‏ Exodus 7

1Лякин РАББИ Мусагъа:

– Бакъ, Мен сени фыравунгъа Алла киби этип къойдым; агъанъ Харун сенинъ пейгъамберинъ оладжакъ, – деди. 2– Мен санъа бутюн эмир эткенлеримни Харунгъа айтаджакъсынъ. Агъанъ Харун исе, Исраиль огъулларыны озь топрагъындан йиберсин деп, фыравунгъа айтаджакъ. 3Лякин Мен фыравуннынъ юрегини таш киби этерим ве Мысыр топрагъында чокътан-чокъ аляметлеримни ве аджайип шейлеримни япарым. 4Фыравун сизни динълемейджек, ве Мен, Озь къудретимни косьтерип, буюк белялар ярдымынен ордуларымны, Исраиль огъулларынынъ халкъыны Мысыр топрагъындан алып чыкъарым. 5Къудретимни Мысыргъа косьтерип, Исраиль огъулларыны мысырлыларынъ арасындан алып чыкъкъанымдан сонъ, эписи мысырлылар «Мен – РАББИ» олгъанымны билирлер.

6Муса ве Харун, РАББИ насыл айткъан олса, ойле де яптылар.

7Олар фыравунгъа айтып башлагъанларында, Муса 80 яшында эди, агъасы Харун исе – 83.

Харуннынъ таягъы

8– 9РАББИ Мусагъа ве Харунгъа:

– Фыравун сизге: «Аджайип шей япынъыз», – десе, Харунгъа айт, таягъыны алсын да, фыравуннынъ огюне ташласын. Таякъ йылан олур, – деди.

10Муса ве Харун, фыравунгъа келип, РАББИ эмир эткени дайын яптылар. Харун таягъыны фыравун ве онынъ къуллары огюнде ташлады, ве о, йылан олды. 11Фыравун акъыллы адамларны ве ырымджыларны чагъыртты. Бу Мысыр тылсымджылары озь тылсымларынен айны шуны яптылар: 12олардан эр бири озь таягъыны ташлады, ве олар йыланлар олдылар. Амма Харуннынъ таягъы оларнынъ таякъларыны ютты. 13Фыравуннынъ юреги таш киби олды, ве РАББИ айткъаны дайын, о, Мусанен Харунны динълемеди.

Мысыргъа тюшкен белялар

14РАББИ Мусагъа:

– Фыравуннынъ юреги инат, халкъны йибермеге истемей. 15Ярын йылангъа айлангъан таягъынъны къолунъа алып, фыравунгъа бар да, о, сув янына чыкъкъанда, онынъ ёлунда, Нил дерьясы ялысында тур, – деди. 16– Онъа бойле айт: «РАББИ, еудийлернинъ Алласы мени санъа буны айтмакъ ичюн ёллады: “Манъа сахрада ибадет этсинлер деп, Меним халкъымны йибер”. Лякин сен аля даа динълемединъ. 17РАББИ бойле айта: “Мен – РАББИ олгъанымны япкъанларымдан билирсинъ”. Мына бу къолумдаки таякънен мен Нил дерьясынынъ сувуна урарым, ве о, къангъа айланыр. 18Дерьядаки балыкъ олер, дерья фена къокъу даркъатып башлар, ве мысырлылар дерьядаки сувны ичип оламазлар».

19Сонъ РАББИ Мусагъа бойле деди:

– Агъанъ Харунгъа айт, таягъыны алып, къолуны Мысыр топрагъынынъ сувларына: онынъ озенлерине, сув акъымларына, голлерине ве эписи хавузларына тараф котерсин. Олар къангъа айланырлар, бутюн Мысыр топрагъындаки эм таш, эм агъач савутларында къан олур.

20Муса ве Харун, РАББИ оларгъа насыл эмир эткен олса, ойле де яптылар. Харун фыравуннынъ ве къулларынынъ козьлери огюнде озь таягъыны котерип, дерья сувуна урды, ве дерьядаки бутюн сув къангъа айланды. 21Дерьядаки балыкъ олип, озен сасыгъаны ичюн, мысырлылар дерьядаки сувны ичип оламай эдилер. Бутюн Мысыр топрагъында къан эди. 22Амма Мысыр тылсымджылары озь тылсымларынен айны шуны яптылар. Фыравуннынъ юреги таш киби олды, ве о, РАББИ айткъаны киби, Мусанен Харунны динълемеди. 23Фыравун айланып эвине кетти. Бу шейлер онъа тесир этмеди. 24Эписи мысырлылар ичмеге сув тапмакъ ичюн, дерья янындаки ерни къазып башладылар, чюнки озендеки сувны ичип оламай эдилер.

РАББИ дерьяны харап эткенине еди кунь толды.25