Gen 29 | DutSVVA | STEP | Toen hief Jakob zijn voeten op, en ging naar het land der kinderen van het Oosten .

Genesis 29

1 Toen hief Jakob zijn voeten op, en ging naar het land der kinderen van het Oosten. ^{▼▼ hief Door deze manier van spreken wordt te kennen gegeven dat Jakob, door de voorgaande goddelijke toespraak getroost en versterkt zijnde, met lust en vreugde zijn weg reisde.
,} ^{▼▼ der kinderen Dat is, van het volk, dat tegen het oosten van Kanaän woonachtig is. Alzo Jdg 6:33; 1Ki 4:30; Job 1:3; Jer 49:28.} 2 En hij zag toe, en ziet, er was een put in het veld; en ziet, er waren drie kudden schapen nevens dien nederliggende; want uit dien put drenkten zij de kudden; en er was een grote steen op den mond van dien put. 3 En derwaarts werden al de kudden verzameld, en zij wentelden den steen van den mond des puts, en drenkten de schapen, en legden den steen weder op den mond van dien put, op zijn plaats. 4 Toen zeide Jakob tot hen: Mijn broeders! van waar zijt gij? En zij zeiden: Wij zijn van Haran. ^{▼▼ broeders Verg. boven, Gen 19:7.} 5 En hij zeide tot hen: Kent gij Laban, den zoon van Nahor? En zij zeiden: Wij kennen hem. ^{▼▼ zoon van Dat is, zoons zoon.} 6 Voorts zeide hij tot hen: Is het wel met hem? En zij zeiden: Het is wel; en zie, Rachel, zijn dochter, komt met de schapen. ^{▼▼ Is het Hebr. is hem vrede? of heeft hij vrede? alzo onder, Gen 43:27; 2Sa 18:32; 2Ki 4:26, enz. Zie van het woord vrede, onder Gen 37:14.} 7 En hij zeide: Ziet, het is nog hoog dag, het is geen tijd, dat het vee verzameld worde; drenkt de schapen, en gaat heen, weidt dezelve. ^{▼▼ het is Hebr. het is nog grootdag.} 8 Toen zeiden zij: Wij kunnen niet, totdat al de kudden samen zullen vergaderd zijn, en dat men den steen van den mond des puts afwentele, opdat wij de schapen drenken. ^{▼▼ Wij kunnen Hebr. wij zullen niet kunnen. Te weten, om de zwaarheid van den steen, dien wij met ons weinigen niet kunnen afnemen, en om de gewoonte die wij hebben, naar elkander te wachten.} 9 Als hij nog met hen sprak, zo kwam Rachel met de schapen, die haar vader toebehoorden; want zij was een herderin. ^{▼▼ zij was Zie dergelijke exempelen Exo 2:16; Son 1:7-8.} 10 En het geschiedde, als Jakob Rachel zag, de dochter van Laban, zijner moeders broeder, en de schapen van Laban, zijner moeders broeder, dat Jakob toetrad, en wentelde den steen van den mond des puts, en drenkte de schapen van Laban, zijner moeders broeder. ^{▼▼ wentelde Dat is, hij hielp de herders den steen afwentelen in Rachels plaats. Want alleen kon hij het niet doen. Zie vs.8.} 11 En Jakob kuste Rachel; en hij hief zijn stem op en weende. ^{▼▼ kuste Naar het gebruik van die landen, bij manier van groetenis; zo in het komen, gelijk hier vs.13, en onder Gen 33:4; Exo 4:27, en Exo 18:7; als in het scheiden, Rth 1:14; 1Sa 20:41; 1Ki 19:20.
,} ^{▼▼ weende Te weten, van blijdschap, omdat hij daar zijn nicht zo bekwamelijk en tijdig ontmoette. Zie van dergelijk wenen ook onder, Gen 33:4.} 12 En Jakob gaf Rachel te kennen, dat hij een broeder van haar vader, en dat hij de zoon van Rebekka was. Toen liep zij heen, en gaf het aan haar vader te kennen. ^{▼▼ broeder was Zie boven, Gen 13:8.} 13 En het geschiedde, als Laban die tijding hoorde van Jakob, zijner zusters zoon, zo liep hij hem tegemoet, en omhelsde hem, en kuste hem, en bracht hem tot zijn huis. En hij vertelde Laban al deze dingen. ^{▼▼ als Laban Hebr. toen Laban de horing Jakobs hoorde.
,} ^{▼▼ al deze Te weten, de oorzaak van zijn reis, en wat hem op den weg bejegend was, hetwelk alles Laban diende te weten, om voor te komen alle kwaad vermoeden van een zo schielijke en slechte aankomst, in vergelijking van Eliëzers aankomst; boven, Gen 24.} 14 Toen zeide Laban tot hem: Voorwaar, gij zijt mijn gebeente en mijn vlees! En hij bleef bij hem een volle maand. ^{▼▼ mijn gebeente Dat is, mijn verwant, mijn maagschap. Zie dergelijke manier van spreken boven, Gen 2:23, en Jdg 9:2; 2Sa 19:12-13, en 1Ch 11:1, als ook in het geestelijke, Eph 5:30.
,} ^{▼▼ een volle Hebr. een maand der dagen, dat is, een volle maand, of, zoveel dagen als er in een maand gaan. Alzo is een jaar der dagen, onder Gen 41:1, te zeggen een geheel jaar.} 15 Daarna zeide Laban tot Jakob: Omdat gij mijn broeder zijt, zoudt gij mij derhalve om niet dienen? verklaar mij, wat zal uw loon zijn? 16 En Laban had twee dochters: de naam der grootste was Lea; en de naam der kleinste was Rachel. ^{▼▼ grootste Dat is, der oudste.
,} ^{▼▼ kleinste Dat is, der jongste.} 17 Doch Lea had tedere ogen; maar Rachel was schoon van gedaante, en schoon van aangezicht. ^{▼▼ tedere Dat is, zwakke en gebrekkelijke.} 18 En Jakob had Rachel lief; en hij zeide: Ik zal u zeven jaren dienen, om Rachel, uw kleinste dochter. ^{▼▼ zeven Jakob biedt aan, een langen tijd te dienen, zowel omdat de gierigheid van zijn oom hem niet onbekend was; alsook omdat hij, Rachel zeer beminnende, begeerde aldus meteen den bruidsschat te betalen, dien de bruidegoms in dien tijd geven moesten; zoals blijkt uit Exo 22:17, en 1Sa 18:25.} 19 Toen zeide Laban: Het is beter, dat ik haar aan u geve, dan dat ik haar aan een anderen man geve; blijf bij mij. ^{▼▼ Het is Een twijfelachtig en listig antwoord, gelijk de uitkomst wel geleerd heeft.} 20 Alzo diende Jakob om Rachel zeven jaren; en die waren in zijn ogen als enige dagen, omdat hij haar liefhad. ^{▼▼ als enige Hebr. ene dagen. Zie deze manier van spreken ook boven, Gen 27:44. De zin dezer woorden is dat Jakob deze tijd zeer kort viel.} 21 Toen zeide Jakob tot Laban: Geef mijn huisvrouw, want mijn dagen zijn vervuld, dat ik tot haar inga. ^{▼▼ mijn huisvrouw, Dat is, mijn ondertrouwde vrouw, uit kracht van het verdrag des huwelijks. Zie dergelijke manier van spreken, Mat 1:18-19, en Luk 2:5.
,} ^{▼▼ mijn Te weten, de besproken jaren van mijn dienst.
,} ^{▼▼ dat ik Zie boven, Gen 6:4, en Gen 16:2.} 22 Zo verzamelde Laban al de mannen dier plaats, en maakte een maaltijd. ^{▼▼ al de Dat is, zeer velen; te weten, al zijn vrienden en goede bekenden, naburen en de aanzienlijksten der stad, volgens de gewoonte; zie Jdg 14:10-11; Joh 2:1-2, enz. en dezen noodde hij in des te meerder getal, opdat Jakob minder zou durven veranderen den snoden vond, dien hij bedacht had om hem te bedriegen.} 23 En het geschiedde des avonds, dat hij zijn dochter Lea nam, en bracht haar tot hem; en hij ging tot haar in. ^{▼▼ en bracht Het schijnt uit deze plaats dat het in die tijden gebruikelijk was, dat men de bruid tot den bruidegom in de slaapkamer bracht, bedekt zijnde met een doek of sluier, om haar beschaamdheid; doch onder dezen schijn is Jakob bedrogen.} 24 En Laban gaf haar Zilpa, zijn dienstmaagd, aan Lea, zijn dochter, tot een dienstmaagd. ^{▼▼ tot Dit woordje wordt hier ingevoegd uit het volgende vs. (29). Het was in die tijden een gebruik, dat de ouders, hun dochters ten huwelijk uitgevende, een dienstmaagd of andere vrouwelijke persoon medegaven. Zie boven, Gen 24:59.} 25 En het geschiedde des morgens, en ziet, het was Lea. Daarom zeide hij tot Laban: Wat is dit, dat gij mij gedaan hebt; heb ik niet bij u gediend om Rachel? waarom hebt gij mij dan bedrogen? 26 En Laban zeide: Men doet alzo niet te dezer onzer plaatse, dat men de kleinste uitgeve voor de eerstgeborene. ^{▼▼ Men doet Indien dit zo was, zo behoorde Laban dit Jakob tevoren gezegd, en hem zo lelijk niet bedrogen of behandeld te hebben.
,} ^{▼▼ de kleine Hebr. de kleine, dat is, de jongste.} 27 Vervul de week van deze; dan zullen wij u ook die geven, voor den dienst, dien gij nog andere zeven jaren bij mij dienen zult. ^{▼▼ Vervul Dat is, houd deze zeven dagen van het begonnen bruiloftsfeest met Lea uit; zie een dergelijk exempel van een zevendaagse bruiloft, Jdg 14:12, Jdg 14:15, Jdg 14:17. Sommigen nemen deze week voor een jaarweek.
,} ^{▼▼ dan zullen Te weten, na het einde van deze week, zoals volgt, vs.28.} 28 En Jakob deed alzo; en hij vervulde de week van deze. Toen gaf hij hem Rachel, zijn dochter, hem tot een vrouw. ^{▼▼ gaf hij Hoewel het schijnt dat deze vrijheid van twee zusters aan één man uit te geven, door menselijke wetten nog niet verboden was; nochtans streed zij tegen de natuur en de wet, daarna door Mozes gegeven, Lev 18:18.} 29 En Laban gaf aan zijn dochter Rachel zijn dienstmaagd Bilha, haar tot een dienstmaagd. 30 En hij ging ook in tot Rachel, en had ook Rachel liever dan Lea; en hij diende bij hem nog andere zeven jaren. ^{▼▼ hij ging Jakob laat zich overreden twee vrouwen tegelijk te nemen, dat wel was naar het gebruik van dien tijd, maar niet naar de instelling Gods; boven, Gen 2:24; Mal 2:15. Zie ook de aantekening, Gen 4:19.} 31 Toen nu de Heere zag, dat Lea gehaat was, opende Hij haar baarmoeder; maar Rachel was onvruchtbaar. ^{▼▼ gehaat Dat is, dat zij haar man zo lief een aangenaam niet was als Rachel; zie boven, vs.20. Het woord haten wordt somtijds gebruikt voor minder liefhebben. Zie Deu 21:15; Mat 6:24, en Luk 14:26.
,} ^{▼▼ opende Dat is, Hij maakte haar vruchtbaar. Zie boven, Gen 20:18.} 32 En Lea werd bevrucht, en baarde een zoon, en zij noemde zijn naam Ruben; want zij zeide: Omdat de Heere mijn verdrukking heeft aangezien, daarom zal mijn man mij nu liefhebben. ^{▼▼ Ruben; Dat is, zie een zoon, of een zoon des aanziens, alsof zij zeide: zie hoe mij nu God een zoon gegeven heeft in mijn verdrukking, want haar man had haar zo lief niet als haar zuster.
,} ^{▼▼ liefhebben Dat is, liever dan tevoren.} 33 En zij werd wederom bevrucht, en baarde een zoon, en zeide: Dewijl de Heere gehoord heeft, dat ik gehaat was, zo heeft Hij mij ook dezen gegeven; en zij noemde zijn naam Simeon. ^{▼▼ Simeon Hebr. Schimon. Deze naam komt van een woord, hetwelk betekent horen, of verhoren. Want God verhoorde haar gebed en haar zuchten.} 34 En zij werd nog bevrucht, en baarde een zoon, en zeide: Nu zal zich ditmaal mijn man bij mij voegen, dewijl ik hem drie zonen gebaard heb; daarom noemde zij zijn naam Levi. ^{▼▼ hij zijn Te weten, Jakob.
,} ^{▼▼ Levi Dat is, toegevoegd of bijvoeging, of mijn bijvoeging. De oorzaak voor dezen naam staat in den tekst.} 35 En zij werd wederom bevrucht, en baarde een zoon, en zeide: Ditmaal zal ik den Heere loven; daarom noemde zij zijn naam Juda. En zij hield op van baren. ^{▼▼ loven; Hiervan komt de naam Jehudah, dat is, lof, dankzegging, belijdenis, bekentenis.
,} ^{▼▼ Juda Hebr. Jehudah.
,} ^{▼▼ hield op Hebr. zij stond van baren; alzo onder, Gen 30:9.}