‏ 2 Samuel 1

Давут Шаулнынъ олюми акъкъында хабер ала

1 ^aШаул ольди. Давут исе энди эки куньден берли Цикълагъгъа къайткъан эди. 2Учюнджи куню Шаулнынъ ордусындан бир адам келе – устюндеки урбасы йыртыкъ, башы устюнде топракъ бар эди. Давуткъа келип, о, бетинен ерге йыкъылып селямлашты. 3Давут онъа:

– Сен къайдан кельдинъ? – деди. О исе:

– Мен исраиллилернинъ ордусындан къачып къуртулдым, – деди. 4Давут онъа:

– Не олды? Манъа айтып бер, – деди. О исе:

– Халкъ дженк мейданындан къачып башлады, чокъ адамлар ольдюрильди. Шаул да, онынъ огълу Ёнатан да ольдюрильди, – деди.

5Давут бу хаберни кетирген йигиттен:

– Шаулнынъ ве Ёнатаннынъ олюми акъкъында къайдан билесинъ? – деп сорады.

6 ^bЙигит:

– Мен Гилбоа дагъларына тесадюфен кельдим, бакъсам, Шаул озь мызрагъына таяна, онынъ артындан исе арабаларда аскерлер келип етмекте эдилер. 7Шаул артына айланып, мени корьди ве чагъырды. Мен: «Мына меним», – дедим. 8О: «Сен кимсинъ?» – деп сорады. Мен: «Мен – амалеклилерденим», – деп джевап бердим. 9 ^cО манъа: «Яныма кель, мени ольдюр. Мен олюм алдында ятам, лякин даа сагъым», – деди. 10Мен онынъ янына кельдим де, оны ольдюрдим. О, бойле агъыр яраланып, сагъ къалмайджагъыны биле эдим. Сонъ онынъ башындаки таджыны, къолуна такъылгъан билезликни алдым да, оларны мында санъа, эфендим, кетирдим, – деди.

11 ^dО заман Давут ве онен берабер олгъанлар устюндеки урбаларыны йырттылар. 12Шаул ве онынъ огълу Ёнатан, РАББИнинъ аскерлери ве башкъа Исраильнинъ огъуллары къылычтан ольгенлери ичюн, Давут адамларынен акъшамгъадже окюр-окюр агълашты ве бир шей ашамай-ичмеди.

13Давут йигиттен:

– Сен къаерлисинъ? – деп сорады. О:

– Мен мында вакътынджа яшагъан амалеклининъ огълум, – деди. 14 ^eДавут онъа:

– Сен РАББИнинъ Месихине къол котермеге насыл этип къоркъмадынъ? – деди. 15Давут, бир аскерини чагъыртып, онъа:

– Бар, оны ольдюр, – деди, ве аскер оны ольдюрди.

16Амалекли ольгенден эвель, Давут онъа:

– Сенинъ олюминъ – сенинъ озюнънинъ къабаатынъ. «Мен РАББИнинъ Месихини ольдюрдим», – деп, озюнъни суд эттинъ, – деди.

Давут Шаулнынъ ве Ёнатаннынъ артындан агълай

17Давут Шаулнынъ ве онынъ огълу Ёнатаннынъ олюмине агълав тюркюси йырлады. 18Шу Яй Тюркюсини Давут Ехуда огъулларына огренмеге эмир этти. Иште, бу, Адалетлилер Китабында язылгъандыр. Давут бойле йырлады:

19Эй, Исраиль! Сенинъ гузеллигинъ байырларынънынъ тёпелеринде ольдюрильди!
Не ичюн къараманлар енъильди?
20 ^fФелестинлилернинъ къызлары къуванмасын деп,
сюннетсизлернинъ къызлары байрам япмасын деп,
Гъат шеэринде бир шей айтманъыз,
Ашкелон сокъакъларында лаф этменъиз.

21 ^gГилбоа дагълары!
Устюнъизге чыкъ тюшмесин,
ягъмур ягъмасын,
тарлаларынъыз емиш бермесин,
чюнки къараманларнынъ къалкъаны –
Шаулнынъ къалкъаны – анда арамланды,
энди зейтюн ягъынен сюртюльмеди.
22Ёнатан яйындан атып, джесюр аскерлернинъ къаныны тёкти,
оларнынъ къанынен окъларыны алгъа боялады.
Шаулнынъ къылычы душманларыны кесе-парчалай эди.
23Шаул ве Ёнатанны халкъ севе, озьлери пек яхшы адамлар эдилер,
олюм биле оларны айырмады.
Олар къарталдан тез,
арсландан кучьлю эдилер.

24Исраиль къызлары! Сизни мор урбаларгъа кийиндирген,
къыйметли шейлер такътыргъан,
урбаларынъызны алтын нагъышларнен яраштыргъан
Шаул акъкъында агъланъыз.
25Не ичюн къараманлар агъыр дженкте енъильдилер?
Сенинъ тёпелеринъде Ёнатан ольдюрильди.

26 ^hАгъам Ёнатан, сенинъ акъкъынъда агълай-сызлайым,
меним ичюн пек къыйметли эдинъ.
Сенинъ манъа севгинъ къызларнынъ севгисинден къыйметли эди.
27Къараманлар не ичюн енъильдилер?
Дженк силясы гъайып олды!