i2 Пад 22.21; Збр 17.21
1 Samuel 26
Давут кене Шаулнынъ джаныны сакълай
1 aЗифлилер Гивагъа Шаулгъа келип: – Мына, Давут Ешимоннынъ къаршысындаки Хакила байырында сакълана, – дедилер. 2 bШаул, Исраильнинъ учь бинъ энъ яхшы аскерлерини сайлады ве оларны топлап, Зиф сахрасына Давутны къыдырмагъа кетти. 3Шаул Ешимоннынъ къаршысындаки Хакила байырында, ёл янында ерлешти. Давут сахрада булунып, Шаул онынъ артындан сахрагъа кельгенини корьди. 4Джасусларны йиберип, Шаулнынъ акъкъикъаттан кельгенини бильди. 5 cДавут, Шаулнынъ ордусынен берабер ерлешкен ерге келип, Шаул ве орду башлыгъы Нер огълу Авнернинъ юкълагъан ерини корьди. Шаул орду ортасында юкълай эди, адамлары онынъ этрафында алкъа къурып ерлешкен эди. 6 dДавут хитли Ахимелекке ве Церуя огълу, Ёавнынъ агъасы Авишайгъа мураджаат этип: – Ким меннен берабер Шаулнынъ ордусына бараджакъ? – деп сорады. Авишай: – Мен сеннен бараджагъым, – деди. 7Геджеси Давут ве Авишай Шаулнынъ ордусына бардылар. Иште, Шаул ордусында ятып юкълай эди, мызрагъы башы уджунда ерге санчылгъан. Авнернен адамлары этрафында алкъада ята эдилер. 8Авишай Давуткъа: – Алла шимди душманынъны къолунъа теслим этти. Бер, мен оны бир урып, мызракънен ерге мыхлайым, экинджи кере урмакънынъ кереги олмаз, – деди. 9 eЛякин Давут Авишайгъа: – Оны ольдюрме. Ким, РАББИнинъ Месихине къол котерип, къабаатсыз къалыр? – деди. 10 f– РАББИ тёпеде бар! РАББИ оны бир вакъыт ола, Озю урар. Я да озюнинъ вакъты келип олер, я да дженкте эляк олур. Манъа исе РАББИнинъ Месихине къол котермеге РАББИ корьсетмесин. 11Башы уджундаки мызракъны ве сув гугюмини алайыкъ да, озь еримизге къайтайыкъ, – деди. 12 gСонъ Давут Шаулнынъ башы уджундаки мызракъ ве сув гугюмини алды да, олар озь ерине кеттилер. Буны кимсе корьмеди, кимсе бильмеди, кимсе уянмады, эписи юкълай эдилер. РАББИ оларны терен юкъугъа далдырды. 13Давут башкъа тарафкъа кечип, дагънынъ тёпесинде, узакъта турды. Оларнынъ арасында буюк ара бар эди. 14Давут Нер огълу Авнерге ве халкъкъа мураджаат этти ве: – Авнер, джевап бер, – деди. Авнер: – Сен кимсинъ? Падишагъа къычырмагъа сен ким олдынъ? – деп джевапланды. 15Давут Авнерге: – Сен акъикъий акъай дегильсинъми? Исраильде санъа тенъ кельген адам бармы? Айса не ичюн эфендинъ падишаны къорчаламайсынъ? Халкътан бириси келип, эфендинъни, падишаны ольдюрмек истеди. 16Сен яхшы иш япмайсынъ. РАББИнинъ огюнде айтам: сен ве сенинъ адамларынъ эфендинъизни, РАББИнинъ Месихини къорчаламагъанынъыз ичюн ольмеге ляйыкъсыз. Бар да бакъ, падишанынъ башы уджунда олгъан мызракъ ве сув гугюми къайда экен? – деди. 17Шаул Давутнынъ сесини таныды ве: – Давут, огълум, бу сенинъ сесинъми? – деп сорады. Давут онъа: – Меним сесим, падишам, эфендим, – деди. 18Ве даа: – Не ичюн эфендим къулунынъ пешинден къувалай? Мен не яптым? Менден не ярамайлыкъ корьдинъ? 19Шимди падиша-эфендим, къулунънынъ сёзлерине къулакъ ас: эгер сени манъа къаршы РАББИ догъурткъан олса, Онъа къурбан олсун. Эгер де инсан огъуллары олса, РАББИнинъ огюнде оларгъа лянет олсун, чюнки олар мени къувалап, бугунь РАББИнинъ мирасы олгъан пайымдан узакълаштыралар ве: «Бар, кет, ят аллаларгъа хызмет эт», – дейлер. 20РАББИнинъ огюнде меним къанымны ерге тёкме. Исраиль падишасы бир бит къыдырып, дагъларда кийик тавукъ авлагъан адам киби мени авлай, – деди. 21 hШаул: – Мен гунакярым. Давут, огълум, къайт. Мен санъа башкъа ярамайлыкъ япмам. Сен бугунь джанымны сакълап къалдырдынъ. Мен исе делилик яптым ве буюк янълыш ишледим, – деди. 22Давут онъа джевапланып: – Мына падишанынъ мызрагъы, бир хызметчи огълан кельсин де, оны алсын. 23 iРАББИ эр кеске адалетлиги ве садыкълыгъы ичюн эйилик берсин. Бугунь РАББИ сени къолума теслим этти, лякин мен къолумны РАББИнинъ Месихине котермеге истемедим. 24Сенинъ яшайышынъ меним ичюн насыл къыйметли олса, меним яшайышым да РАББИ ичюн бойле къыйметли олсун. О, мени эписи белялардан сакъласын! – деди. 25Шаул Давуткъа: – Алла сени багъышласын, Давут огълум! Буюк ишлер япаджакъсынъ, ишлеринъ де мувафакъиетли оладжакъ, – деди. Сонъ Давут озь ёлунен кетти, Шаул исе озь ерине къайтты.
Copyright information for
CrhCTB