‏ 2 Kings 20

Хизкия падишанынъ хасталыгъы ве хасталыкътан тедавийленюви

1Шу куньлери Хизкия агъыр хасталанып, олюм тёшегинде яткъанда, онъа Амоц огълу Ешая пейгъамбер кельди ве:

– Эвинъдекилеринъе васиетинъни къалдыр. Сен оледжексинъ, тюзельмейджексинъ, – деди.

2Хизкия диваргъа айланып, РАББИге дува этип:

3 ^a– Я РАББИ! Мен Сенинъ огюнъде насыл садыкълыкънен ве бутюн юрегимнен Санъа берилип юргенимни эсле. Сенинъ огюнъде яхшылыкъ яптым, – деп, аджджы агълап башлады.

4Ешая даа шеэрнинъ ичинден чыкъмаздан эвель, РАББИ онъа бойле деди:

5 ^b– Артынъа къайт да, Хизкиягъа, халкъымнынъ укюмдарына, шойле айт: «РАББИ, Бабанъ Давутнынъ Алласы бойле дей: Мен сенинъ дуваларынъны эшиттим, козь яшларынъны корьдим. Мен сени тедавийледжегим. Учюнджи куню РАББИнинъ Сарайына кетеджексинъ. 6 ^cОмрюнъе даа он беш йыл къошаджагъым, сени ве шу шеэрни Ашшур падишасы къолундан къуртараджагъым. Озюм ичюн ве къулум Давутнынъ хатири ичюн бу шеэрни къорчалайджагъым».

7Сонъра Ешая:

– Бир тёгерек басылгъан инджир алынъыз, – деди. Алып, оны чибанына къойдылар, ве о тюзелип кетти.

8 ^dХизкия Ешаядан:

– РАББИ мени тюзельтеджегининъ ве мен о бириси куню РАББИнинъ Сарайына бараджагъымнынъ насыл алямети бар? – деп сорады.

9Ешая онъа:

– Мына санъа РАББИ айткъан сёзюни ерине кетиреджеги акъкъында алямет: кольге он басамакъ узансынмы, он басамакъ къыскъартылсынмы? – деди.

10Хизкия:

– Кольгеге он басамакъ огге узанмасы къолай, ёкъ, кольге он басамакъ арткъа къыскъартылсын, – деди.

11 ^eШу вакъыт Ешая РАББИге мураджаат этти, ве РАББИ Ахазнынъ мердивенинден тюшкен кольгени мердивеннинъ он басамагъына къыскъартты.

Хизкиянынъ тюшюнмейип япкъан иши

12О заманда Баладаннынъ огълу Меродакъ-Баладан, Вавилон падишасы, Хизкиянынъ хаста олгъаныны эшитип, онъа мектюплер ве бахшыш ёллады. 13 ^fХизкия эльчилерни къуванчнен къаршылап, оларгъа эвининъ хазинесини косьтерди: алтын-кумюшни, къокъулы отлар ве темиз ягъларны, силяханесини ве хазинесиндеки эр шейни косьтерди. Хизкия эвинде ве саип олгъан ерлеринде оларгъа косьтермеген бир шейи къалмады.

14Ешая пейгъамбер Хизкия падишагъа келип, ондан:

– Бу адамлар нелер айттылар, олар санъа къайдан кельдилер? – деп сорады.

– Узакъ мемлекеттен, Вавилондан кельдилер, – деп джевап берди Хизкия.

15– Эвинъде нелер корьдилер? – деп сорады Ешая. Хизкия:

– Эвимде олгъан эписи шейлерни корьдилер. Хазинемде оларгъа косьтермеген бир шей къалмады, – деди.

16Ешая онъа:

– РАББИнинъ сёзлерини динъле. 17 ^g«Ойле куньлер келеджек ки, эвинъдеки бутюн шейлерни ве бугуньге къадар бабаларынъ топлагъан шейлерини Вавилонгъа алып кетеджеклер. Бир шей къалмайджакъ, – дей РАББИ. 18 ^h– Сенден догъгъан огъулларынъны алып, Вавилон падишасынынъ эвинде хызметчилер япаджакълар», – деди.

19Хизкия Ешаягъа:

– Сен РАББИден кетирген сёзлер яхшыдыр, – деди. Сонъ даа къошты: – Ич олмаса, меним куньлеримде тынчлыкъ ве аманлыкъ оладжакъ!

Хизкия падишалыгъынынъ сонъу

20 ⁱХизкия акъкъында башкъа шейлер, онынъ къараманлыгъы, насыл хавуз япкъаны ве шеэрге сув кечиргени акъкъында Ехуда падишаларынынъ тарихы китабында язылгъандыр. 21Хизкия кечинип, баба-деделерине къошулды. Онынъ ерине огълу Менашше падиша олды.