‏ Exodus 20

Он Эмир

1Алла бу сёзлернинъ эписини айтып берди:

2 ^a– Мен – РАББИм, сенинъ Алланъдырым. Мен сени Мысыр топрагъындан, сен къуллукъ эткен ерден алып чыкътым. 3 ^bМеним юзюм алдында сенде башкъа аллалар олмасын. 4 ^cТёпедеки кокте, ашагъыдаки ер юзюнде, ер юзюнден ашагъыдаки сувда олгъанларгъа ошагъан путларны ве ресимлерни япма. 5 ^dОларгъа седждеге къапанып ибадет этме. Мен – РАББИм, сенинъ Алланъдырым, куньджю Аллам. Мени кореджек козю олмагъан бабаларнынъ къабаатлары ичюн балаларыны учюнджи ве дёртюнджи несильгедже джезалайым. 6 ^eМени севген, эмирлеримни кутькен адамларнынъ эвлятларына исе бинъинджи несильгедже мерамет эйлейим.

7 ^fРАББИ-Таалянынъ Адыны нафиле айтма. Онынъ Адыны нафиле айткъан адамны РАББИ джезасыз къалдырмаз.

8 ^gРаатлыкъ кунюни, мукъаддес деп танымакъ ичюн, акъылда тут. 9Алты кунь чалыш ве озь тюрлю ишлеринъни яп. 10Единджи куню исе – РАББИ-Таалянъа ибадет этмек ичюн раатлыкъ кунюдир. Бу куню бир тюрлю иш япма. Не сен, не огълунъ, не къызынъ, не къулунъ, не хызметчи апайынъ, не айванынъ, не де яшагъан ерлеринъизде отургъан кельмешек бир ишни япманъыз. 11РАББИ коклерни ве топракъны, денъизни ве оларда олгъан эр бир шейни алты куньде яратты, единджи куню исе раатланды. РАББИ раатлыкъ кунюни багъышлады ве оны айырып мукъаддес этти.

12 ^hРАББИ-Таалянъ санъа берген ер юзюнде яшагъан куньлеринъ узун олсун деп, бабанъны ве ананъны урьмет эт.

13 ⁱАдамнынъ джаныны алма.

14 ^jАиле садыкълыгъыны бозма.

15 ^kХырсызлама.

16 ^lЯкъын адамгъа къаршы ялан шаатлыкъ этме.

17 ^mЯкъын адамнынъ эвини арзу этме, онынъ не апайыны, не къулуны, не хызметчи апайыны, не бугъасыны, не эшегини, не бир шейини истеме.

Исраиллилернинъ къоркъусы

18Эписи исраиллилер, кок гурюльдегенинен бору сесини эшитип, яшын яшынлагъанынен тютеген дагъны корип, къоркъудан къалтырап, арт-артына чекилип четте турдылар, 19 ⁿМусагъа:

– Бизлернен сен лаф эт, биз сени динълейик. Алла бизлернен лаф этмесин. О, бизнен лаф этсе, биз оледжекмиз, – дедилер.

20– Къоркъманъыз, – деди Муса халкъкъа. – Алла сизлерге ниетлеринъизни бильмек ичюн, пейда олды. Оны даима урьмет этип къоркъкъанынъызны, Оны акъылынъызда тутып, гуна къазанмагъанынъызны истей.

21Эписи адамлар четте тургъанда, Муса Алла олгъан ерге, къара булуткъа якъынлашты.

Къурбан чалынгъан ер акъкъында къанун

22РАББИ Мусагъа:

– Исраиль огъулларына бойле хабер эт: «Мен сизлернен коклерден лаф эткениме шаатсынъыз. 23Меним ериме озьлеринъизге алтын ве кумюш аллаларны япманъыз», – деди.

24Манъа топракътан къурбан ерини япынъыз, анда къойларынъызны ве малларынъызны бутюнлей якъыладжакъ къурбанлар ве аманлыкъ къурбанлар оларакъ кетиринъиз. Адыма багъышлангъан эр бир ерде Мен пейда олып, сизге эйилик этерим. 25 ^oЭгер Манъа къурбан ерини ташлардан япсанъыз, оны тегизленген ташлардан къурманъыз, чюнки ташларны тегизлегенде, сиз оларны арамларсынъыз. 26Аврет ерлеринъиз ачылмасынлар деп, Меним къурбан ериме басамакълардан котерильменъиз.