‏ 2 Samuel 3

1Шаулнынъ ве Давутнынъ тарафдарлары арасында девамлы дженк олды. Давут кет-кете кучьке кире, Шаулнынъ тарафдарлары исе кет-кете зайыфлаша эди.

Давутнынъ огъуллары

2 ^aДавутнынъ Хевронда огъуллары олды. Биринджиси йизреэлли Ахиноамдан догъгъан Амнон, 3 ^bэкинджиси – Навалнынъ сабыкъ апайы къармелли Авигаилден олгъан Килеав. Учюнджиси – Маакъа догъгъан Авишалом. Маакъа – Гешур мемлекетининъ падишасы олгъан Талмайнынъ къызы эди. 4 ^cДёртюнджи огълу – Адонья, анасынынъ ады Хаггит эди. Бешинджиси – Шефатья, анасы Авитал эди. 5Алтынджысы – Давутнынъ апайы Эгланынъ огълу Йитреам. Олар Давутта Хеврон шеэринде догъдылар.

6Шаулнынъ ве Давутнынъ тарафдарлары арасындаки дженк олгъанда, Авнер Шаулгъа къол туткъанларнынъ ёлбашчысы олды.

Авнер ве Давут бирлешелер

7 ^dШаулнынъ бир джариеси бар эди, ады Рицпа, Айянынъ къызы. Бир кунь Шаулнынъ огълу Иш-Бошет Авнерге:

– Сен не ичюн бабамнынъ джариесинен яттынъ? – деди.

8Авнер Иш-Бошетнинъ сёзлерине пек ачувланды ве:

– Мен санъа не – Ехуданынъ копегими ёкъса? Мен бугунь бабанъ Шаулнынъ эвине, онынъ агъаларына, достларына садыкъ эдим, сени Давутнынъ къолуна бермедим. Сен исе бир апай ичюн мени къабаатлайсынъ! 9 ^eШимди ант этем, ве антымны бозсам, Алла бойнумны урсун! РАББИ Давуткъа насыл емин эткен олса, онъа ойле де япарым: 10 ^fШаулдан падишалыгъыны тартып алырым да, Дандан Беэр-Шевагъа къадар Исраильде ве Ехудада Давутнынъ тахтыны къоярым. Буны япмасам, Алла бойнумны урсун, манъа даа да бетер этсин! – деди.

11Иш-Бошет Авнерге къаршы бир шей айталмады, чюнки ондан пек къоркъты. 12Сонъ Авнер озь адындан Давуткъа эльчилерни бойле сёзлернен йиберди:

– Бу ерлер менимкидир. Меннен мукъавеле яп, ве мен бутюн Исраильни сенинъ тарафынъа чевирмек ичюн санъа къол тутарым.

13 ^gДавут:

– Яхшы. Мен сеннен мукъавеле япарым, лякин бир шартым бар. Эгер меннен корюшмеге кельгенде, Шаул къызы Микъалны озюнънен берабер кетирмесенъ, меним огюме кирмезсинъ, – деди.

14 ^hСонъ Давут Шаул огълу Иш-Бошетке эльчилер йиберип:

– Микъал апайымны къайтар. Мен оны юз дане фелестинлини сюннет эткеним ичюн алдым, – деди.

15 ⁱИш-Бошет, адамларны йиберип, Микъалны акъайындан, Лаиш огълу Палтиэлден алды. 16Акъайы исе, Микъалнынъ артындан кетип, агълай-агълай оны Бахуримге къадар озгъарды. Сонъ Авнер онъа:

– Бар, артынъа къайт, – деди, ве о артына къайтып кетти.

17Авнер Исраиль акъсакъалларына мураджаат этти ве:

– Сиз энди чокътан берли Давут сизге падиша олмасыны истей эдинъиз. 18Энди буны япынъыз, чюнки РАББИ Давуткъа: «Къулум Давут ярдымынен Мен Исраиль халкъымны фелестинлилерден ве башкъа эписи душманларындан къуртараджагъым», – деди.

19Биньяминлилерге де Авнер айны шуны айтты. Сонъ Авнер Давуткъа исраиллилернинъ ве Биньямин къабилесининъ истеклерини айтмакъ ичюн Хевронгъа кетти. 20Авнер ве онен берабер йигирми адам Давуткъа Хевронгъа кельдилер. Давут Авнер ве онен берабер кельген адамларгъа той япты. 21Авнер Давуткъа:

– Мен турып кетейим, эфендим падишагъа бутюн Исраиль халкъыны топлайым, олар да сеннен мукъавеле япарлар. Сен джанынъ истегени киби оларгъа падишалыкъ япарсынъ, – деди.

Давут Авнерни йиберди, ве Авнер эсен-аман кетти.

Авнернинъ ольдюрилюви

22О вакъыт Давутнынъ аскерлери Ёавнен берабер сеферден къайтып, озьлеринен берабер чокътан-чокъ ав кетирдилер. Авнер Давутнынъ янында Хевронда энди ёкъ эди, чюнки Давут оны йиберген, ве о эсен-аман кеткен эди. 23Ёав ве онынъ ордусы кельгенде, онъа: «Падишагъа Нер огълу Авнер кельди. Давут оны йиберди, ве о, эсен-аман кетти», – дедилер. 24Ёав, падишагъа келип:

– Сен не яптынъ? Мына санъа Авнер кельген, сен не ичюн оны йибердинъ? Энди о бизден къачып кетти! – деди. 25– Сен Нер огълу Авнерни билесинъ: о сени алдатмагъа, кирген-чыкъкъан ёлларынъны ве бутюн япкъан ишлеринъни бильмек ичюн кельди, – деди.

26Ёав Давуттан чыкъып, Авнернинъ артындан аскерлер йиберди, ве олар Авнерни Сира къуюсынынъ янында тутып, кери къайтардылар. Давутнынъ исе бундан хабери ёкъ эди. 27 ^jАвнер Хевронгъа къайтып кельгенде, Ёав оны юзьме-юзь лаф этеджек киби къапудан кирсетти ве анда къурсагъына къылыч саплады. Бойлеликнен, Ёав озь къардашы Асаэл ичюн Авнерни ольдюрди. 28Давут, бу вакъиа акъкъында эшитип:

– РАББИнинъ огюнде меним де, падишалыгъымнынъ да Нер огълу Авнернинъ къаны тёкюльгенинде къабаатым ёкъ. 29 ^kОнынъ къаны Ёавнынъ башына ве бабасынынъ бутюн союна тюшсюн. Ёавнынъ союнда арам беден хасталыгъы ве маразнен хасталангъан я да топал олгъан, къылычтан ольген я да бир тилим отьмекке мухтадж олгъан адамлар эр вакъыт олсунлар! – деди.

30 ^lБойлеликнен, Ёав ве къардашы Авишай Авнерни ольдюрдилер, чюнки о, Гивон дженкинде къардашлары Асаэлни ольдюрген эди.

Давут Авнернинъ артындан агълай

31Давут Ёавгъа ве оларнен олгъан адамларгъа:

– Бутюн урбаларынъызны йыртынъыз, къаба токъулгъан кетенден урбалар кийинъиз ве Авнернинъ артындан агъланъыз, – деди.

Давут падиша озю табут артындан кетти. 32Авнерни Хевронда дефн эттилер. Давут онынъ къабири янында пек агълады, бутюн халкъ да агълады. 33Падиша Авнер акъкъында шойле такъмакълады: – Авнер, сен бир ахмакъ киби ольмек керек эдинъми?
34Къолларынъ багълы дегиль эди,
аякъларынъда бугъавлар ёкъ эди,
амма сен ярамай адамларнынъ къолунен киби
ольдюрилип ерге тюштинъ, – деди.

Сонъ бутюн халкъ даа да бетер агълады.

35Кунь даа битмегенде, бутюн халкъ Давуткъа аш бермеге кельди, лякин Давут ант этип:

– Эгер мен кунь батмагъандже отьмек я да башкъа бир шей ашасам, Алла бойнумны урсун, даа да бетер этсин! – деди.

36Бутюн халкъ буны корип пек бегенди. Олар падишанынъ бутюн башкъа япкъан ишлерини де бегене эдилер. 37Шу куню бутюн халкъ ве бутюн Исраиль Нер огълу Авнернинъ олюми падишанынъ къолундан олмагъаныны бильди. 38Падиша хызметчилерине:

– Билинъиз ки, бугунъ Исраильнинъ ёлбашчысы ве къараман акъай ольди, – деди. 39 ^m– Мен падишалыкъкъа ягънен сюртюльгениме бакъмадан, шимди даа зайыфым. Бу адамлар исе – Церуя огъуллары – менден кучьлюлер. РАББИ ярамай адамгъа онынъ яманлыгъына коре берсин, – деди.