Exodus 19
Исраиллилер Синай дагъы янында
1Исраиллилернинъ Мысыр топрагъындан чыкъкъанларынынъ тамам учюнджи айы догъгъанда, олар Синай сахрасына кельдилер. 2 aРефидимден чыкъып, Синай сахрасына кельдилер ве анда, сахрада, ордунен ерлештилер. Исраиллилер анда, дагънынъ къаршысында орду олып ерлешти. 3Муса Алланынъ огюне котерильди. РАББИ дагъдан оны чагъырып: – Якъупнынъ эвлятларына, Исраиль огъулларына бойле деп айт ве хабер эт: 4 b«Сиз мысырлыларгъа нелер япкъанымны, сизни къартал къанатларында киби ташып, Озюме кетиргенимни корьдинъиз. 5 cЭгер сиз Меним айткъанларымны динълесенъиз ве васиетимни кутьсенъиз, эписи халкълардан Меним къысметим олурсынъыз. Бутюн ер – Менимкидир. 6 dСизлер исе – Меним руханийлернинъ падишалыгъым ве мукъаддес халкъым олурсынъыз». Исраиль огъулларына айтаджакъ сёзлеринъ будыр, – деди. 7Муса келип, халкънынъ эписи акъсакъалларыны чагъырып, оларгъа РАББИ эмир эткен бутюн бу сёзлерни айтып берди. 8 eБутюн халкъ: – РАББИнинъ бутюн айткъанларыны япармыз, – деп бир агъыздан джевап бердилер. Муса халкънынъ сёзлерини РАББИге айтты. 9РАББИ Мусагъа: – Мен сеннен лакъырды эткенимни халкъ эшитсин ве санъа эбедиен инансын деп, Мен санъа къою булутта келирим, – деди. Сонъ Муса РАББИнинъ сёзлерини халкъкъа бильдирди. 10 fРАББИ Мусагъа: – Халкъкъа барып, оны бугунь ве ярын эляллат. 11Учюнджи куньге азыр олмакъ ичюн, озь урбаларыны ювсунлар. Учюнджи куню бутюн халкънынъ козю огюнде РАББИ Синай дагъына энер. 12Халкъ ичюн дагънынъ чевре-четине сызыкъ сыз ве: «Дагъгъа чыкъмагъа ве онынъ этегине токъунмагъа сакъынынъыз. Дагъгъа токъунгъан эр кимни ольдюринъиз, 13 gамма бу адамгъа къолнен токъунманъыз: оны ташларнен урып, я да окънен атып ольдюринъиз. Айванмы о, адаммы, сагъ къалмасын», – айт. Девамлы бору сеси эшитильген вакъытта олар дагъгъа чыкъмакъ мумкюн, – деди. 14Муса дагъдан халкъкъа тюшти ве халкъны эляллатты. Олар озь урбаларыны ювдылар. 15Муса халкъкъа: – Учюнджи куню азыр олунъыз, апайларынъызгъа токъунманъыз, – деди. 16Учюнджи куню танъ аткъанда, кок гурюльдеди, яшын яшынлады, дагъ тёпесинде къою булут пейда олды, пек кучьлю бору сеси эшитильди. Ордуда олгъан бутюн халкъ титреди. 17Муса халкъны ордудан Алланынъ къаршысына чыкъарды, ве олар дагъ этеги янында турдылар. 18Синай дагъы, онынъ устюне атеш ичинде РАББИ энгени ичюн, бутюнлей тютей эди. Ондан чыкъкъан тютюн собадан чыкъкъан тютюн дайын эди, бутюн дагъ кучьлю къалтырай эди. 19Бору сеси эп къуветлеше эди. Муса айта эди, ве Алла онъа давушнен джевап бере эди. 20РАББИ Синай дагъына, дагънынъ тёпесине энди, Мусаны дагънынъ тёпесине чагъырды, ве Муса чыкъты. 21 hРАББИ Мусагъа: – Тюшип, халкъкъа, олар РАББИни корьмеге, Онъа къаршы ынтылмасынлар ве олардан чокъусы гъайып олмасынлар деп, анълат. 22 iРАББИге якъынлашкъан руханийлер, РАББИ оларны ёкъ этмесин деп, элялланмакъ борджлулар, – деди. 23Муса РАББИге: – Синай дагъына халкъ чыкъып оламай, чюнки Сен бизни: «Дагънынъ чевре-четине сызыкъ сыз, оны азиз эт», – айтып сакъындырдынъ, – деди. 24РАББИ онъа: – Дагъдан тюш. Сонъ къайтып, сеннен Харун да чыкъсын. Руханийлер ве халкъ исе, РАББИ оларны ёкъ этмесин деп, Онъа чыкъмагъа ынтылмасынлар, – деди. 25Муса халкъкъа тюшти ве буны айтып берди.
Copyright information for
CrhCTB