‏ Exodus 14

Исраиллилер Къызыл денъизнинъ ортасындан кечелер

1– 2 ^aРАББИ Мусагъа:

– Исраиль огъулларына айт, арткъа айлансынлар, Пи-Хахиротнынъ огюнде, Мигдол ве Къызыл денъиз арасында, Баал-Цефоннынъ огюнде ордунен ерлешсинлер. Денъизнинъ янында Баал-Цефоннынъ къаршысында ордунен ерлешинъиз. 3Фыравун исраиллилер акъкъында: «Олар бу ернинъ ёлуны шашыргъанлар. Оларны сахра къапаткъан», – деп айтар. 4Мен онынъ юрегини таш киби этерим, ве о, оларнынъ артларындан къувалар. Мен исе фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына япкъан ишимде шуретимни косьтеририм. Сонъ мысырлылар, Мен – РАББИ олгъанымны билирлер, – деди.

Исраиллилер ойле де яптылар.

5Халкънынъ къачкъаны акъкъында Мысыр падишасына хабер этильген эди. Фыравун ве онынъ хызметчилери бу халкъкъа япкъан ишлерине языкъсындылар.

– Недир бизим эткенимиз? – дедилер олар. – Не ичюн биз, исраиллилер бизге даа хызмет этмесинлер деп, оларны йибердик?

6Фыравун озь арабасыны екти, янына озь халкъыны алды. 7Алты юз дане энъ яхшы арабаларны ве Мысырдаки эписи арабаларны, оларнынъ эписи башлыкъларыны да алды. 8 ^bРАББИ Мысыр падишасы олгъан фыравуннынъ юрегини таш киби этти, ве о, исраиллилернинъ артларындан къувалады. Исраиль огъуллары исе РАББИнинъ къудретли къолу астында кете эдилер. 9Мысырлылар, фыравуннынъ арабаларынен олгъан эписи атлары ве атлылары, онынъ бутюн ордусы исраиллилернинъ артларындан къуваладылар ве денъиз ялысында, Пи-Хахирот огюнде, Баал-Цефон янында ерлешкен исраиллилерге еттилер. 10Фыравун якъынлашкъанда, Исраиль огъуллары аркъаларына айланып бакътылар ве артларындан мысырлыларнынъ кельгенлерини корьдилер. Исраиль огъуллары пек къоркътылар ве ярдым сорап РАББИге ялвардылар. 11Олар Мусагъа:

– Мысырда къабир олмагъаны ичюн, сен бизни сахрагъа ольмеге алып кельдинъми? Бизни Мысырдан алып чыкъып бизнен япкъанынъ недир? 12Биз Мысырда санъа: «Бизни озь алымызгъа къалдыр. Мысырлыларгъа чалыша берейик», – деп айтмадыкъмы? Биз ичюн сахрада ольгенимизден мысырлыларгъа къуллукъ эткенимиз бинъ къат яхшыдыр, – дедилер.

13Амма Муса халкъкъа:

– Къоркъманъыз. Къатты турунъыз. РАББИ бугунь сизни къуртаргъаныны корерсинъиз. Бугунь корьген мысырлыларны бир даа омюрбилля корьмезсинъиз. 14 ^cСизинъ еринъизге РАББИ дженк этеджек, сиз исе тынч олунъыз, – деди.

15РАББИ Мусагъа:

– Ярдым сорап, не ичюн Манъа ялварасынъ? Исраиллилерге айт, ёлуны девам этсинлер, – деди. 16– Сен исе, таягъынъны котерип, къолунъны денъизге тараф узатып, оны экиге боль. Исраиллилер денъизнинъ ортасында олгъан топракъ устюнден кечерлер. 17Мен мысырлыларнынъ юреклерини таш киби этерим, ве олар исраиллилернинъ артларындан кетерлер. Мен фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына, арабаларына ве атлыларына япаджакъ ишимде шуретимни косьтеририм. 18Фыравунда, онынъ арабаларында ве атлыларында шуретимни косьтергенимде, мысырлылар Мен – РАББИ олгъанымны билирлер.

19Исраиллилер ордусынынъ огюнде кеткен Алланынъ Мелеги ёлгъа чыкъып, оларнынъ артларындан кетти. Булут диреги де оглеринден кетип, артларындан турды, 20мысырлылар ве исраиллилернинъ ордулары арасында турды. Бирлери ичюн о, булут ве къаранлыкъ эди, башкъалары ичюн исе геджени ярыкълата эди. Бутюн гедже девамында бири-дигерлерине якъынлашмадылар.

21 ^dМуса къолуны денъизге къаршы узатты. РАББИ кучьлю шаркъий ельни уфюртип, бутюн гедже денъиз сувларыны айдады ве денъизни топракъкъа чевирди. Денъиз экиге болюнди, 22ве Исраиль огъуллары денъиз ортасындан, топракътан кеттилер. Оларнынъ онъ ве сол тарафларында сувлар дивар олып тура эдилер. 23Мысырлылар оларнынъ пешинден къуваладылар ве артларындан фыравуннынъ эписи атлары, арабалары ве атлылары денъизнинъ ортасына кирдилер. 24Саба танъда РАББИ атеш ве булут дирегинден мысырлыларнынъ ордусына бакъты, ве оларнынъ сыраларыны къалабалыкъ этти. 25Оларнынъ арабаларындан копчеклерни алды да, арабалары зорнен кете башладылар. Мысырлылар:

– Исраиллилерден къачайыкъ. Оларнынъ ерине бизге къаршы РАББИ дженк эте, – дедилер.

26РАББИ Мусагъа:

– Къолунъны денъизге тараф узат. Сувлар арткъа, мысырлыларгъа, оларнынъ арабаларына ве атлыларына къайтырлар, – деди.

27Муса къолуны денъизге тараф узатты, ве сабасына сув озь ерине къайтты. Мысырлылар сувнынъ къаршысына чапкъанда, РАББИ оларны денъизнинъ ортасында сувгъа ташлады. 28Сув арткъа къайтып, исраиллилернинъ артларындан денъизге кирген бутюн фыравун ордусынынъ арабаларыны ве атлыларны къапатты. Олардан бири сагъ къалмады. 29 ^eИсраиль огъуллары исе денъиз ортасындаки топракътан кечтилер. Сувлар оларнынъ онъ ве сол тарафларында дивар олып турдылар. 30О куню РАББИ исраиллилерни мысырлыларнынъ къолундан къуртарды. Исраиллилер денъизнинъ ялысында мысырлыларнынъ олюлерини корьдилер. 31Исраиллилер РАББИнинъ къудрети мысырлыларнен не япкъаныны корьдилер. Халкъ, РАББИден къоркъып, Онъа ве Онынъ къулу олгъан Мусагъа инанды. О заман Муса ве Исраиль огъуллары РАББИге бу тюркюни йырладылар: