‏ 2 Kings 7

1Эль-Яса онъа:

– РАББИнинъ айткъаныны динъле! РАББИ бойле дей: Ярын Самариенинъ араба къапусынынъ янында бир буюк савут энъ яхшы уннынъ фияты бир кумюш оладжакъ, эки буюк савут арпанынъ фияты да бир кумюш
Бир буюк савут; эки буюк савут – къ. еуд. «бир сеа», «эки сеа». Бир кумюш – къ. еуд. «бир шекель».
оладжакъ, – деди.

2 bПадиша везирнинъ къолуна таянып тургъанда, везир Алланынъ адамына джевапланып:

– РАББИ бутюн кок къапуларыны ачса биле, ойле шей ола билирми? – деп сорады. Эль-Яса исе:

– Сен буны озь козьлеринънен кореджексинъ, амма бир шей ашап оламайджакъсынъ, – деди.

Арам ордусы къачып кете

3Шеэр араба къапулары янында тери хасталыгъынен маразлангъан дёрт адам отурып, бири-бирлерине айта эдилер:

– Биз мында олюм беклеп не отурамыз шу?
4Эгер шеэрге кирсек – шеэрде ачлыкъ, анда олермиз. Мында отурсакъ – олермиз. Айды, яхшысы арамлыларнынъ ордусы янына кетейик. Эгер бизни сагъ къалдырсалар, яшармыз, эгер ольдюрселер, олермиз.

5Сонъ акъшам тюшеяткъанда, арамлыларнынъ ордусына кетмек ичюн турдылар. Амма арамлыларнынъ ордусы ерлешкен ерге якъынлашып, анда бир кимсени корьмедилер. 6 cРабби ойле япты ки, арамлылар дженк арабаларынынъ, атларнынъ, къоджаман бир ордунынъ келеяткъаныны эшиттилер. Бири-бирлерине: «Исраиль падишасы бизге къаршы дженклешмеге хитлилернинъ ве мысырлыларнынъ падишаларыны парагъа туткъан, гъалиба!» – дедилер. 7 dАкъшам устю турдылар, чадыр ве ат-эшеклерини, бутюн ордусыны къалдырып, джанларыны къуртармакъ ичюн къачып кеттилер.

8Тери хасталыгъы олгъан адамлар ордунынъ четине келип, бир чадыргъа кирди, ашады-ичтилер, андан алтын-кумюшлерни, урбаларны алып сакъладылар. Къайтып, башкъа чадыргъа кирдилер, андан да шейлер алып сакъладылар. 9Сонъ бири-бирине:

– Биз янълыш япамыз! Бу кунь – буюк къуванчлы хабер куню! Эгер отурып, танъ аткъаныны беклесек, бизге къабаат тюшеджек. Айды барайыкъ да, падишагъа ве онынъ адамларына хабер этейик, – дедилер.

10Шеэр къапу къаравулларына келип, оларгъа къычырып:

– Биз арамлыларнынъ ордусына бардыкъ. Анда бир кимсе ёкъ, бир адам давушы биле эшитильмей. Тек атлар ве эшеклер багълы тура, чадырлар да эвельси киби тура, – деп, эписини айтып бердилер.

11Сонъ къапу къаравуллары бу хаберни падишанынъ сарайында айттылар. 12Падиша гедже турды ве хызметчилерине:

– Мен сизге арамлыларнынъ не япкъанларыны анълатайым. Олар бизде ачлыкъ олгъаныны билелер. Шунынъ ичюн ордудан чыкъып, тарлада сакълангъанлар. Олар бойле тюшюнелер: «Олар шеэрден чыкъкъанда, биз оларны тирилейин тутармыз да, шеэрге уджюм этермиз», – деди.

13Хызметчилеринден бири онъа джевапланып:

– Бир къач адамны сайланъыз, олар шеэрде къалгъан атлардан бешини алсынлар. Олар ольселер, оларнынъ такъдири бутюн исраиллилер ордусынынъ такъдиринден башкъа олмайджакъ. Олар барып бакъсынлар, – деди.

14Сонъ арабагъа екильген эки чифт ат алып, падиша адамларны арамлыларнынъ артындан йиберди ве:

– Бар да, бакъынъыз, – деди.

15Иордан озенине къадар кеттилер. Арамлыларнынъ ашыкъып къачаяткъанда ташлагъан урбалары ве силялары бутюн ёл бою яткъаныны корьдилер. Адамлар артына къайтып, падишагъа буларны хабер эттилер.

16Сонъра бутюн халкъ чыкъты ве арамлыларнынъ бутюн ордусыны чайпады. РАББИ айткъаны киби олды: бир буюк савут энъ яхшы уннынъ фияты бир кумюш, эки буюк савут арпа да бир кумюш эди. 17 eПадиша, къолуна таянып тургъан везирини араба къапу янына къойды. Халкъ оны таптады, ве о, ольди. Эр шей, падиша кельгенде, Алланынъ адамы дегени киби олды. 18О вакъыт Алланынъ адамы: «Ярын бу вакъытта Самарие шеэрининъ араба къапусы янында эки буюк савут арпанынъ фияты бир кумюш, бир буюк савут энъ яхшы уннынъ фияты да бир кумюш оладжакъ», – деди. 19Везир исе Алланынъ адамына джевап берип: «Эгер РАББИ коклернинъ бутюн къапуларыны ачса биле, ойле шей ола билирми?» – деди. Эль-Яса исе: «Озь козюнънен кореджексинъ, амма бир шей ашап оламайджакъсынъ», – деди. 20Ойле де олды: халкъ оны шеэр къапу огюнде таптады, ве о, ольди.
Copyright information for CrhCTB