‏ 1 Samuel 16

Смаил Давутны ягънен сюртип падиша эте

1 ^aБир кунь РАББИ Смаилге деди:

– Шаулгъа даа не къадар янаджакъсынъ? Мен оны Исраиль падишалыгъы тахтындан алып ташладым. Бойнузынъны ягънен толдур да, бар. Мен сени вифлеемли Йишайгъа ёллайым. Онынъ огъуллары арасында Мен падишалыкъкъа ляйыкъ адамны таптым.

2– Мен насыл барайым? Шаул эшитир ве мени ольдюрир, – деди Смаил.

– Бир тана ал да: «Мен РАББИге къурбан чалмакъ ичюн кельдим», – деп айт, – деди РАББИ. 3– Йишайны да къурбангъа чагъыр. Мен санъа не япмакъ кереклигини косьтеририм. Мен санъа айткъан адамны ягънен ягъларсынъ.

4Смаил РАББИ айткъаны киби япты. Вифлеемге кельген сонъ, онынъ огюне шеэрнинъ акъсакъаллары къалтырап чыкътылар ве:

– Сенинъ кельгенинъ хайырлымы? – деп сорадылар.

5 ^b– Э, хайырлы. РАББИге къурбан чалмакъ ичюн кельдим. Абдест алып, меннен берабер къурбан чалмагъа келинъиз, – деди о.

Смаил Йишайнен огъулларыны эляллап, оларны къурбан чалмагъа чагъырды. 6 ^cОлар кельген сонъ, Смаил Элиавны корип:

– Керчектен, бу адам РАББИ ягънен ягълайджакъ адамдыр, – деди.

7 ^dЛякин РАББИ Смаилге:

– Сен онынъ дюльбер къыяфетине, юксек боюна бакъма. Мен оны ред эттим. Мен адам киби бакъмайым. Адам адамнынъ юзюне бакъа, РАББИ исе юрегине бакъа, – деди.

8Сонъ Йишай Авинадав адлы огълуны чагъырды ве Смаилнинъ огюне кетирди. Смаил:

– Буны да РАББИ сайламады, – деди. 9 ^eЙишай Шамманы кетирди, Смаил:

– Буны да РАББИ сайламады, – деди. 10Йишай Смаилге еди огълуны кетирди, лякин Смаил онъа:

– Буларнынъ арасындан РАББИ ич бирини сайламады, – деди. 11Сонъра о:

– Эписи огъулларынъ мындамы? – деп Йишайдан сорады.

– Даа кичиги бар. О, къой-эчкилерни бакъа, – деди Йишай.

– Бир адамны ёлла да, оны кетирт. О, мында кельмегендже, уйле ашына отурмамыз, – деди Йишайгъа Смаил.

12Йишай бир адамны ёллады ве кичигини кетиртти. О, ал янакълы, дюльбер козьлю ве муляйим эди.

РАББИ Смаилге:

– Оны шимди ягънен ягъла. Мен оны сайлап алдым, – деди.

13 ^fСмаил ягъ толу бойнузыны алып, Давутны агъаларынынъ козю огюнде ягънен ягълады, ве шу куньден башлап, РАББИнинъ Руху Давутта къуветли эди. Сонъ Смаил Рамагъа кетти.

Давут Шаулнынъ сарайында

14 ^gРАББИнинъ Руху Шаулдан кетип, оны РАББИден кельген яман рух къыйнап башлады. 15Шаулнынъ хызметчилери онъа:

– Мына, сени Алладан кельген яман рух къыйнай. 16Эфендимиз бизге, къулларынъа, эмир этсин ки, биз сантыр яхшы чалгъан адамны къыдырып тапайыкъ. Алладан кельген яман рух сени къыйнап башлагъанда, о, чалып, сени тынчландырыр, – дедилер.

17 ^hШаул, оларгъа джевап берип:

– Манъа яхшы чалгъан адамны тапып, яныма кетиринъиз, – деди.

18О вакъыт хызметчилеринден бири:

– Мына мен вифлеемли Йишайнынъ огълуны корьдим. О яхшы чала. Озю де джесюр ве къараман киши, сёзлери де акъыллы, корюниши де гузель, РАББИ де онен берабер, – деди.

19Бундан сонъ Шаул Йишайгъа хаберджилерни йиберип:

– Манъа сюрюнъни бакъкъан огълунъ Давутны ёлла, – деди.

20Йишай отьмек, бир мешин торба шарап эшекке юклеп ве бир улакъны алып, огълу Давутнен Шаулгъа йиберди. 21Давут, Шаулгъа келип, онъа хызмет этти. Шаул оны пек бегенди ве озюнинъ силя ташыйыджысы япты. 22Сонъ Шаул Йишайгъа бойле хабер йиберди:

– Давут меним яхшы мунасебетимни къазанды, о, манъа хызмет этсин.

23Сонъ, Алладан кельген рух Шаулны къыйнагъанда, Давут сантыр алып, чала эди. Шаул озюни енъгильдже ис этти, онынъ алы яхшы олды, ве яман рух ондан кете эди.