Gen 39 | CrhCTB | STEP | Юсуфны Мысыргъа кетирдилер. Оны мында кетирген исмаиллилернинъ къолундан Потифар адлы мысырлы сатын алды. Потифар – фыравуннынъ везири ве сакъчыларнынъ башлыгъы эди.

‏ Genesis 39

Юсуф ве Потифарнынъ апайы

1 ^aЮсуфны Мысыргъа кетирдилер. Оны мында кетирген исмаиллилернинъ къолундан Потифар адлы мысырлы сатын алды. Потифар – фыравуннынъ везири ве сакъчыларнынъ башлыгъы эди. 2 РАББИ Юсуфнен олгъаны ичюн, онынъ ишлери онъундан келе эдилер. Юсуф мысырлы эфендисининъ эвинде яшай эди. 3 Онынъ эфендиси, РАББИ Юсуфнен берабер олгъаныны ве эписи япкъан ишлерини РАББИ онъундан кетиргенини корьди. 4 Юсуф онынъ козьлеринде мерамет къазанды ве онъа хызмет этип башлады. Эфендиси Юсуфны озь эвине башлыкъ этип къойды ве онынъ эли астына бутюн барлыкъ-вариетини берди. 5 Мысырлы озь эвине ве барлыкъ-вариетине Юсуфны башлыкъ этип къойгъан сонъ, РАББИ Юсуфнынъ хатири ичюн мысырлынынъ эвини багъышлады. Онынъ эвинде ве тарласында олгъан эписи шейлерде РАББИнинъ багъышлавы бар эди. 6 Мысырлы бутюн барлыкъ-вариетини Юсуфнынъ эли астына берди, ашап-ичмектен гъайры ич бир шейнен озюнинъ иши ёкъ эди.

Юсуф бой-къыяфетли ве дюльбер эди. 7 Эфендисининъ апайы онъа козь ташлады ве:

– Меннен ят, – деди.

8 Лякин Юсуф ред этти ве эфендисининъ апайына:

– Мен олгъанымда, эфендим бир шей ичюн къасевет этмей. О, бутюн олгъан барлыкъ-вариетини меним элим астына берди. 9 ^bБу эвде менден буюк кимсе ёкъ. О, манъа, сенден гъайры, эписи шейлерни берди. Сен онынъ апайысынъ да! Насыл олып да, мен бу буюк хиянетликни япып, Алланынъ огюнде гуна къазанайым? – деди.

10 Апай эр кунь Юсуфны къандыра эди, амма Юсуф онен ятмагъа ве онен олмагъа разы олмай эди.

11 Куньлернинъ биринде Юсуф ишини япмакъ ичюн эвге кирди, эвде исе эвдекилерден кимсе ёкъ эди. 12 Эфендисининъ апайы оны урбасындан тутты ве:

– Меннен ят, – деди.

Лякин Юсуф озь урбасыны онынъ къолларында къалдырып къачты ве тышары чапып кетти. 13 Апай исе, Юсуф озь урбасыны онынъ къолунда къалдырып, эвден тышары къачкъаныны корип, 14 эвдекилерини чагъырды ве оларгъа бойле деди:

– Бакъынъыз, анавы бизим устюмизден кульсюн деп, бизге еудийни кетирди. О, меннен ятмакъ ичюн кельди. Амма мен юксек сеснен къычырдым. 15 ^cМен къыямет котерип къычыргъаным ичюн, о, урбасыны менде къалдырды, къачып, тышары чапып кетти.

16 Апай Юсуфнынъ урбасыны эфендисининъ эвге кельмесине къадар озюнде къалдырды. 17 Эфендисине айны сёзлерни айтып берди:

– Сен бизге кетирген еудий деген къул, устюмден кульмек ичюн, манъа кельди. 18 Лякин мен къыямет котерип къычыргъанымда, о, урбасыны менде къалдырып, тышары чапып кетти.

19 Апайынынъ: «Сенинъ къулунъ меннен бойле япты», – деген сёзлерини эшиткен сонъ, Юсуфнынъ эфендиси гъазапланды, 20 Юсуфны алды ве падишанынъ эсирлери отургъан зиндангъа ташлады. Шай этип, Юсуф анда, зиндангъа тюшти. 21 ^dАмма РАББИ Юсуфнен эди. О, онъа мераметини эйледи, онъа зиндан башлыгъынынъ козьлеринде урьметни багъышлады. 22 Зиндан башлыгъы Юсуфнынъ эли астына зинданда яткъан эписи эсирлерни берди. Юсуф оларнынъ бутюн эткен ишлерине реберлик япа башлады. 23 РАББИ Юсуфнен олгъаны, онынъ бутюн эткен ишлерини РАББИ онъундан кетиргени ичюн, зиндан башлыгъы Юсуфнынъ эли астында олгъан бир шейге асла мукъайт олмай эди.