Zep 2:12-13 | DutKingComments | STEP | Na het oordeel over de volken ten westen en ten oosten van Israël, vestigt Zefanja de aandacht op Cusj, waaronder Ethiopië, ten zuiden van Israël. Met “Mijn zwaard” wordt Nebukadnezar bedoeld, die als een zwaard in de hand van de HEERE voor Zijn volk wordt gebruikt ( ; ) . Cusj stelt de mens voor in de zwartheid van zijn zondige natuur, voor wie het onmogelijk is daaraan zelf iets te veranderen ( ) . God zal Zijn oordeel daarover voltrekken, zoals Hij het voor allen die geloven heeft gedaan door Zijn Zoon op het kruis voor hen te oordelen.

Zephaniah 2:12-13

Het oordeel over de Cusjieten

Na het oordeel over de volken ten westen en ten oosten van Israël, vestigt Zefanja de aandacht op Cusj, waaronder Ethiopië, ten zuiden van Israël. Met “Mijn zwaard” wordt Nebukadnezar bedoeld, die als een zwaard in de hand van de HEERE voor Zijn volk wordt gebruikt (Jr 46:10; Ez 30:24-25). Cusj stelt de mens voor in de zwartheid van zijn zondige natuur, voor wie het onmogelijk is daaraan zelf iets te veranderen (Jr 13:23). God zal Zijn oordeel daarover voltrekken, zoals Hij het voor allen die geloven heeft gedaan door Zijn Zoon op het kruis voor hen te oordelen.

Het oordeel over Assyrië en Ninevé

Als laatste volgt het oordeel over Assyrië (Zf 2:13), gelegen ten noorden van Israël. Het oordeel over Ninevé wordt in het boek Nahum uitvoerig beschreven. Ninevé valt in 612 v.Chr. na een belegering door de Meden en de Babyloniërs. In Assyrië en Ninevé zien we de hoogmoed, die niets en niemand nodig heeft en volkomen onverschillig tegenover God staat. Dat Ninevé “dor als een woestijn” zal worden, toont wel aan hoe drastisch het oordeel zal zijn. Ninevé heeft namelijk een enorm irrigatiesysteem waardoor het zichzelf van een overvloed aan water voorziet.

Ninevé, een grote stad met een groot aantal inwoners, zal een troosteloze en verlaten aanblik bieden (Zf 2:14). In plaats van marcherende legers en een welvarende bevolking zullen er, naar de voorspelling van de profeet, allerlei soorten dieren een woonplaats vinden die zich in een verwoest gebied thuis voelen.

Ninevé beroemt zich in haar eigen voldaanheid – “Ik en verder niemand” – alsof zij van niets en niemand afhankelijk is (Zf 2:15). Babylon doet hetzelfde (Js 47:8; vgl. Op 3:17). God is de Enige Die het recht heeft te zeggen wat Ninevé hier in hoogmoed zich aanmatigt: “Buiten Mij is er geen andere God … er is niemand behalve Ik. … want Ik ben God en niemand anders” (Js 45:21-22). Ninevé wordt vanwege deze aanmatiging ten zeerste vernederd en een woonplaats van alleen wild gedierte. Ieder die het ziet, zal duidelijk laten blijken dat het haar eigen schuld is. Medelijden zal niemand met haar hebben, maar in plaats daarvan haar bespotten.