‏ Genesis 50

Якъупнынъ дефн этилюви

1Юсуф бабасынынъ устюне тюшип, оны опип окюр-окюр агълады. 2Сонъ Юсуф озь хызметчи-экимлерине бабасыны бальзамламагъа эмир этти, ве экимлер Исраильни бальзамладылар. 3Къыркъ кунь кечти. Бальзамламакъ ичюн о къадар вакъыт керек эди. Мысырлылар онъа янып, етмиш кунь агъладылар. 4Матем куньлери кечкен сонъ, Юсуф фыравуннынъ хызметчилерине бойле деди:

– Эгер козьлеринъизде мерамет къазангъан олсам, фыравунгъа айтсанъыз: 5«Бабам мени емин эттирип, бойле деди: “Мен о бир дюньягъа кетем. Мени Ханаан топрагъында олгъан, озюме эвельден азырлап къойгъан къабримде дефн эт. Мени анда дефн эт”. Шимди мен кетип, бабамны дефн этмеге ве сонъ къайтып кельмеге разылыкъ сорайым».

6Фыравун деди:

– Бар, бабанъ сени емин эттиргени киби, оны дефн эт.

7Сонъ Юсуф бабасыны дефн этмеге кетти. Онен берабер фыравуннынъ эписи хызметчилери, эвининъ акъсакъаллары ве Мысыр топрагъынынъ эписи акъсакъаллары, 8Юсуфнынъ бутюн эви, агъа-къардашлары ве бабасынынъ эви кеттилер. Гошен виляетинде тек балаларыны, къой-эчкилерини ве туварларыны къалдырдылар. 9Юсуфнен берабер арабалар ве атлылар да кеттилер. Бойлеликнен, бу орду пек буюк эди.

10Иорданнынъ артында олгъан Атад арманына барып чыкъкъан сонъ, олар анда аджджы ве кучьлю агълап башладылар. Еди кунь Юсуф бабасына матем тутты. 11О ерде яшагъан ханаанлылар Атад арманында олгъан матемни корип:

– Мысырлылар не къадар аджджы агълайлар! – дедилер.

Онынъ ичюн Иорданнынъ артында олгъан бу ернинъ адыны «Мысырлыларнынъ Матеми» ▼

▼Къ. еуд. «Авел-Мицраим».

къойдылар.

12Якъупнынъ огъуллары, о, оларгъа насыл эмир берген олса, онен ойле де яптылар: 13 ^bогъуллары, кечинген бабаларыны Ханаан топрагъына кетирдилер ве Мамренинъ янында олгъан, Макъпела тарласындаки къобада оны дефн эттилер. Бу къобаны ве тарланы Ибраим бир заманда мезарлыкъ ери ичюн хитли Эфрондан сатын алгъан эди. 14Бабасыны дефн эткен сонъ, Юсуф, агъа-къардашлары ве эписи онен берабер бабаларыны дефн этмек ичюн кеткенлер Мысыргъа къайттылар.

Юсуф агъа-къардашларына мерамет эте

15Юсуфнынъ агъалары бабаларынынъ ольгенини корип:

– Эгер Юсуф бизге къаршы нефретленсе ве, биз онъа япкъан бутюн яманлыкълар ичюн, бизден интикъам алмагъа истесе, не япармыз? – деп тюшюндилер. 16– 17Олар Юсуфкъа бойле деп айтмагъа ёлладылар:

– Бабанъ ольмезден эвель: «Юсуфкъа бойле деп айтынъыз: “Ялварам санъа, агъаларынънынъ санъа яманлыкъ япкъанлары ичюн, къабаатларыны ве гуналарыны багъышла”», – деп эмир этти. Шимди бабанънынъ Алласы къулларына къабаатларыны багъышла.

Юсуф, онъа буны айткъанда, агълай башлады. 18Агъалары озьлери келип, онъа седжде эттилер ве:

– Иште, биз сенинъ къулларынъмыз, – дедилер.

19– Къоркъманъыз, – деди Юсуф. – Мен Алла дегилим. 20Сиз манъа къаршы яманлыкъ япмагъа истединъиз, амма Алла, шимди олгъаныны япмакъ ичюн, чокъ адамларнынъ яшайышларыны сакъламакъ ичюн, бундан эйилик япмагъа истеди. 21Иште, къоркъманъыз: мен сизни ве балаларынъызны бакъарым.

Юсуф оларгъа теселли берди, ве онынъ айткъанлары агъа-къардашларынынъ юреклерине ятты.

Юсуфнынъ олюми

22Юсуф бабасынынъ союнен берабер Мысырда яшай эди. Юсуф 110 йыл яшады, 23 ^cЭфраимнинъ балаларыны учюнджи несильгедже корьди. Менашшенинъ огълу Макирнинъ огъуллары да Юсуфнынъ тизлеринде догъдылар.

24 ^dЮсуф агъа-къардашларына:

– Мен о бир дюньягъа кетем, – деди. – Лякин Алла мытлакъа сизге ярдымгъа келир ве сизни бу ерден чыкъарып, Ибраимге, Исхакъкъа ве Якъупкъа емин эткен ерге алып кетер.

25 ^eСонъ Юсуф Исраиль огъулларына:

– Алла сизге ярдымгъа кельгенде, меним кемиклеримни мындан алып кетинъиз, – деп емин эттирди.

26Юсуф 110 яшында кечинди. Оны бальзамладылар ве Мысырда дюрбеге къойдылар.