1Cor 10:27 | DutKingComments | STEP | . Een christen is een vrij mens: alles is hem geoorloofd. Dan mag je toch wel veel. Een christen is ook een mens met verantwoordelijkheidsbesef. Daarom vraagt hij zich af: ‘Is het nuttig (voor anderen) en bouwt het (anderen) op?’ Hij wil in zijn doen en laten rekening houden met anderen. In 1 Korinthiërs 6 heb je ook zoiets gelezen ( ) . Daar staat het woord “mij” erbij. Het gaat daar om je persoonlijke instelling met betrekking tot het gebruik van voedsel en ook om je daar niet door te laten overheersen. Hier is het algemener – het woord ‘mij’ staat er niet bij – en gaat het om het eten van de afgodenoffers. Daarom sluit het direct aan op het voorgaande gedeelte, waar het gaat over gemeenschap met Christus of gemeenschap met demonen. Dat heeft te maken met de uitoefening van onze godsdienst. . De Korinthiërs weten nu dat ze niet aan de heidense offerdiensten kunnen deelnemen zonder in gemeenschap te komen met de demonen die achter de afgoden schuilgaan. Betekent dat dan ook dat ze in het dagelijkse leven moeten onderzoeken of het vlees dat ze kopen niet op de een of andere manier in verbinding met de afgoden staat? Nee, dat betekent het niet. Alles wat de schepping aan voedsel oplevert, komt van God en behoort Hem toe. In 1 Timotheüs 4 staat: “Want al [het] door God geschapene is goed en niets is verwerpelijk als het met dankzegging wordt genomen” ( ) . Je mag in volle vrijheid genieten van alles wat God je als voedsel geeft. [Er zijn twee uitzonderingen: bloed en het verstikte ( ) .] . Het is zelfs zo, dat je rustig op een uitnodiging van een ongelovige kunt ingaan als die je uitnodigt om bij hem te komen eten. Ook dan hoef je je niet druk te maken over de herkomst van het vlees dat je wordt voorgezet. Als je op de uitnodiging van de ongelovige ingaat, is dat je eigen beslissing. Er staat: “En u wilt er heengaan.” Dit houdt in dat je deze uitnodiging hebt overwogen voor de Heer en tot de overtuiging bent gekomen dat het goed is er heen te gaan. Dan zal de Heer je ook de gelegenheid geven om van Hem te getuigen. Zo zul jij de maaltijd zeker met gebed beginnen. . Een ander geval is het, als iemand tegen jou zegt dat je nu een stuk vlees voor je hebt dat eerst aan een afgod is geofferd. Dan moet je het niet eten. Niet, omdat het voor jou ineens ander vlees zou zijn geworden, maar om die ander , die dat tegen jou zegt. Die ander is kennelijk niet vrij in zijn geweten. Laat het dan maar staan, om die ander in zijn zwakheid tegemoet te komen. Zo handelt namelijk de liefde. Want als jij ondanks zijn opmerking toch van dat vlees zou eten, zou het voor die ander lijken alsof jij je bij hem aansluit en ook vindt dat afgoden nog waarde hebben. . Voor jou is dat natuurlijk niet het geval. Jouw vrijheid kan niet door het geweten van een ander geoordeeld worden. Jij dankt God immers voor je eten en denkt toch niet aan afgoden? Veel vragen over wat wel en niet mag, worden opgelost door je af te vragen of je God ervoor kunt danken. . Dit vers kun je ‘de gulden regel’ van het christelijk leven noemen. Als alles in ons leven op de heerlijkheid van God is gericht, zal dat ook in de gewoonste dingen van ons leven te zien zijn. Of het nu eten of drinken is, of wat dan ook, het behoort in het leven van de christen allemaal “tot heerlijkheid van God” te zijn. Dan is er geen ruimte meer voor het eigen ‘ik’. Het is mooi om zo tegen het christelijke leven aan te mogen kijken. Christen-zijn is geen negatieve zaak, wat je allemaal niet mag, maar juist een positieve zaak. Jouw leven mag tot in de kleinste details tot heerlijkheid van God zijn. Wat is er gewoner dan eten en drinken? Je mag het doen tot Zijn eer. Je mag ervan genieten. Daarvoor heeft God je ook nog uitgerust met een ‘smaak’, hoewel we daar niet te veel aan moeten toegeven, want dan eten we alleen wat we lekker vinden. Ook wat niet zo naar onze smaak is, maar wat we toch van God krijgen, mogen we gebruiken tot Zijn eer en Hem daarvoor danken. Wat het ook is, we mogen het doen op een manier die Hem verheerlijkt. Je werk of je studie, je vrije tijd, vriendschap, verkering, in alles mag je God betrekken. Als je zo leeft, krijgt je leven pas echt betekenis. Dan mag je overal heen en alles doen. Alles is geoorloofd, nietwaar? Ik hoorde eens van een jongeman die ermee zat of hij wel naar het voetbalstadion kon gaan om daar een wedstrijd te gaan bekijken. Het was op een tijd dat hij er niets anders voor hoefde te verzuimen. Zou de Heer dat wel goed vinden? Hij ging er eens met een oudere broeder over praten. Die broeder gaf hem de raad: ‘Ga jij maar gerust naar het stadion en neem flink wat traktaten mee, want je zult er heel wat mensen treffen die de Heer Jezus nog niet kennen.’ Vroeger kwam ik wel eens in een café om daar wat vertier te zoeken. Toen ik mijn leven aan de Heer Jezus had gegeven, ben ik er nog een aantal keren heen gegaan, maar toen met een stapel evangelielectuur om aan de jongelui uit te delen. . In alle gevallen is het belangrijk dat je geen struikelblok vormt voor anderen, niet voor Joden, niet voor Grieken en niet voor de gemeente van God. Uit deze drie groepen bestaat de hele mensheid. Iedere persoon behoort tot een van deze drie groepen. Iemand is of een Jood, of een heiden, of een lid van de gemeente van God. Elk van deze drie groepen heeft zo zijn eigen kenmerken. Daar moet je rekening mee houden, want anders vorm je een struikelblok. Een struikelblok wil zeggen dat je iets doet, waardoor je de ander kwetst en van je stoot, terwijl een voorzichtiger gedrag dit had kunnen voorkomen. Wanneer je een echte Jood op bezoek krijgt, zet hem dan geen varkensvlees voor. Dat zou voor een Jood betekenen dat je hem wilt verleiden tot een daad die hem door de wet verboden is. Je zou hem daardoor in zijn geweten kwetsen en je christen-zijn in opspraak brengen. Met heidenen heb je dagelijks te maken. Laat je licht schijnen in je hele gedrag als christen. Wees een voorbeeld in de manier waarop je je werk doet, je vrije tijd invult, met anderen omgaat, in je spreken en je zwijgen. Daniël is een prachtig voorbeeld van iemand die in een goddeloze omgeving is opgevallen. Van hem staat dit getuigenis in Gods Woord: “Zij konden geen enkele grond voor een aanklacht, of iets verkeerds vinden, omdat hij betrouwbaar was en er geen nalatigheid of iets verkeerds bij hem te vinden was” ( ) . En dan de gemeente van God. Daar hoor jij bij. Je bent omringd door andere leden ervan. Alles wat je doet, heeft invloed op de hele gemeente. Niets in je hele leven, ook niet in je denken, is daarvan uitgesloten. Geen moment sta je los van de gemeente. Dat is wel zo bij de Jood en de heiden. Met hen heb je alleen te maken wanneer je met hen in contact komt. Bij de gemeente is dat anders. Daar maak je zelf deel van uit. Laat je houding opbouwend zijn. Bedenk de goede dingen voor de andere leden. Stel je dienstbaar op. Lever geen afbrekende kritiek. De geest van afbraakkritiek binnen de gemeente is al voor menigeen een struikelblok geweest. Je mag best kritisch zijn, maar laat de kritiek die je levert, opbouwend zijn (kijk nog even naar ). . is een waarschuwing, iets dat we niet moeten doen. houdt een aansporing in, iets dat we wel moeten doen. ‘In alles allen behagen’ gaat ver. Ja, maar het doel is dan ook “opdat zij behouden worden” . Houd je dat doel goed in de gaten? Dan zul jij niet je eigen voordeel zoeken. Moet je dan altijd met de ander meegaan en doen wat hij zegt of vraagt? Ja, binnen de grenzen die God heeft gesteld en die je in de Bijbel en je omgang met de Heer kunt vinden. Denk nog eens aan die uitnodiging die een ongelovige je kan doen om bij hem te komen eten. Van de Heer Jezus heeft men gezegd: “Deze ontvangt zondaars en eet met hen” ( ) . Je denkt toch niet dat de Heer Zich bij hen heeft aangepast op een manier die oneer zou betekenen voor de Naam van Zijn Vader? Lees nog eens 1 Korinthiërs 10:23-33. Verwerking: Ga na of jij God kunt danken voor alles wat je doet of van plan bent te gaan doen.

1 Corinthians 10:27

Doet alles tot heerlijkheid van God

1Ko 10:23-24. Een christen is een vrij mens: alles is hem geoorloofd. Dan mag je toch wel veel. Een christen is ook een mens met verantwoordelijkheidsbesef. Daarom vraagt hij zich af: ‘Is het nuttig (voor anderen) en bouwt het (anderen) op?’ Hij wil in zijn doen en laten rekening houden met anderen.

In 1 Korinthiërs 6 heb je ook zoiets gelezen (1Ko 6:12). Daar staat het woord “mij” erbij. Het gaat daar om je persoonlijke instelling met betrekking tot het gebruik van voedsel en ook om je daar niet door te laten overheersen. Hier is het algemener – het woord ‘mij’ staat er niet bij – en gaat het om het eten van de afgodenoffers. Daarom sluit het direct aan op het voorgaande gedeelte, waar het gaat over gemeenschap met Christus of gemeenschap met demonen. Dat heeft te maken met de uitoefening van onze godsdienst.

1Ko 10:25-26. De Korinthiërs weten nu dat ze niet aan de heidense offerdiensten kunnen deelnemen zonder in gemeenschap te komen met de demonen die achter de afgoden schuilgaan. Betekent dat dan ook dat ze in het dagelijkse leven moeten onderzoeken of het vlees dat ze kopen niet op de een of andere manier in verbinding met de afgoden staat? Nee, dat betekent het niet. Alles wat de schepping aan voedsel oplevert, komt van God en behoort Hem toe. In 1 Timotheüs 4 staat: “Want al [het] door God geschapene is goed en niets is verwerpelijk als het met dankzegging wordt genomen” (1Tm 4:4). Je mag in volle vrijheid genieten van alles wat God je als voedsel geeft. [Er zijn twee uitzonderingen: bloed en het verstikte (Hd 15:20 ; 29).]

1Ko 10:27. Het is zelfs zo, dat je rustig op een uitnodiging van een ongelovige kunt ingaan als die je uitnodigt om bij hem te komen eten. Ook dan hoef je je niet druk te maken over de herkomst van het vlees dat je wordt voorgezet. Als je op de uitnodiging van de ongelovige ingaat, is dat je eigen beslissing.

Er staat: “En u wilt er heengaan.” Dit houdt in dat je deze uitnodiging hebt overwogen voor de Heer en tot de overtuiging bent gekomen dat het goed is er heen te gaan. Dan zal de Heer je ook de gelegenheid geven om van Hem te getuigen. Zo zul jij de maaltijd zeker met gebed beginnen.

1Ko 10:28. Een ander geval is het, als iemand tegen jou zegt dat je nu een stuk vlees voor je hebt dat eerst aan een afgod is geofferd. Dan moet je het niet eten. Niet, omdat het voor jou ineens ander vlees zou zijn geworden, maar om die ander, die dat tegen jou zegt. Die ander is kennelijk niet vrij in zijn geweten. Laat het dan maar staan, om die ander in zijn zwakheid tegemoet te komen. Zo handelt namelijk de liefde. Want als jij ondanks zijn opmerking toch van dat vlees zou eten, zou het voor die ander lijken alsof jij je bij hem aansluit en ook vindt dat afgoden nog waarde hebben.

1Ko 10:29-30. Voor jou is dat natuurlijk niet het geval. Jouw vrijheid kan niet door het geweten van een ander geoordeeld worden. Jij dankt God immers voor je eten en denkt toch niet aan afgoden? Veel vragen over wat wel en niet mag, worden opgelost door je af te vragen of je God ervoor kunt danken.

1Ko 10:31. Dit vers kun je ‘de gulden regel’ van het christelijk leven noemen. Als alles in ons leven op de heerlijkheid van God is gericht, zal dat ook in de gewoonste dingen van ons leven te zien zijn. Of het nu eten of drinken is, of wat dan ook, het behoort in het leven van de christen allemaal “tot heerlijkheid van God” te zijn. Dan is er geen ruimte meer voor het eigen ‘ik’.

Het is mooi om zo tegen het christelijke leven aan te mogen kijken. Christen-zijn is geen negatieve zaak, wat je allemaal niet mag, maar juist een positieve zaak. Jouw leven mag tot in de kleinste details tot heerlijkheid van God zijn. Wat is er gewoner dan eten en drinken? Je mag het doen tot Zijn eer. Je mag ervan genieten. Daarvoor heeft God je ook nog uitgerust met een ‘smaak’, hoewel we daar niet te veel aan moeten toegeven, want dan eten we alleen wat we lekker vinden. Ook wat niet zo naar onze smaak is, maar wat we toch van God krijgen, mogen we gebruiken tot Zijn eer en Hem daarvoor danken.

Wat het ook is, we mogen het doen op een manier die Hem verheerlijkt. Je werk of je studie, je vrije tijd, vriendschap, verkering, in alles mag je God betrekken. Als je zo leeft, krijgt je leven pas echt betekenis. Dan mag je overal heen en alles doen. Alles is geoorloofd, nietwaar?

Ik hoorde eens van een jongeman die ermee zat of hij wel naar het voetbalstadion kon gaan om daar een wedstrijd te gaan bekijken. Het was op een tijd dat hij er niets anders voor hoefde te verzuimen. Zou de Heer dat wel goed vinden? Hij ging er eens met een oudere broeder over praten. Die broeder gaf hem de raad: ‘Ga jij maar gerust naar het stadion en neem flink wat traktaten mee, want je zult er heel wat mensen treffen die de Heer Jezus nog niet kennen.’

Vroeger kwam ik wel eens in een café om daar wat vertier te zoeken. Toen ik mijn leven aan de Heer Jezus had gegeven, ben ik er nog een aantal keren heen gegaan, maar toen met een stapel evangelielectuur om aan de jongelui uit te delen.

1Ko 10:32. In alle gevallen is het belangrijk dat je geen struikelblok vormt voor anderen, niet voor Joden, niet voor Grieken en niet voor de gemeente van God. Uit deze drie groepen bestaat de hele mensheid. Iedere persoon behoort tot een van deze drie groepen. Iemand is of een Jood, of een heiden, of een lid van de gemeente van God. Elk van deze drie groepen heeft zo zijn eigen kenmerken. Daar moet je rekening mee houden, want anders vorm je een struikelblok. Een struikelblok wil zeggen dat je iets doet, waardoor je de ander kwetst en van je stoot, terwijl een voorzichtiger gedrag dit had kunnen voorkomen.

Wanneer je een echte Jood op bezoek krijgt, zet hem dan geen varkensvlees voor. Dat zou voor een Jood betekenen dat je hem wilt verleiden tot een daad die hem door de wet verboden is. Je zou hem daardoor in zijn geweten kwetsen en je christen-zijn in opspraak brengen.

Met heidenen heb je dagelijks te maken. Laat je licht schijnen in je hele gedrag als christen. Wees een voorbeeld in de manier waarop je je werk doet, je vrije tijd invult, met anderen omgaat, in je spreken en je zwijgen. Daniël is een prachtig voorbeeld van iemand die in een goddeloze omgeving is opgevallen. Van hem staat dit getuigenis in Gods Woord: “Zij konden geen enkele grond voor een aanklacht, of iets verkeerds vinden, omdat hij betrouwbaar was en er geen nalatigheid of iets verkeerds bij hem te vinden was” (Dn 6:5).

En dan de gemeente van God. Daar hoor jij bij. Je bent omringd door andere leden ervan. Alles wat je doet, heeft invloed op de hele gemeente. Niets in je hele leven, ook niet in je denken, is daarvan uitgesloten. Geen moment sta je los van de gemeente. Dat is wel zo bij de Jood en de heiden. Met hen heb je alleen te maken wanneer je met hen in contact komt. Bij de gemeente is dat anders. Daar maak je zelf deel van uit.

Laat je houding opbouwend zijn. Bedenk de goede dingen voor de andere leden. Stel je dienstbaar op. Lever geen afbrekende kritiek. De geest van afbraakkritiek binnen de gemeente is al voor menigeen een struikelblok geweest. Je mag best kritisch zijn, maar laat de kritiek die je levert, opbouwend zijn (kijk nog even naar 1Ko 10:23b).

1Ko 10:33. 1Ko 10:32 is een waarschuwing, iets dat we niet moeten doen. 1Ko 10:33 houdt een aansporing in, iets dat we wel moeten doen. ‘In alles allen behagen’ gaat ver. Ja, maar het doel is dan ook “opdat zij behouden worden”. Houd je dat doel goed in de gaten? Dan zul jij niet je eigen voordeel zoeken.

Moet je dan altijd met de ander meegaan en doen wat hij zegt of vraagt? Ja, binnen de grenzen die God heeft gesteld en die je in de Bijbel en je omgang met de Heer kunt vinden. Denk nog eens aan die uitnodiging die een ongelovige je kan doen om bij hem te komen eten. Van de Heer Jezus heeft men gezegd: “Deze ontvangt zondaars en eet met hen” (Lk 15:2). Je denkt toch niet dat de Heer Zich bij hen heeft aangepast op een manier die oneer zou betekenen voor de Naam van Zijn Vader?

Lees nog eens 1 Korinthiërs 10:23-33.

Verwerking: Ga na of jij God kunt danken voor alles wat je doet of van plan bent te gaan doen.