‏ 2 Samuel 18

Авишаломнынъ олюми

1Давут озь адамларыны бакъып чыкъып, оларгъа бинъбашы ве юзбашыны къойды. 2 ^aОрдунынъ учьте бир къысмына Ёавны башлыкъ этип къойды, даа учьте бир къысмына Ёавнынъ къардашы, Церуянынъ огълу Авишайны башлыкъ этип къойды ве даа учьте бир къысмына гъатлы Иттайны башлыкъ этип къойды. Падиша адамларына:

– Мен озюм сизлернен берабер кетеджегим, – деди. 3Лякин адамлар:

– Барма. Эгер биз къачып башласакъ, бунъа кимсе эмиет бермез. Ярымыз ольдюрильгенде биле, кене эмиет бермезлер. Сен бир озюнъ исе он бинъ адам кибисинъ. Сен шеэрде къалып, бизге ярдым этсенъ, даа яхшы олур, – дедилер. 4Падиша оларгъа:

– Сизге не яхшы олып корюнсе, шуны япарым, – деди ве араба къапу огюнде турды, халкъ исе юзер-юзер, бинъер-бинъер чыкъты. 5Падиша Ёав, Авишай ве Иттайгъа бойле эмир берди:

– Меним хатирим ичюн яш йигит Авишаломгъа зарар кетирменъиз.

Падишанынъ Авишалом акъкъында орду башлыкъларына берген эмирини эписи адамлар эшитти.

6Аскерлер исраиллилерге къаршы тарлагъа чыкътылар ве Эфраим дагъында дженклештилер. 7Давутнынъ аскерлери исраиллилерни енъди. О куню буюк дженк олып кечти – 20 000 адам ольдюрильди. 8 ^bДженк бутюн ерлерге джайрады, о куню дагъда гъайып олгъанлар къылычтан эляк олгъанлардан зияде олды.

9Авишалом Давутнынъ аскерлеринен расткельди. О, къатыр устюнде эди. Къатыр буюк эмен терегининъ тюбюне къачкъанда, Авишаломнынъ сачлары терекнинъ пытакъларына илишти, ве о, ернен кок арасында асылып къалды. Тюбюндеки къатыр исе къачып кетти. 10Адамларнынъ бириси буны корип, Ёавгъа:

– Мен эмен терегинде асылып къалгъан Авишаломны корьдим, – деди. 11Ёав исе бу хаберни кетирген адамгъа:

– Сен буны корьген олсанъ, не ичюн оны шу ерде ольдюрмединъ? Мен санъа бир къушакъ ве он кумюш акъча берер эдим, – деди. 12Адам Ёавгъа джевап берип:

– Элиме бир бинъ кумюш ▼

▼Бинъ кумюш – къ. еуд. «1 000 шекель кумюш».

акъча туттурсалар биле, падиша огълуна къолумны котермем. Падиша, эр кес эшитсин деп, санъа, Авишайгъа ве Иттайгъа: «Яш йигит Авишаломгъа зарар кетирменъиз», – деген эмир берди. 13Эгер мен онынъ джанына зарар кетирсем, падиша бундан хабердар олур. Сен озюнъ менден юзь чевирирсинъ, – деди. 14Ёав онъа:

– Сеннен отурмагъа вакътым ёкъ, – деп, элине учь дане мызракъ алып, барды ве эмен терегинде асылгъан ве даа сагъ олгъан Авишаломнынъ юрегине саплады. 15Сонъ Ёавнынъ он дане силя ташыйыджысы, Авишаломны алкъагъа алып, оны урып ольдюрдилер. 16Бундан сонъ Ёав бору чалды ве халкъны тутып турды, исраиллилернинъ артындан къувалагъан аскерлерини артына къайтарды. 17 ^dАвишаломны алып, дагъдаки терен чукъургъа аттылар, устюни бир оба ташнен къапаттылар. Бутюн исраиллилер исе эр кес озь чадырына къачты.

18 ^eАвишалом даа сагъ олгъанда, падишалар вадийинде озюне абиде яптырды, «Меним адымны сакълайджакъ огълум ёкъ», – деди ве абидеге озюнинъ адыны берди. Шунынъ ичюн аля бугунь о «Авишаломнынъ Абидеси» деген ад ташый.

Давут Авишаломнынъ артындан агълай

19Цадокъ огълу Ахимаац Ёавгъа:

– Мен чапайым, падишагъа: «РАББИ сени душманларынъдан къуртарды», – деген хаберни еткизейим, – деди. 20Лякин Ёав онъа:

– Сен бугунь хайырлы хаберджи оламазсынъ, чюнки падишанынъ огълу ольди. Башкъа вакъыт айтарсынъ, бугунь дегиль, – деди. 21Сонъ Ёав хушлу адамгъа:

– Бар, корьгенинъни падишагъа хабер эт, – деди. Хушлу Ёавгъа бель букти ве чапып кетти.

22Лякин Цадокъ огълу Ахимаац сёзюнде турып, Ёавгъа кене:

– Не олса олсун, амма мен хушлунынъ артындан чапайым, – деди. Ёав исе онъа:

– Огълум, санъа бармагъа не керек? Хайырлы хабер кетирмезсинъ, – деди. 23Ахимаац:

– Не олса олсун, мен чапайым, – деди. Ёав:

– Чап, – деди, ве Ахимаац, догъру ёлдан чапып, хушлу адамдан эвель кельди.

24Давут о заман эки араба къапунынъ янында отура эди. Къаравул диварнынъ янындаки къапунынъ тёпесине чыкъып бакъты ве бир адамнынъ чапып келеяткъаныны корьди. 25Къаравул къычырып падишагъа хабер этти. Падиша:

– Бир озю кельсе, демек, хабер кетире, – деди. Хаберджи кет-кете якъынлаша эди. 26Къаравул даа бир чапып кельген адамны корьди ве къапуджыгъа:

– Мына даа бир адам чапып келе, – деп къычырды. Падиша:

– Бу да – хаберджи, – деди. 27 ^fКъаравул:

– Мен беллесем, биринджисининъ юрюши Цадокъ огълу Ахимаацнынъ юрюшине ошай, – деди. Падиша:

– Бу яхшы адам, яхшы хабер кетире, – деди. 28Ахимаац къычырып, падишагъа:

– Селям! – деп, эгилип бетини ерге тийгизди ве:

– Эфендим падиша! РАББИ-Таалянъ санъа къаршы исьян эткенлерни сенинъ къолунъа берди! РАББИге бинъ шукюрлер олсун! – деди. 29Падиша:

– Йигит Авишалом сагъмы? – деп сорады. Ахимаац:

– Ёав падишанынъ къулуны ве мени, сенинъ къулунъны, ёллагъанда, мен буюк къалабалыкъ корьдим. Амма не олгъаныны бильмейим, – деди. 30Падиша онъа:

– Чекиль, мында тур, – деди. Ахимаац чекилип, беклемеге башлады.

31Шу арада хушлу да кельди ве:

– Козь айдын, падиша-эфендим! Бугунь РАББИ санъа къаршы исьян котергенлерден сени къуртарды, – деди. 32 ^gПадиша хушлудан:

– Йигит Авишалом сагъмы? – деп сорады. Хушлу:

– Эфендим падишанынъ бутюн душманларынынъ такъдири, санъа къаршы чыкъкъанларнынъ такъдири бу яшнынъ такъдири киби олсун! – деди.

33Падиша буны эшиткенде, юрегини къан басты. Араба къапунынъ устюндеки одагъа кирип агълады. Анда кеткенде:

– Огълум Авишалом! Огълум, огълум Авишалом! Сенинъ еринъе мен ольгейдим! Авишалом огълум, ах, огълум! – деди.