‏ 1 Samuel 23

Давут Кеила шеэрини къуртара

1 ^aФелестинлилер Кеилагъа уджюм этип, арманларны хырсызлагъанлары акъкъында Давуткъа хабер эттилер. 2Давут РАББИге мураджаат этип:

– Анда барайыммы, фелестинлилерни енъеримми? – деп сорады. РАББИ Давуткъа:

– Бар, фелестинлилерни енъеджексинъ ве Кеиланы азат этеджексинъ, – деп джевап берди. 3Лякин Давутнынъ адамлары онъа:

– Биз мында, Ехудада отурып, къоркъамыз. Кеилагъа, фелестинлилернинъ ордуларына къаршы насыл чыкъайыкъ? – дедилер. 4Давут кене РАББИге мураджаат этти, ве РАББИ онъа:

– Тур, Кеилагъа кет. Мен фелестинлилерни сенинъ къолунъа теслим этеджегим, – деди.

5Сонъ Давут адамларынен берабер Кеилагъа кетти. Фелестинлилернен дженклешти, оларынъ туварларыны айдап кетти, фелестинлилерни буюк магълюбиетке огъратты ве Кеила сакинлерини къуртарды. 6 ^bАхимелек огълу Авиатар Давуткъа Кеилагъа кельгенде, озюнен берабер эфодны кетирген эди.

7Давутнынъ Кеилагъа кельгени акъкъында Шаулгъа еткиздилер, ве Шаул:

– Алла Давутны меним къолума теслим этти. О къапу-пенджереси къапалы олгъан шеэрге келип, озю-озюни къапады, – деди.

8Сонъ Шаул, Кеилагъа кетмек ве Давутны алкъагъа сармакъ ичюн, бутюн халкъны дженкке чагъырды.

9 ^cДавут, Шаул онъа къаршы ярамай шей тюшюнип чыкъаргъаны акъкъында бильген сонъ, руханий Авиатаргъа:

– Эфодны кетир, – деди. 10Давут:

– Я РАББИ, Исраильнинъ Алласы! Мен, къулунъ, Шаул Кеилагъа келип, шеэрни меним ичюн дарма-дагъын этеджеги акъкъында эшиттим. 11Кеила сакинлери мени онынъ къолуна теслим этеджеклерми? Къулунъ эшиткени киби, Шаул мында келеджекми? Я РАББИ, Исраильнинъ Алласы! Къулунъа айт, – деди.

– Шаул келеджек, – деп джевап берди РАББИ. 12Давут:

– Кеила сакинлери мени ве адамларымны Шаулнынъ къолуна теслим этеджеклерми? – деп сорады.

– Этеджеклер, – деди РАББИ.

13 ^dО заман Давут ве 600 кишиге къадар адамлары турып, Кеиладан чыкъты ве анда-мында ер тапамайып юрдилер.

Шаулгъа Давутнынъ Кеиладан къачып кеткени акъкъында еткиздилер, ве о, уджюм сеферини токътатты.

Давут Зиф сахрасында

14 ^eДавут сахрадаки пекитильген ерлерде яшады, сонъ Зиф сахрасындаки дагъларда яшады. Шаул оны эр кунь къыдырды. Лякин Алла Давутны онынъ къолуна теслим этмеди.

15Бир кунь Давут, Шаул оны къыдырып юргенини бильди. О озю Зиф сахрасындаки Хореште эди. 16Шаулнынъ огълу Ёнатан Давуткъа Хореш ерине кельди ве оны Аллагъа инанмагъа юреклендирди. 17 ^fОнъа бойле деди:

– Къоркъма. Бабам Шаулнынъ къолуна тюшмейджексинъ, Исраильге падишалыкъ этеджексинъ. Мен исе сенден сонъ экинджи адам оладжагъым. Бабам Шаул буны биле.

18 ^gОлар РАББИнинъ огюнде анълашма яптылар. Сонъра Давут Хореште къалды, Ёнатан исе эвине кетти.

19 ^hГивагъа, Шаулнынъ огюне зифлилер кельди ве:

– Иште, Давут бизим пекитильген ерлеримизде, Ешимоннынъ сагъындаки Хакила байырында, Хореште сакълана. 20Падиша, эгер истесенъ, бар. Бизим ишимиз исе – оны сенинъ къолунъа теслим этмектир, – дедилер. 21Шаул оларгъа:

– Мени аджыгъанынъыз ичюн РАББИ сизге мерамет этсин. 22Барынъыз да, онынъ къайда олгъаныны ве къайда юргенини даа да бакъынъыз, оны анда ким корьгенини билинъиз. Оны пек айнеджи дейлер де. 23Даа онынъ сакълангъан ерлерини тапынъыз ве манъа догъру хабер кетиринъиз. Сонъ мен сизлернен барарым. Эгер о, бу ерлерде олса, мен оны бутюн Ехуда аилелеринден къыдырып тапарым, – деди.

24 ⁱЗифлилер турып, Шаулдан эвель Зифке кеттилер. Давут исе адамларынен берабер Маон сахрасында, Ешимоннынъ сагъындаки Арава вадийинде эди. 25Шаул озюнинъ адамларынен берабер оны къыдырып кетти. Лякин Давуткъа буны хабер эттилер, ве о, къаягъа таба кечип, Маон сахрасында къалды. Шаул буны эшитип, Маон сахрасына Давутнынъ пешинден къувалады. 26Шаул дагънынъ бир тарафындан кете эди, Давут адамларынен исе дагънынъ башкъа тарафында эди. Давут Шаулдан ашыкъып къачаяткъанда, Шаул адамларынен берабер Давутны ве адамларыны якъалайджакъ олып, дагънынъ янындан чевирилип кетти. 27Шу вакъыт Шаулгъа хаберджи келип:

– Тез артынъа къайт. Топрагъымызгъа фелестинлилер уджюм этти, – деди. 28Шаул Давутны къувмакътан вазгечип, фелестинлилернинъ къаршысына кетти. Шунынъ ичюн шу ерге «Къачув къаясы» деген ад къоюлды.