‏ 1 Samuel 17

Гольят чыкъып, исраиллилерни курешмеге давет эте

1 ^aФелестинлилер, дженклешмек ичюн, озь ордуларыны топлап, Ехудада булунгъан Сокъо шеэрине кельдилер ве Сокъонен Азекъа арасында олгъан Эфес-Даммим шеэринде дженк ордусыны ерлештирдилер.

2Шаул ве исраиллилер исе, озь ордуларыны топлап, Эла вадийинде ерлештирдилер ве фелестинлилерге къаршы дженклешмеге азырландылар. 3Фелестинлилер – бир байырда, исраиллилер – башкъа бир байырда ерлештилер, араларында исе – вадий бар эди. 4 ^bФелестинлилернинъ ордусындан, Гъат шеэринден олгъан Гольят деген курешчи чыкъты. Онынъ бою учь метр ве бир къарыш ▼

▼Учь метр ве бир къарыш – къ. еуд. «алты аммах ве бир зерет».

эди. 5Башында бакъыр башлыгъы, озю пуллу кольчуга кийген эди, ве бакъыр кольчуганынъ агъырлыгъы элли кило ▼

▼Элли кило – къ. еуд. «5 000 шекель».

эди. 6Онынъ аякъларында – бакъыр тизликлери, сыртында – бакъыр ханджери бар эди. 7 ^eМызрагъынынъ агъачы токъуджыларнынъ орамы киби пек къалын, демир уджу исе алты кило ▼

▼Алты кило – къ. еуд. «600 шекель».

агъырлыгъында эди. Гольятнынъ огюнде къалкъаныны ташыгъан аскер кете эди.

8 ^gГольят токътап, исраиллилернинъ ордуларына багъырып, оларгъа:

– Сиз не ичюн дженклешмеге азырланып чыкътынъыз? Сиз Шаулнынъ къулларысынъыз. Мен исе фелестинлим. Аранъыздан биринъизни сайланъыз да, меним яныма кельсин. 9Эгер о, меннен дженклешип, мени ольдюрсе, биз сизлернинъ къулларынъыз олурмыз. Эгер мен оны енъип ольдюрсем исе, сиз бизим къулларымыз олып, бизге хызмет этеджексинъиз, – деди.

10Фелестинли даа бойле деди:

– Бугунь мен исраиллилернинъ ордуларыны дженклешмеге чагъырам. Беринъ манъа биринъизни, биз экимиз дженклешейик.

11Шаул ве бутюн исраиллилер фелестинлининъ бу сёзлерини эшитип, къоркъкъанларындан отьлери патлады.

Давут Шаулнынъ ордусында

12Давут Ехудада ерлешкен Вифлеемден олгъан эфратлы Йишайнынъ огълу эди. Йишайнынъ секиз огълу бар эди. О, Шаулнынъ заманларында къартлыгъына етти ве акъайларнынъ арасындаки къартларнынъ бириси эди.

13 ^hЙишайнынъ учь буюк огълу Шаулнен берабер дженкке кеттилер. Мына оларнынъ адлары: буюги – Элиав, экинджиси – Авинадав, учюнджиси – Шамма. 14Давут исе энъ кучюги эди. Учь буюк огълу Шаулнен кеттилер, 15Давут исе де Шаулда эди, де Вифлеемге къайтып, бабасынынъ къойларыны бакъа эди.

16Анавы фелестинли Гольят саба ве акъшам озюни косьтерип чыкъты ве бойле этип, озюни къыркъ кунь девамында косьтерди.

17Йишай Давут огълуна:

– Агъаларынъа ярым чувал ▼

▼Ярым чувал – къ. еуд. «бир эфа».

къавурылгъан богъдай данелери ве мына бу он отьмекни ал да, тез-тез дженк ордусындаки олгъан агъаларынъа чап. 18 ^jБу он дане къашкъавалны исе бинъбашына алып кет. Агъаларынънынъ ишлери насыл олгъаныны биль ве олардан бир хабер алып кель, – деди.

19О заман Шаул, Давутнынъ агъалары ве исраиллилернинъ бутюн аскерлери Эла вадийинде фелестинлилернен дженклеше эдилер.

20Давут саба-эрте турып, къаравулгъа къой-эчкилерини къалдырды ве Йишай буюргъаны киби, юкюни алып, орду мейданынынъ янына кельди. О заман орду, сырагъа тизилип, дженкке азырлыгъыны косьтерип багъырды.

21Исраиллилер ве фелестинлилер сыра къаршысына сыра къойдылар. 22Давут озь юкюни орду емегини къаравуллагъан адамгъа къалдырып, дженк сыраларына чапты. 23Мында келип, агъаларынынъ ишлери насыл олгъаныны сорады. Тамам оларнен субетлешип тургъанда, Гъат шеэринден олгъан фелестинли курешчи Гольят, фелестинлилернинъ сыраларындан чыкъып, сёзлерини текрарлады, ве Давут оларны эшитти. 24Бутюн исраиллилернинъ аскерлери исе, бу адамны корип, ондан пек къоркъып къачтылар.

25 ^k– Бу чыкъаяткъан адамны коресинъизми? О, исраиллилерни масхара этмек ичюн чыкъа. Эгер бирев оны ольдюрсе, падиша онъа чокъ зенгинликлер бахшыш этер, къызыны да онъа акъайгъа берер ве бутюн бабасынынъ эвдекилерини Исраильде налоглардан азат этер, – дедилер.

26Давут янында тургъан адамлардан:

– Шу фелестинлини ольдюрген ве Исраильни масхаралыкътан азат эткен адамгъа не оладжакъ? Тири Алланынъ ордусыны дженклешмеге чагъырмакъ ичюн, ким олгъан бу сюннетсиз фелестинли? – деп сорады.

27Халкъ онъа кене падишанынъ сёзлерини текрарлап, фелестинлини ольдюрген адамгъа не оладжагъыны айтты. 28Давутнынъ буюк агъасы Элиав, онынъ аскерлернен субет эткенини эшитип, Давуткъа пек ачувланды ве:

– Сен мында не ичюн кельдинъ? О бир къач дане къой-эчкини сахрада кимге къалдырдынъ? – деп сорады. – Сенинъ къопайлыгъынъны, пис юрегинъни билем: сен дженкке бакъмагъа кельдинъ, – деди. 29Давут:

– Мен не яптым? Сёзлеринъ ботен! – деп, 30агъасындан башкъа бир аскерге айланды ве кене шу сёзлерни айтты. Халкъ онъа эвелькиси киби джевап берди.

31Адамлар, Давут айткъан сёзлерни эшитип, Шаулгъа еткиздилер, ве Шаул Давутны чагъыртты. 32Давут Шаулгъа:

– Бу себептен кимсенинъ джесарети тюшмесин. Мен, сенинъ къулунъ, барарым да, шу фелестинлинен дженклеширим, – деди.

33– Сен бу фелестинлинен дженклешмек ичюн, онъа къаршы чыкъып оламазсынъ. Сен даа генчсинъ, о исе, генчлигинден берли аскер, – деди Давуткъа Шаул.

34– Мен, сенинъ къулунъ, бабамнынъ къой-эчкилерини бакъып юргенимде, ойле ола эди ки, арслан яхут аюв келип, сюрюден айван алып кетсе, 35мен онынъ пешинден къувалай, оны ура ве агъзындан айванны тартып ала эдим. О, меним устюме атылгъанда, мен оны сакъалындан тутып ура ве ольдюре эдим. 36Сенинъ къулунъ арсланны да, аювны да ольдюре эди. Бу сюннетсиз фелестинлининъ алы да оларнынъ алы киби оладжакъ, чюнки о, Тири Алланынъ ордусыны дженклешмеге чагъыра. 37Мени арсландан да, аювдан да къуртаргъан РАББИ шу фелестинлининъ элинден де къуртарыр, – деди Шаулгъа Давут.

– Бар, РАББИ сени къорчаласын, – деди Давуткъа Шаул.

38Сонъ Шаул Давуткъа озь урбаларыны, башына бакъыр башлыкъны, устюне де кольчуганы кийдирди. 39Давут урбасынынъ устюнден онынъ къылычыны белине такъты ве юрип башлады, амма бойле силягъа ич алышмагъан эди. Сонъ Шаулгъа:

– Мен бойле юрип оламам, чюнки алышмадым, – деди ве бутюн шейлерни устюнден чыкъарды. 40Къолуна таягъыны алды ве ирмакътан озюне беш дане тегиз таш чыкъарып, янында олгъан чобан чантасы ичине къойды. Къолундаки таш сапанынен ▼

▼Сапан – рус. «праща».

фелестинлиге якъынлашты.

Давут Гольятны енъе

41Фелестинли Гольят огге чыкъты ве Давуткъа якъынлашып башлады. Къалкъан ташыгъан аскери онынъ огюнде кете эди. 42Гольят Давутны корип, онъа нефретнен бакъты, чюнки Давут яш, ал янакълы ве муляйим эди.

43– Сен манъа не таякъ котерип чыкътынъ: мен санъа копекми ёкъса? – деди фелестинли ве, озь аллаларыны чагъырып, Давутны къаргъады. 44 ^m– Манъа якъын кель, сенинъ джесединъни къушларгъа ве кийик айванларгъа берерим, – деди о Давуткъа.

45 ⁿДавут исе фелестинлиге джевап берип:

– Сен манъа къаршы къылыч, мызракъ ве ханджернен чыкътынъ, мен исе санъа къаршы сен дженклешмеге чагъыргъан Коктеки Ордуларнынъ РАББИсинен, Исраиль ордуларынынъ Алласынен чыкъам. 46 ^oБугунь РАББИ сени меним къолума береджек. Мен сени урып ольдюририм, башынъны кесерим, фелестинлилер ордусынынъ джесетлерини исе къушларгъа ве кийик айванларгъа берерим. 47 ^pБутюн дюнья билир ки, Исраильде Алла бардыр. Мында олгъан бутюн халкъ билир ки, РАББИ къылычнен ве мызракънен къуртармай. О, сизни бизим къолумызгъа береджек. РАББИ Озю дженк эте! – деди.

48Гольят юрип, Давуткъа якъынлашып башлагъанда, Давут ашыкъып, фелестинлининъ къаршысына, душманларынынъ сыраларына таба чапты. 49Къолуны чантасынынъ ичине тыкъып, андан таш алды да, ташны сапанындан атты. Таш фелестинлининъ манълайына урды да, анда санчылды. Фелестинли бет устюне йыкъылды. 50 ^qБойле этип, Давут фелестинлини таш сапанынен ве ташнен енъди, урды да, ольдюрди. Къолунда къылычы биле ёкъ эди. 51Сонъ фелестинлининъ янына чапып келип, устюне басты, фелестинлининъ къылычыны къынындан чыкъарып, оны ольдюрди ве башыны кесип ташлады.

Фелестинлилер, батырлары ольгенини корип, къачтылар. 52 ^rИсраиль ве Ехуда аскерлери исе багъырып, фелестинлилерни вадийнинъ башына къадар ве Экрон шеэрининъ араба къапусына къадар къувдылар. Ольдюрильген фелестинлилернинъ джесетлери Гъат ве Экрон шеэрлерине къадар узангъан Шаараим ёлунда серилип къалдылар.

53Исраиль огъуллары фелестинлилерни къувмакътан къайттылар ве оларнынъ ордуларыны дарма-дагъын эттилер.

54 ^sДавут фелестинлининъ башыны алып, оны Ерусалимге кетирди, онынъ силясыны исе озь чадырына къойды.

Давутны Шаулгъа кетирелер

55 ^tШаул, фелестинлилерге къаршы чыкъаяткъан Давутны корип, орду башлыгъы Авнерден:

– Авнер! Бу йигит кимнинъ огълу? – деп сорады. Авнер онъа:

– Джанынънен ант этем, падишам, бильмейим, – деди. 56Падиша:

– Айса, бу яш кимнинъ огълу экенини сорап биль, – деди.

57Давут фелестинлилерни енъгенинден сонъ къайтаяткъанда, Авнер оны Шаулгъа алып кельди. Давутнынъ къолунда фелестинлининъ башы бар эди. Шаул:

– Йигит, сен кимнинъ огълу оласынъ? – деп сорады. Давут:

– Къулунъ вифлеемли Йишайнынъ огълу олам, – деп джевап берди.58