‏ 2 Samuel 7

Алла Давуткъа васиет эте

1Падиша Давут озюнинъ сарайында ерлешкен сонъ, РАББИ онынъ этрафындаки бутюн душманларына оны къасеветлендирмеге ёл бермеди. 2 ^aО заман падиша Натан пейгъамберге:

– Мына мен кедр агъачындан ясалгъан эвде яшайым, Алланынъ Сандыгъы исе – чадыр тюбюнде, – деди.

3Натан падишагъа:

– Бар да, ниетинъни яп. РАББИ сеннен берабер, – деди.

4Лякин шу геджеси РАББИ Натангъа деди:

5– Бар да, къулум Давуткъа шуны айт: «РАББИ бойле дей: Мен булунаджакъ Сарайны сенми къураджакъсынъ? 6Исраиллилерни Мысырдан чыкъаргъан вакъыттан берли шимдигедже бир эвде булунмадым. Чадырда я да Мескенде булунып, бир ерден башкъа ерге кечтим. 7Исраиллилернен эр ерде юрдим, лякин ич бир вакъыт халкъым Исраильни ёлбашчылыкъ эткен бирде-бир башлыкъларына: “Манъа не ичюн кедр терегинден бир эв къурмадынъыз?” – демедим!»

8 ^bШимди къулум Давуткъа шуны айт: «Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Мен сени, халкъыма Исраильге ёлбашчы ол деп, къой сюрюсини отлаткъан еринъден алдым. 9 ^cСен къайда баргъан олсанъ, эр ерде сеннен берабер олдым, сенинъ огюнъде бутюн душманларынъны ёкъ эттим ве адынъны, ер юзюндеки намлы адамларнынъ адлары киби, намлы эттим. 10– 11 ^dЭнди халкъыма Исраильге ер тапарым, анда оны ерлештиририм, ве о, раат-раат озь еринде яшар. Кимсе оны къасеветлендирмез, эвеллери киби, халкъыма Исраильге къадылар къойгъан вакъыттан берли, ярамай адамлар сыкъыштырмазлар. Мен эписи душманларынъа сени къасеветлендирмеге ёл бермем».

РАББИ даа бойле сёз бере: «Сенинъ эвлятларынъ падишалыкъ япаджакълар». О Озю буны япаджакъ. 12 ^eО: «Эджелинъ келип, сен баба-деделеринънинъ къабиринде дефн этильген сонъ, Мен сенден догъгъан эвлядынъны падиша этерим ве падишалыгъына кучь-къувет берерим. 13 ^fО, Меним Адыма Сарай къурар, ве Мен онынъ падишалыгъыны эбедий этерим. 14 ^gМен онынъ бабасы олурым, ве о – Меним огълум олур. Эгер о гуна япса, Мен оны инсанларнынъ къамчыларынен ве котеклеринен джезаларым. 15Лякин сенинъ огюнъде Мен ред эткен Шаулдан садыкълыгъымны айыргъаным киби, ондан айырмам. 16 ^hСенинъ сюляленъ ве падишалыгъынъ эбедиен Меним огюмде къыбырдамай тураджакъ, тахтынъ да эбедиен къаладжакъ», – дей.

17Бутюн бу сёзлерни ве бутюн бу руяларны Натан Давуткъа айтып берди.

Давутнынъ дувасы

18Давут падиша, Алланынъ Чадырына кирип, РАББИнинъ огюнде турды ве:

– Мен де, къорантам да ким олгъанмыз, РАББИ-ТААЛЯ? Амма Сен мени о къадар юксельттинъ! 19Бу да Санъа аз олды, РАББИ-ТААЛЯ! Манъа, къулунъа, союмнынъ келеджеги акъкъында да хабер эттинъ. РАББИ-ТААЛЯ, мына насылдыр инсангъа олгъан мунасебетинъ! 20Мен Санъа даа не айтмакъ мумкюним? Сен мени, къулунъны билесинъ, РАББИ-ТААЛЯ! 21Сен берген сёзюнъе ве ниетинъе коре бу буюк шейлерни яптынъ. Сен манъа, Сенинъ къулунъа оны ачтынъ.

22 ⁱШунынъ ичюн Сен улусынъ, РАББИ-ТААЛЯ! Санъа тенъ кельген ёкъ! Биз озь къулагъымызнен эшиткенимизге коре, Сенден башкъа Алла ёкъ! 23 ^jСенинъ халкъынъ Исраильге насыл миллет тенъ келир? Сен Мысырдан сатын алгъан халкъ Исраиль – дюньяда екянедир. Сен бу халкъны Мысырдан сатын алдынъ ве Адынъны шуретлединъ! Халкъынъ огюнде аджайип ве къоркъунчлы шейлер яптынъ! Озюнънинъ халкъынъдан башкъа халкъларны ве оларнынъ аллаларыны къувдынъ! 24Сен Озюнъ Исраильни эбедиен Сенинъ халкъынъ олмагъа сечтинъ, ве Сен, РАББИ, онынъ Алласы олдынъ.

25Шимди де, РАББИ-Тааля, манъа ве меним союма берген сёзюнъни эбедиен тут, айткъан шейлеринъни яп. 26Сенинъ Адынъ эбедиен улу олсун, адамлар айтсынлар ки: «Ордуларнынъ РАББИси – Исраильнинъ Алласы». Сенинъ къулунъ Давутнынъ сюлялеси эр вакъыт Сенинъ огюнъде олсун.

27Сен, Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы: «Сенинъ эвинъни, сенинъ сюляленъни асыл этерим», – дегенде, манъа шуны ачтынъ. Шунынъ ичюн мен, Сенинъ къулунъ, бойле дува этмеге джесарет таптым. 28РАББИ-ТААЛЯ! Сен – Алласынъ! Сенинъ сёзлеринъ денъишмез! Сен манъа, къулунъа, бойле эйилик акъкъында хабер эттинъ! 29Шимди меним сюлялеме яхшылыкъ яп, ве о, даима Сенинъ огюнъде олсун! Сен, РАББИ-ТААЛЯ, манъа сёз бердинъ! Сен манъа яхшылыкъ япкъанынъ ичюн, къулунънынъ эви эбедий Сенинъ хайырынъда олсун! – деди.