‏ Acts 9

Саул – Раббиге иман эткенлернинъ бири

1 ^a‌ ^bСаул, Раббининъ шегиртлерине олюм джезасыны истеп, ачувнен нефес алып эп юре эди. Баш руханийнинъ алдына барып, 2Дамаск шеэриндеки синагогалар ичюн мектюплерни сорады. «Ёл» адлангъан огретювнинъ изинден баргъан кимни тапса, акъай я да къадын олгъанына бакъмайып, оларны якъалап, Ерусалимге кетирмек ниетинде эди. 3Ёлгъа чыкъып, Дамасккъа якъынлашкъанда, онынъ этрафыны апансыздан коктен тюшкен нур ярыкълатты. 4Саул ерге йыкъылып:

– Саул, Саул! Сен Мени не ичюн айдайсынъ? – деген сесни эшитти.

5– Я Рабби, Сен ким оласынъ? – деди Саул.

– Мен сен айдагъан Исадырым. 6Энди тур да, шеэрге бар. Анда санъа не япаджагъынъны айтарлар, – деди О.

7 ^cСаулнынъ ёл аркъадашлары сесни эшитип, лякин ич кимсени корьмейип, къатып къалдылар. 8Саул ерден турып козьлерини ачкъанда, ич бир шей корип оламады. Оны къолундан тутып, Дамаск шеэрине кетирдилер. 9Учь куньге къадар Саулнынъ козьлери корьмей эди, ве о, ич бир шей ашамай-ичмей эди.

10 ^dДамаск шеэринде Анания деген Исанынъ шегирти бар эди. Рабби онъа руяда корюнип:

– Эй, Анания! – деди.

– Мен мындам, Раббим! – деди о. 11 ^eРабби онъа:

– Еринъден тур ве «Догъру» деген сокъакъкъа барып, Иуданынъ эвиндеки Тарс шеэрли Саул адлы адамны сора. Шимди о дува окъуй. 12Онъа руяда корюнди ки, онынъ янына Анания адлы адам кельген ве, козьлери ачылмасы ичюн, онынъ башына къолларыны къойгъан, – деди.

13Анания джевап берип:

– Рабби, чокъ адамлардан эшиттим ки, бу адам Ерусалимде Сенинъ азизлеринъе не къадар яманлыкъ япкъан. 14Бу ерде де Сенинъ Адынъа инанып чагъыргъанларнынъ эписини якъаламакъ ичюн, баш руханийлерден рухсет алгъан, – деди.

15 ^fРабби Иса онъа:

– Адымны тюрлю халкълар, падишалар ве Исраиль огъулларынынъ огюнде илян этмек ичюн, Мен бу адамны сайладым. 16 ^gМеним Адым ичюн онъа не къадар азап чекмек керек олгъаныны косьтереджем, – деди.

17 ^hАнания барып, эвге кирди. Саулнынъ башына къолларыны къойып:

– Къардашым Саул! Мени Рабби ёллады. Сен келеяткъан ёлунъда санъа корюнген Иса Одыр. Шимди козьлеринъ кене кореджек, сен Мукъаддес Рухкъа толаджакъсынъ, – деди.

18Шу ань Саулнынъ козьлеринден перде тюшкен киби олып, о коре башлады. Еринден турып, сувгъа батырылып чыкъты. 19 ⁱСонъ аш ашап, такъатланды. Бир къач кунь Дамаскта Исанынъ шегиртлеринен берабер эди 20ве бирден Иса Алланынъ Огълу олгъаны акъкъында синагогаларда огретип башлады. 21 ^jОны эшиткенлер шашып:

– Ерусалимде шу Адгъа инанып чагъыргъанларны къырып ташлай эди. Бу ерде де оларны якъалап, баш руханийлерге алып бармакъ ичюн, мында кельмедими? – дей эдилер.

22 ^kСаул исе эп къудретке кирип, Иса – Месих олгъанына делиллерни кетирип, Дамаскта яшагъан еудийлерни шашмалата эди.

23 ^lАрадан баягъы вакъыт кечкен сонъ, еудийлер Саулны ольдюрмеге келиштилер. 24Оны ольдюрмек ичюн, гедже-куньдюз шеэрнинъ къапулары алдында къаравуллай эдилер. Лякин оларнынъ анълашмасы Саулгъа белли олды. 25 ^mГедже шегиртлер оны буюк сепетке къойып, шеэр диварындан тюшюрип йибердилер.

Саул Ерусалимде

26Саул Ерусалим шеэрине кельгенинен, о ердеки Исанынъ шегиртлерине къошулмагъа арекет этти. Лякин о Исанынъ шегирти олгъанына ич кимсе инанмайып, эписи ондан къоркъа эдилер. 27 ⁿО вакъыт Барнаба Саулны эльчилернинъ алдына алып кельди ве онынъ ёлда Исаны насыл корьгенини, Иса не айткъаныны, Дамаскта Исанынъ Адынен насыл девюрекли олып адамларны огреткенини оларгъа айтып берди. 28Бундан сонъ Саул энди оларнен берабер Ерусалимде эр вакъыт юрип, Рабби Исанынъ Адынен къоркъмайып огрете эди. 29 ^oЮнан тилинде лаф эткен еудийлернен де субетлешип давалаша эди, олар исе Саулны ольдюрмеге истедилер. 30 ^pДин къардашлары буны эшитип, Саулны Кайсареягъа алып кеттилер ве андан Тарс шеэрине ёлладылар.

31О вакъыт, Еудие, Галилея ве Самариеде иманлылар джемиети ичюн тынчлыкъ девири кельди. Иманлылар Раббиден къоркъып, иманда къавийлешип яшай эди. Мукъаддес Рухнынъ ярдымынен оларнынъ сайысы эп арта эди.

Пётр Лидда ве Яффа шеэрлеринде

32Пётр ер-ерден юрип, Лидда шеэринде яшагъан азизлернинъ алдына барды. 33О ерде секиз йылдан берли тёшегинден турмагъан Айнея адлы бир паралич ургъан адамны корьди. 34 ^qПётр онъа:

– Айнея, Иса Месих сени тедавийлей. Еринъден тур, тёшегинъни джый! – деди.

Айнея шу ань еринден турып кетти. 35Лидда ве Шарон шеэрлеринде яшагъанларнынъ эписи о адамнынъ алыны корьдилер де, Исаны Раббимиз деп таныдылар ве имангъа кельдилер.

36 ^rЯффада Исанынъ шегирти олгъан Табита адлы бир къадын бар эди. Онынъ адынынъ терджимеси «гъазель» демектир. Бу къадын эйилик ишлерине берилип, фукъарелерге чокъ садакъа бере эди. 37О куньлерде о хасталанып ольди. Онынъ олюсини ювып, юкъарыдаки одагъа къойдылар. 38Лидда шеэри Яффагъа якъын олгъаны ичюн, Пётрнынъ о ерде олгъаныны эшитип, шегиртлер онынъ алдына эки адамны ёлладылар да:

– Тез ол, бизим алдымызгъа кель! – деп ялвардылар.

39Пётр вакъыт джоймайып, оларнен берабер кетти. Анда кельгенинен, оны юкъарыдаки одагъа алып бардылар. Эписи тул къадынлар онынъ янында топлашып, агълай-агълай, Гъазельнинъ оларнен берабер тири олгъанда тиккен усть ве тюп урбаларыны косьтердилер. 40 ^sПётр эписини тышарыгъа чыкъаргъан сонъ, тиз чёкип дува окъуды ве олюге бакъып:

– Табита, еринъден тур! – деди.

Къадын козьлерини ачты да, Пётрны корип отурды. 41 ^tПётр къолуны узатып, онъа аякъ устюне турмагъа ярдым этти. Сонъ азизлернен берабер тул къадынларны чагъырып, оларгъа тири къадынны косьтерди. 42Бу адисе бутюн Яффагъа белли олды, ве чокъ адамлар Исагъа инанып, имангъа кельдилер. 43Пётр даа чокъ вакъыт Яффада Симон адлы бир териджининъ эвинде яшай эди.