het vuur stelt hier Babel voor.

Zechariah 3:2

De HEERE bestraft de satan

Hier blijkt dat de Engel van de HEERE van Zc 3:1 de HEERE Zelf is. De satan heeft toegang gekregen tot de tegenwoordigheid van God om Jozua aan te klagen. Maar voordat hij zijn mond kan opendoen om zijn aanklacht te uiten en de HEERE tot een veroordeling te brengen, bestraft de HEERE hem voor zijn kwade plan. We horen ook geen verdediging uit de mond van Jozua. De HEERE verdedigt hem tegenover de aanklacht van de satan. Hoe kan dat? Is de aanklacht niet terecht? Het antwoord is ja en nee.

Er is genoeg ontrouw en er zijn genoeg zonden die om veroordeling vragen. God kan daaraan niet zonder meer voorbijgaan. Maar er is ook een volkomen afdoende oplossing voor, een oplossing waarin door God Zelf is voorzien. Die oplossing is het offerbloed van Zijn Zoon Jezus Christus. Daardoor heeft God kunnen voorbijgaan aan de door Zijn volk begane zonden en dat op een volkomen rechtvaardige wijze (Rm 3:25). Hij ziet hier vooruit naar het offer van Zijn Zoon.

God heeft Jeruzalem in genade kunnen verkiezen (Rm 11:5) omdat Hij het werk van Zijn Zoon vooruit heeft gezien. Elke verkiezing is altijd verbonden aan de Heer Jezus. Daardoor heeft elke beschuldiging geen enkele kans van slagen. Door Christus is aan het volle recht van God voldaan. Met dat bewijs kan elke beschuldiging worden weerlegd, omdat door Hem de schuld is voldaan.

Als de satan belang in ons stelt, is dat een gunstig teken. De boze tracht altijd te beschuldigen. Maar “God is het Die rechtvaardigt” (Rm 8:33). Het hoogste gerechtshof spreekt ons vrij. We hebben het bewijs ervan op zak. Elke beschuldiging kan met dat bewijs worden weerlegd. De grondslag is: “Christus Jezus is het Die gestorven is, ja nog meer, Die ook opgewekt is, Die ook aan Gods rechterhand is, Die ook voor ons bidt” (Rm 8:34).

Het beeld van het “stuk brandhout [dat] aan het vuur ontrukt [is]”, geeft aan dat de redding ternauwernood, op het laatste nippertje, is gebeurd (vgl. Am 4:11). Wie aan het vuur is ontrukt, wordt gered van de totale vernietiging. Dat is gebeurd met een bepaald doel. Bijna zou Gods volk volkomen uitgedelgd zijn. God heeft Israël gestraft met de ballingschap naar Babel, maar Hij heeft daaruit een overblijfsel gered en daarmee de totale verdwijning van het volk voorkomen. Het vuur stelt hier Babel voor.