1 Kings 2
Давут Сулеймангъа огютлер бере
1Давутнынъ оледжек вакъты кельди. О, огълу Сулеймангъа буюрып: 2 a– Мына энди мен эр кес кетеджек ёлгъа кетем. Сен исе къуветли ве джесаретли ол. 3 bАлланъ олгъан РАББИнинъ буюргъанларыны тут. Мусанынъ Къанунында язылгъаны киби, Алланынъ ёлларынен юр, Онынъ низамнамелерини, эмирлерини, укюмлерини эда эт ве шаатлыкъларыны тут. Сонъ не япсанъ да, къайда баш урсанъ да, акъылнен иш тутарсынъ. 4 cСонъ РАББИ меним акъкъымда айткъан сёзлерини беджерир: «Эгер огъулларынъ Меним огюмде ишанчлы олып, джан-юректен ве темиз гонъюльнен яшап, юрген ёлларыны бакъып юрселер, Исраиль тахтында сюляленъ кесильмез», – деди. 5 d– Даа бир шей къалды: Церуя огълу Ёав манъа япкъан шейлерини билесинъ. О, Исраиль ордусынынъ эки орду башлыкъларыны – Нер огълу Авнер ве Етер огълу Амасаны ольдюрип, барышыкъ заманда дженк олгъаны киби къан тёккенини билесинъ. Шу япкъанынен о, белиндеки къушагъыны, аягъындаки аякъкъабыны къангъа батырды. 6Акъылнен иш тут ве бу чал къарткъа раат-раат о бир дюньягъа кетмеге ёл берме. 7 eГиладлы Барзиллайнынъ огъулларына исе яхшылыкъ яп, олар сенинъ софранъдан ашап-ичкенлернинъ арасында олсунлар. Олар, мен агъанъ Авишаломдан къачкъанда, манъа кельдилер. 8 fДаа Бахурим шеэринден Биньямин къабилесинден Геранынъ огълу Шимий бар. Мен Маханаим шеэрине кетеяткъан куню, о, мени пек яман къаргъады. Лякин Иорданнынъ янында о мени къаршылап чыкъты, ве мен: «Сени къылычнен ольдюрмем», – деп, онъа РАББИнен сёз бердим. 9Сен исе оны джезаламайып къалдырма. Сен акъыллы инсансынъ ве къанлы интикъам алып, чал башыны о бир дюньягъа насыл этип кечирмеге билесинъ.Давутнынъ олюми
10 gДавут баба-деделерине къошулды ве Давут Шеэринде дефн этильди. 11 hДавутнынъ Исраильде падишалыгъы 40 йыл девам этти: Хевронда о, еди йыл ве Ерусалимде 33 йыл падишалыкъ этти. 12 iДавутнынъ тахтына огълу Сулейман кечти. Онынъ укюмдарлыгъы сарсылмады.Адоньянынъ олюми
13Сулейманнынъ анасы Бат-Шевагъа Хаггит огълу Адонья кельди. Бат-Шева ондан: – Кельгенинъ хайырлымы? – деп сорады. – Хайырлы, – деп джевап берди о. 14– Меним санъа бир лафым бар. Бат-Шева: – Айт, – деди. 15 j– Сен билесинъ ки, падишалыкъ меним къолумда эди, ве бутюн Исраиль мени падиша оладжакъ деп беклей эди. Лякин падишалыкъ меним къолумдан кетип, къардашымнынъ къолуна кечти, чюнки РАББИ оны онъа берди. 16Шимди исе сенден бир шей риджа этем, истегимни ред этме, – деди Адонья. Бат-Шева: – Риджанъны айт, – деди. 17 k– Ялварам, Сулейман падишанен лаф эт, о санъа ёкъ демез. Манъа шунамлы Авишагъны къадын оларакъ берсин, – деди. 18Бат-Шева: – Яхшы, падишанен сенинъ акъкъынъда лаф этерим, – деди. 19Бат-Шева Сулейман падишагъа Адонья акъкъында лаф этмек ичюн кирди. Падиша еринден турды, эгилип селямлашты ве кене тахтына отурды. Падишанынъ анасына бир тахт кетирдилер, ве о, падишанынъ онъ тарафындан отурды. 20– Санъа бир кичик риджам бар, ёкъ деме, – деди. Падиша онъа: – Анам, сора, ёкъ демем, – деди. 21– Шунамлы Авишагъны агъанъ Адоньягъа къадын оларакъ бер, – деди Бат-Шева. 22 lСулейман анасына джевап берип: – Нечюн сен Адонья ичюн тек шунамлы Авишагъны сорайсынъ? О ичюн падишалыкъны да сора! О, меним буюк агъам да! Онынъ ичюн, руханий Авиатар ичюн де, Церуя огълу Ёав ичюн де сора! – деди. 23Бундан сонъ Сулейман падиша РАББИнен ант этип: – Эгер Адоньяны бойле сёзлер айткъаны ичюн сагъ къалдырсам, Алла мытлакъа бойнумны урсун, мени пек къатты джезаласын! 24 mШимди, мени къавийлештирген, Давут бабамнынъ тахтына отурткъан, манъа берген сёзюне коре сюлялеме темель къойгъан Тири РАББИнинъ огюнде ант этем: бугунь Адоньяны ольдюрмек керек, – деди. 25 nСонъ Сулейман падиша Ехояда огълу Бенаяны йиберди. Беная Адоньягъа уджюм этип, оны ольдюрди.Авиатарнынъ джезасы ве Якъупнынъ олюми
26 oРуханий Авиатаргъа исе падиша: – Кет, Анатоткъа, озь тарланъа кет. Сен ольмек керексинъ, амма мен сени шимди ольдюрмем, чюнки сен РАББИ-ТААЛЯнынъ Сандыгъыны Давут бабамнынъ огюнде алып юре эдинъ, бабам чыдагъан шейлерге чыдай эдинъ, – деди. 27 pСулейман Авиатарны РАББИге руханийликтен четлештирди. Бойлеликнен, РАББИ Шилода Элийнинъ эви акъкъында айткъан сёзлери ерине кельди. 28 qБу хабер Ёавгъа келип етти. Ёав, РАББИнинъ Чадырына къачып, къурбан ерининъ бойнузларына япышты. Ёав Авишаломнынъ тарафыны тутмагъан олса да, Адоньянынъ тарафыны туткъан эди. 29Сулейман падишагъа Ёавнынъ РАББИнинъ Чадырына къачкъаны ве къурбан еринде олгъаны акъкъында хабер эттилер. Сулейман Ехояда огълу Бенаяны йиберип: – Бар, онъа уджюм эт, – деди. 30Беная РАББИнинъ чадырына келип, онъа: – Чыкъ, падиша бойле буюрды, – деди. О исе: – Ёкъ, мен мында олерим, – деди. Беная буны падишагъа хабер этип, Ёав онъа бойле-бойле деди, бойле джевап бергенини айтты. 31 rПадиша онъа: – Онынъ дегени киби яп. Оны ольдюр де, анда дефн эт. Ёав тёккен къабаатсыз къанны меним эвим ве бабамнынъ эвинден силь, – деди. 32 s– О, эки инсафлы ве ондан яхшы олгъан акъайларгъа уджюм эткен ве, Давут бабамнынъ хабери олмайып, Исраиль орду башлыгъы Нер огълу Авнерни ве Ехуда орду башлыгъы Етер огълу Амасаны къылычнен ольдюргени ичюн, РАББИ онынъ къаныны озюне чевирсин. 33Оларнынъ къанлары Ёавнынъ ве эвлятларынынъ башына омюрбилля олсун! Давут ве эвлятларына, онынъ эвине ве падишалыгъына исе РАББИ омюрбилля селямет берсин! – деди. 34Ехояда огълу Беная кетип, Ёавгъа уджюм этип, оны ольдюрди, ве о, озюнинъ топрагъында, сахрада дефн этильди. 35 tСулейман Ехояда огълу Бенаяны онынъ ерине орду башлыгъы этип къойды. Руханий Цадокъны исе Авиатарнынъ ерине къойды.Шимийнинъ олюми
36 uПадиша адамларны йиберип, Шимийни чагъыртты, онъа: – Озюнъе Ерусалимде эв къур, анда яша, андан бир якъкъа къыбырдама. 37 vШуны биль ки, кетип Кидрон вадийини кечкен кунюнъ мытлакъа сенинъ олюм кунюнъ оладжакъ. Олюминъде озюнъ къабаатлы оладжакъсынъ, – деди. 38Шимий падишагъа: – Падиша-эфендилерим буюргъаны яхшы. Мен, къулунъ, шуны да япарым, – деди. Шимий Ерусалимде чокъ вакъыт девамында яшады. 39 wЛякин учь йыл кечкенден сонъ, Шимийнинъ эки къулу Акишке къачып кеттилер. Акиш – Маакъанынъ огълу, Гъат шеэрининъ падишасы эди. Шимийге: «Къулларынъ Гъатта», – деген хабер еткиздилер. 40Шимий турып, эшегини екти ве, къулларыны къыдырып тапмакъ ичюн, Акишке Гъат шеэрине кетти. Къулларыны Гъаттан тапып, кери къайтарып кельди. 41Сулеймангъа Шимий Ерусалимден чыкъып Гъаткъа кеткени ве къайтып кельгени акъкъында хабер эттилер. 42Падиша адамларыны ёллап, Шимийни чагъыртты ве онъа: – Мен санъа: «Шуны биль ки, къайсы куню сен мындан чыкъып бир ерге кетсенъ, шу куню мытлакъа олерсинъ», – РАББИнен ант этип, санъа айтмадыммы? Сен манъа: «Яхшы эшиттим», – деген эдинъ. 43 xАйса нечюн РАББИнинъ огюнде берген сёзюнъни тутмадынъ, мен санъа берген эмиримни беджермединъ? – деди. 44 yСонъ падиша Шимийге: – Давут бабама япкъан бутюн яманлыкъларынъны озюнъ ичинъден яхшы билесинъ. РАББИ яманлыгъынъны озюнънинъ башынъа тюшюрсин! 45 zСулейман падишагъа исе шан-шурет олсун, ве Давутнынъ тахты РАББИнинъ огюнде омюрбилля сарсылмайып турсун! – деди. 46Сонъ падиша Ехояда огълу Бенаягъа эмир берди, Беная кетип, Шимийге уджюм этип, оны ольдюрди. Бойлеликнен, падишалыкъ Сулейманнынъ къатты къолуна кечти.
Copyright information for
CrhCTB