Eph 4 | PolUGdanska | STEP | Proszę więc was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani;

Ephesians 4

Rozdział 4

1 Proszę więc was ja, więzień w Panu, abyście postępowali w sposób godny powołania, do jakiego zostaliście wezwani; 2 Z całą pokorą, łagodnością i z cierpliwością, znosząc jedni drugich w miłości; 3 Starając się zachować jedność Ducha w więzi pokoju. 4 Jedno jest ciało ^a i jeden Duch, jak też zostaliście powołani w jednej nadziei waszego powołania. 5 Jeden Pan ^b, jedna wiara, jeden chrzest ^c; 6 Jeden Bóg i Ojciec wszystkich ^d, który jest ponad wszystkimi, przez wszystkich i w was wszystkich. 7 A każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusa. 8 Dlatego Pismo mówi ^e: Wstąpiwszy na wysokość, poprowadził pojmanych jeńców i dał ludziom dary. 9 Lecz to, że wstąpił ^f, cóż oznacza, jeśli nie to, że najpierw zstąpił do niższych regionów ziemi? 10 Ten, który zstąpił, jest i tym, który wstąpił wysoko ponad wszystkie niebiosa, aby napełnić wszystko. 11 I on ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a jeszcze innych pasterzami i nauczycielami ^g; 12 Dla przysposobienia ^h świętych, dla dzieła posługiwania, dla budowania ciała Chrystusa; 13 Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa; 14 Abyśmy już nie byli dziećmi miotanymi i unoszonymi każdym powiewem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp prowadzący na manowce błędu. 15 Lecz będąc szczerymi ⁱ w miłości, wzrastajmy we wszystkim w tego, który jest głową ^j – w Chrystusa. 16 Z niego całe ciało harmonijnie złożone i zespolone we wszystkich stawach, dzięki działaniu każdego członka, stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania samego siebie w miłości. 17 To więc mówię i zaświadczam w Panu, abyście już więcej nie postępowali tak, jak postępują inni poganie ^k w próżności ich umysłu; 18 Mając przyćmiony rozum, obcy dla życia Bożego z powodu niewiedzy, która w nich jest, z powodu zatwardziałości ich serca ^l. 19 Oni, stawszy się nieczuli ^m, oddali się rozpuście, dopuszczając się wszelkiej nieczystości z zachłannością. 20 Lecz wy nie tak nauczyliście się Chrystusa; 21 Jeśli tylko słyszeliście go i byliście pouczeni przez niego, zgodnie z prawdą, jaka jest w Jezusie; 22 Że – co się tyczy poprzedniego postępowania – powinniście zrzucić ⁿ z siebie starego człowieka, który ulega zepsuciu przez zwodnicze żądze; 23 I odnowić się w duchu waszego umysłu; 24 I przyoblec się w nowego człowieka ^o, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i w prawdziwej świętości. 25 Dlatego odrzuciwszy kłamstwo ^p, niech każdy mówi prawdę swojemu bliźniemu ^q, bo jesteśmy członkami ^r jedni drugich. 26 Gniewajcie się ^s, lecz nie grzeszcie ^t; niech nad waszym gniewem nie zachodzi słońce. 27 Nie dawajcie miejsca diabłu ^u. 28 Kto kradł, niech więcej nie kradnie ^v, ale raczej niech pracuje, czyniąc własnymi rękami ^w to, co jest dobre, aby miał z czego udzielać potrzebującemu. 29 Żadne plugawe słowo niech nie wychodzi z waszych ust, lecz tylko dobre, dla zbudowania, aby przynosiło łaskę słuchającym. 30 I nie zasmucajcie ^x Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani ^y na dzień odkupienia. 31 Wszelka gorycz i zapalczywość, gniew, wrzask i złorzeczenie niech zostaną usunięte spośród was wraz ze wszelką złośliwością. 32 Bądźcie dla siebie nawzajem życzliwi, miłosierni, przebaczając sobie ^z, jak i wam Bóg przebaczył w Chrystusie.