‏ Exodus 5

Муса ве Харун фыравуннынъ огюнде

1Бундан сонъ Муса ве Харун фыравунгъа келип:

– РАББИ – Исраиль халкъынынъ Алласы – бойле деп айта: «Сахрада Манъа байрам япмакъ ичюн, Меним халкъымны йибер», – дедилер. 2 ^aАмма фыравун:

– РАББИ ким олгъан? Не ичюн Онынъ сёзюни динълеп, манъа Исраиль халкъыны йибермек керек? Мен РАББИни бильмейим ве исраиллилерни йибермем, – деди.

3– Бизге еудийлернинъ Алласы кельди. Алла бизни къылыч я да фелякетнен джезаламасын деп, бизим Алламызгъа, РАББИге къурбан чалмакъ ичюн бизни учь куньлюк ёлгъа сахрагъа йиберсе, – дедилер олар.

4– Не ичюн сиз, Муса ве Харун, халкъны оларнынъ ишинден къалдырасынъыз? Юре беринъиз ишинъизге! – деди оларгъа Мысыр падишасы. 5– Мына, бу ернинъ халкъы чокъ сайылыдыр. Сиз исе оны ишинден къалдырасынъыз, – деп къошты фыравун.

6О куню фыравун халкъ незаретчилерине ве реберлерге:

7– Тюневин ве обирскунь кирпич ясамакъ ичюн халкъкъа тобан бере эдинъиз. Илериде исе берменъиз. Тобанны озьлери юрип джыйсынлар. 8Лякин тюневин ве обирскунь не къадар кирпич япкъан олсалар, о къадар да япсынлар. Кирпичлернинъ сайысыны эксильтменъиз. Олар тенбеллер, онынъ ичюн: «Барайыкъ, Аллагъа къурбан чалайыкъ», – деп къычыралар. 9Оларгъа чокъча иш беринъиз. Олар чалышсынлар ве ялан лафкъа инанмасынлар, – деп эмир этти.

10Халкъ незаретчилери ве онынъ реберлери чыкъып, халкъкъа:

– Фыравун бойле деп айта: «Сизге тобан бермейджегим. 11Озюнъиз барынъыз, озьлеринъизге тобанны къайда тапсанъыз, андан алынъыз. Ишинъизден исе бир шей эксильмейджек», – дедилер.

12Халкъ тобан ерине ашлыкъ сапларыны джыймакъ ичюн, бутюн Мысыр топрагъында дагъылды. 13Незаретчилер исе меджбур этип:

– Куньлюк ишинъизни эр кунь, сизде тобан олгъан вакъыттаки киби, япынъыз, – дей эдилер.

14Фыравун незаретчилери къойгъан исраилли реберлерни котеклеп:

– Не ичюн тюневин ве бугунь, шимдигедже олгъаны дайын, кирпичлернинъ керекли сайысыны япмадынъыз? – дей эдилер.

15Исраиль халкъынынъ реберлери, фыравунгъа келип, онъа:

– Не ичюн сен бизлернен, озь къулларынънен, бойле япасынъ? – айтып къыямет къопардылар. 16– Бизге, къулларынъа, тобан бермейлер, амма «кирпичлерни исе япынъыз», деп айталар. Мына, бизни, къулларынъны, уралар. Халкъынъа бу гунадыр.

17Амма о:

– Сиз тенбельсинъиз, тенбельсинъиздир. Онынъ ичюн сизлер: «Барайыкъ, РАББИге къурбан чалайыкъ», – дейсинъиз. 18Шимди барынъыз да, чалышынъыз. Тобанны сизге бермезлер, амма кирпичлернинъ тайинленген сайысыны беринъиз, – деп айтты.

19«Кирпичлернинъ эр куньге керекли сайысыны эксильтменъиз», деген сёзлерде Исраиль реберлери башларына тюшкен беляларны корьдилер.

20Башлыкълар оларнынъ фыравундан чыкъкъанларыны беклеп тургъан Муса ве Харуннен корюштилер. 21Оларгъа:

– Фыравун ве онынъ къулларынынъ огюнде бизим яхшы адымызны аякъ асты эттинъиз. Бизни ольдюрсинлер деп, сиз оларнынъ къолларына къылыч бердинъиз. РАББИ буны корьсюн ве сизге бунынъ ичюн джеза берсин, – дедилер.

Муса Аллагъа шикяет эте

22 ^bСонъ Муса РАББИге:

– Эй, я Раббим! Не ичюн Сен шу халкъны бойле белягъа огъраттынъ? Не ичюн мени ёлладынъ? 23Мен фыравунгъа келип, Сенинъ Адынъдан лаф этип башлагъанымдан сонъ, о, бу халкъкъа даа зияде яманлыкълар япмагъа башлады. Бизни къуртармагъа истединъ, лякин Озь халкъынъны къуртармадынъ, – деди.