‏ Acts 22

Павел озь иман эткени акъкъында айтып бере

1– Эй, дин къардашлар ве бабалар! Энди огюнъизде озюмни акълагъан сёзлеримни динъленъиз!

2Павелнинъ оларгъа еудийлернинъ тилинде айткъаныны эшиткенде, орталыкъ чым-чырт олды. О девам этти:

3 ^a– Мен еудий акъайым. Киликиянынъ Тарс шеэринде догъдым, мында Гъамалиэлнинъ янында тербиелендим. Баба-деделеримизнинъ Къануны эсасында джиддий тербиеленип, бугунь бу ерде топлашкъан эпинъиз киби мен де Алланынъ истегенини гъайретнен беджермеге истей эдим. 4 ^bБу Ёлнынъ тарафдарларыны – акъаймы, къадынмы демей, эписини багълап зиндангъа ташлай, ольгендже айдай эдим. 5 ^cАна, баш руханийнен акъсакъалларнынъ эписи меним шаатларымдыр. Мен олардан Дамасктаки дин къардашларына язылгъан мектюплерни алып, о ерде яшагъан бу адамларны джезаламакъ ичюн Ерусалимге кетирмек ниетинен ёлгъа чыкътым. 6 ^dУйлеге якъын бир маальде мен ёл басып, Дамасккъа якъынлашаяткъанымда, апансыздан коктен тюшкен бир нур этрафымны парылдатты. 7Мен ерге йыкъылдым да, бир сеснинъ манъа: «Саул, Саул, сен Мени не ичюн айдайсынъ?» – дегенини эшиттим. 8Мен: «Я Рабби, Сен ким оласынъ?» – деп сорагъанда, О: «Мен сен айдагъан назаретли Иса олам», – деп джевап берди. 9Ёлдашларым нурны корьген олсалар да, манъа айтылгъан сёзлерни эшитмедилер. 10О вакъыт мен: «Я Рабби, манъа не япмакъ керек?» – дедим. Рабби манъа: «Еринъден турып, Дамасккъа бар, япмагъа керек олгъан эр шейни о ерде айтаджакълар», – деди. 11О нурнынъ йылтырагъанындан кёр олгъаным ичюн, ёлдашларым мени къолумдан тутып, Дамасккъа етеклеп алып бардылар. 12 ^eО ерде яшагъан эписи еудийлер арасында нам къазангъан, Къанунгъа коре диндар, Анания адлы бир адам бар эди. 13О, яныма келип турды да, манъа: «Къардашым Саул, козьлеринъ ачылсын!» – деди. Мен шу ань оны коре башладым. 14О манъа: «Сени бабаларымызнынъ Алласы сайлады. Сен, Онынъ истегенини билип ве Инсафлы Олгъанны корип, Онынъ сесини эшитип, 15 ^fкорьген ве эшиткен шейлернинъ эписи акъкъында бутюн адамлар огюнде Онынъ шааты оладжакъсынъ. 16 ^gЭнди даа не беклейсинъ? Еринъден тур ве, Исанынъ Адыны чагъырып, сувгъа батырылып чыкъ да, гуналарынъдан темизлен!» – деди.

17 ^hМен Ерусалимге къайтып кельгенден сонъ, Алланынъ Сарайында дува окъугъанымда, руяда олып, 18Раббини корьдим. О, манъа: «Къана, тез ол да, Ерусалимден чыкъып кет, чюнки бу ерде Мен ичюн берген шаатлыгъынъны къабул этмейджеклер», – деди. 19Мен: «Я Рабби! Санъа инангъанларны синагогаларда ургъан ве зиндангъа ташлагъан адам олгъанымны олар билелер де. 20 ⁱСенинъ шаатынъ олгъан Стефаннынъ къаныны тёккенлерде, о ерде мен де тура эдим. Мен онынъ ольдюргенлерине разы олып, оларнынъ урбаларына къаравул олдым», – дедим. 21О исе: «Сен бара бер! Мен сени узакъкъа, башкъа миллетлернинъ алдына ёллайджагъым», – деди.

22Бу вакъыткъадже Павелни динълеп тургъанлар къычыра башладылар. Олар:

– Бойле адамны ер юзюнден ёкъ этинъ! Онъа яшамагъа мумкюн дегиль! – дедилер. 23Олар ойле къычырып, усть урбаларыны ташлап, авагъа тоз сачып тургъанларда, 24бинъбашы Павелге къаршы бойле багъыргъанларнынъ себебини бильмек ичюн, оны къалеге алып барып къамчыламагъа ве соргъу кечирмеге буюрды. 25 ^jОны къушакъларнен багълап кергенде, Павел янында тургъан юзбашыгъа:

– Рим гражданыны суд этмейип къамчыламакъ мумкюнми? – деп сорады.

26Юзбашы буны эшиткенинен, барып бинъбашыгъа хабер этип:

– Бакъ, сен не япмагъа истейсинъ? Бу адам Рим гражданы экен де, – деди. 27О вакъыт бинъбашы Павелнинъ янына келип:

– Манъа айт, сен Рим гражданы оласынъмы? – деп сорады.

– Эбет, – деди Павел. 28Бинъбашы:

– Мен бу гражданлыкъкъа чокъ акъча берип саип олдым, – деди.

– Мен исе догъгъан кунюнден башлап бу мемлекетнинъ гражданы эдим, – деп джевап берди Павел.

29О вакъыт Павелни соргъугъа чеккенлер онынъ янындан тез-тез чекильдилер. Бинъбашы да онынъ Рим гражданы олгъаныны билип, багълап къойгъаны ичюн пек къоркъты.

Павел Юксек Шура алдында

Эртеси куню бинъбашы, еудийлер Павелни неде къабаатлагъанларыны эминликнен бильмек макъсадынен, оны зынджырлардан бошатты. Еудий баш руханийлерине ве бутюн Юксек Шура азаларына топланмагъа буюрды. Павелни кетирип, оларнынъ къаршысына къойды.30