‏ 2 Samuel 11

Давут ве Бат-Шева

1 ^aПадишалар дженк сеферлерине чыкъаджакъ заманы кене кельгенде, Давут Ёавны, озь хызметчилерини ве эписи исраилли аскерлерни дженкке ёллады. Олар аммонлыларны енъип, Рабба шеэрини эр тарафтан сардылар. Давут исе Ерусалимде къалды.

2Бир кунь акъшам устю Давут, тёшегинден турып, сарайынынъ дамында кезине эди ве дам устюнден бир ювунгъан къадынны корьди. О къадын пек дюльбер эди. 3 ^bДавут, къадыннынъ ким олгъаныны бильмек ичюн, адам йиберди.

– Бу – Бат-Шева, Элиамнынъ къызы, хитли Уриянынъ апайыдыр, – деди адам.

4 ^cДавут озь эльчилерини о къадынны алып кельмеге ёллады. Бат-Шеваны алып кельдилер, ве Давут онен ятты. Сонъра Бат-Шева, озюнинъ арамындан темизленип, эвине къайтты. 5О, юклю олды ве Давуткъа:

– Мен юклю олдым, – деп хабер йиберди.

6Давут: «Манъа хитли Урияны ёлла», – демек ичюн, Ёавгъа адамлар йиберди. Ёав Урияны Давуткъа ёллады. 7Урия онъа кельген сонъ, Давут ондан Ёавнынъ ишлери насыл олгъаныны, халкънынъ вазиети ве дженкнинъ кетишаты акъкъында сорады. 8Сонъ Давут бойле деди:

– Эвинъе барып раатлан.

Урия падишанынъ сарайындан чыкъты, онынъ пешинден падишанынъ бахшышыны алып кеттилер. 9Лякин Урия эвине кетмеди, падишанынъ сарайы къапусы янында эфендининъ хызметкярларынен берабер геджеледи. 10«Урия эвине кетмеди», – деген хаберни Давуткъа еткиздилер.

– Мына сен узакъ ёлдан кельдинъ. Не ичюн эвинъе бармадынъ? – деди Уриягъа Давут.

11– Васиет Сандыгъы да, Исраиль де, Ехуда да – чадырлар ичинде, Ёав эфендим де, эфендимнинъ къуллары да – тарлада, дженкте. Мен исе, эвиме кирип, ашап-ичип, апайымнен насыл ятар эдим! Ёкъ, сенинъ аятынънен ант этем, мен буны япмам! – деди Урия Давуткъа.

12– Даа бир кунь мында къал, ярын исе мен сени йиберерим, – деди Уриягъа Давут.

Урия Ерусалимде эртеси кунюне къадар къалды.

13Давут оны озюне давет этти. Урия эфендисининъ алдында ашады-ичти, ве Давут оны ичирип сархошлатты. Лякин Урия акъшам кене эфендисининъ хызметчилеринен берабер кийиз устюнде геджелемеге кетти, озь эвине исе бармады.

14 ^dСаба эртеси Давут Ёавгъа мектюп язды ве мектюпни Уриянен ёллады. 15Мектюбинде бойле язды: «Урияны дженкнинъ энъ къайнагъан ерине къоюнъыз ве онынъ янындан, душманлар оны урып ольдюрсинлер деп, чекилинъиз».

16Шунынъ ичюн, шеэрни эр тарафтан саргъанда, Ёав энъ джесюр душманлар олгъан ерни билип, анда Урияны къойды. 17Шеэр адамлары чыкъып, Ёавнен дженклештилер ве Давутнынъ хызметчилери олгъан бир къач исраилли эляк олды. Хитли Урия да эляк олды.

18Сонъ Ёав Давуткъа дженкнинъ кетишаты акъкъында хабер йиберди, 19эльчиге бойле эмир берди ве онъа бойле огретти:

– Сен кирип, падишагъа дженкнинъ кетишаты акъкъында айткъан сонъ, 20падишанынъ пек ачувлангъаныны корерсинъ, о санъа: «Дженклешмек ичюн шеэрнинъ янына не ичюн о къадар якъын кельдинъиз? Диварлардан устюнъизге таш ве окъ атаджакъларыны бильмей эдинъизми? 21 ^eЕруббешет огълу Авимелекни ким ольдюрди? Къадын ольдюрди! О, Тевец шеэринде онынъ устюне дегирмен ташынынъ парчасыны ташлады ве оны ольдюрди! Я не ичюн сиз диваргъа якъынлаштынъыз?» – дегенде, сен онъа: «Сенинъ къулунъ хитли Урия да ольди», – айт.

22Эльчи кетип, Давуткъа кельген сонъ, Ёавнынъ эписи айткъанларыны айтып берди. 23Эльчи Давуткъа:

– О адамлар бизни енъгенде, бизге тарлагъа чыкътылар, лякин сонъ биз оларны шеэр араба къапусына къадар къувдыкъ. 24Шу вакъыт шеэрнинъ окъчулары диварлардан бизни атып башладылар, ве падишанынъ бир къач къулу ольди. Сенинъ къулунъ хитли Урия да ольди, – деди.

25Буны эшиткен Давут эльчиге:

– Ёавгъа бойле айт: «Сен бу шейге пек сыкъылма, чюнки къылыч кимерде бирисине, кимерде башкъасына тиер. Шеэрге къаршы уджюминъни къуветлендир ве оны ёкъ эт». Оны бойле деп юреклендир, – деп джевап берди.

26Уриянынъ апайы Бат-Шева, акъайынынъ олюми акъкъында эшитип, онынъ артындан пек агълады. 27Матем вакъты кечкен сонъ, Давут оны чагъыртып, эвине алды ве озюнинъ апайы япты. Бат-Шева онъа бир огъул тапты. Лякин Давутнынъ шу япкъан иши РАББИнинъ козюнде пек буюк яманлыкъ эди.