‏ 2 Samuel 20

Шева исьян котере

1 ^aШу ерде ярамай бир биньяминли адам – Бикрийнинъ огълу Шева бар эди. О, бору чалып:

– Давутта бизим пайымыз ёкъ! Йишай огълунда мирасымыз ёкъ! Эй, исраиллилер, эр биринъиз озь чадырынъызгъа къайтынъыз! – деди.

2Шу вакъыт эписи исраиллилер Давутны къалдырып, Бикрийнинъ огълу Шева артындан кеттилер. Ехудалылар исе Иордан озенинден Ерусалимге къадар падишанен берабер бардылар.

3 ^bДавут Ерусалимдеки эвине келип, эвини бакъмагъа къалдырылгъан он джариесини алды да, оларны сакъчылар къаравуллагъан эвге ерлештирди. Оларны анда тутты, амма оларнен ятмады. Олар бутюн омюрлери девамында анда къалдылар ве тул къадынлар киби яшадылар.

4 ^cБир кунь Давут падиша Амасагъа:

– Учь куньде манъа ехудалы акъайларны чагъыр, озюнъ де кель, – деди.

5Амаса ехудалыларны чагъырмагъа кетти, амма бельгиленген вакъыттан кечикти. 6Давут Авишайгъа:

– Энди Бикрийнинъ огълу Шева Авишаломдан зияде беля кетирир. Меним аскерлеримни ал да, онынъ пешинден къувала. Бакъ, олар озюне пекитильген шеэрлерни тапып, бизден къуртулмасынлар, – деди.

7 ^dО вакъыт Ёавнынъ адамлары, керетлилер, пелетлилер ве башкъа джесюр аскерлер Ерусалимден чыкъып, Бикрий огълу Шеванынъ пешинден къувдылар. 8Гивон янындаки балабан ташкъа якъынлашкъанда, оларгъа Амаса расткельди. Ёав озюнинъ аскер урбаларыны кийген, белинде къылычы такъылгъан эди. Къылычы къынындан пек тез чыкъа, ойле де тез кире эди. 9Ёав Амасагъа:

– Къардашым, яхшысынъмы? – деп, оны опеджек олып, сагъ къолунен сакъалындан тутты. 10 ^eАмаса, Ёавнынъ къолундаки къылычтан сакъынмады, ве Ёав къылычыны онынъ къурсагъына саплады. Амасанынъ бутюн ичеклери тышкъа чыкъып, ерге тюшти. О шу ань ольди. Экинджи кере урмагъа кереги де олмады. Ёав ве къардашы Авишай исе Бикрий огълу Шеванынъ пешинден къуваладылар. 11Ёавнынъ йигитлеринден бири, Амасанынъ янында турып:

– Ёавнынъ ве Давутнынъ эписи тарафдарлары Ёавнынъ артындан кетсин! – деди.

12Амаса исе ёлнынъ ортасында къан ичинде ятмакъта эди. Эр бир адам Амасаны корип, янында токъталды. Йигит буны корип, Амасаны ёлдан тарлагъа сюйреклеп чекти ве онынъ устюни урбаларынен къапатты. 13Оны ёлдан алгъанындан сонъра, эписи аскерлер Ёавнынъ артындан Бикрий огълу Шеваны къуваламагъа кетти.

14 ^fШева бутюн исраилли къабилелерининъ топрагъындан Авел-Бет-Маакъагъа къадар кечти, даа бутюн Берим топрагъындан кечти. Адамлар топлашып, онынъ артындан кете эдилер. 15Ёав ве онынъ аскерлери, Авел-Бет-Маакъагъа келип, шеэрни алкъагъа алдылар. Дивары тюбюнде топракъны обалап ве обаларнынъ тёпесине котерилип, Ёавнынъ аскерлери диварны бозып башладылар. 16Шу вакъыт бир акъыллы къадын шеэр диварындан:

– Динъленъиз! Динълесенъиз! Ёавгъа айтынъыз, о мында кельсин, онен лакъырды этейим, – деп къычырды. 17Ёав онынъ янына кельди ве къадын:

– Сен Ёавсынъмы? – деп сорады. О:

– Э, – деди. Къадын:

– Меним, къулунънынъ, сёзлеримни динъле, – деди. О:

– Динълейим, – деди. 18Къадын:

– Эвеллери: «Ким бир шей сорамагъа истесе, Авелде акъыл сорасын», – дей эдилер ве бойле этип меселелерини чезе эдилер. 19Мен Исраильнинъ аманлыкъ истеген ишанчлы адамларындан бирисим. Сен исе Исраиль шеэрлерининъ анасы олгъан шеэрни ёкъ этмеге истейсинъ. Не ичюн РАББИнинъ мулькюни ютмагъа истейсинъ? – деди. 20Ёав джевап берип:

– Ютмагъа да, тар-мар этмеге де истеген шейим ёкъ! 21Ойле дегиль! Лякин эфраимлилернинъ дагълы топрагъындан Бикрийнинъ огълу Шева адлы бир адам Давут падишагъа къолуны котерди. Оны бир озюни манъа беринъиз де, мен шеэрден чекилирим, – деди. Къадын Ёавгъа:

– Онынъ башы санъа дивардан атыладжакъ, – деди.

22Сонъ шу къадын халкъ арасында акъыллы сёзлерини даркъатты, ве Бикрий огълу Шеванынъ башыны кесип, Ёавгъа аттылар. О заман Ёав бору чалды. Аскерлер шеэрден чекилип, озь эвлерине даркъалдылар. Ёав исе Ерусалимге падишанынъ янына къайтты.

Давутнынъ янында олгъан ёлбашчылар

23 ^gЁав кене бутюн Исраиль ордусына башлыкъ этип къоюлды. Ехояда огълу Беная керетлилер ве пелетлилер болюгининъ башлыгъы оларакъ къоюлды. 24 ^hАдорам – зорлап чалыштырылгъан адамларнынъ ишлерини козь эте эди. Ахилуд огълу Ехошафат – тарихчы, 25 ⁱШева – языджы, Цадокъ ве Авиатар – руханийлер эдилер. 26Яир шеэринден Ира – Давутнынъ руханийи эди.