‏ Isaiah 1

1 ^aУззия, Ётам, Ахаз ве Хизкия Ехудада падишалыкъ эткенде, Амоцнынъ огълу Ешая Ехуда ве Ерусалим акъкъында бойле руяларны корьди.

Рабби Озь халкъыны опькелей

2 ^bЭй, коклер, динъленъиз!
Эй, ер юзю, къулакъ ас!
РАББИ бойле дей:
– Мен огъулларымны тербиелеп осьтюрдим,
олар исе Манъа къаршы чыкътылар.
3 ^cОгюз сабысыны, эшек эфендисининъ отлугъыны таный,
Исраиль исе Мени танымай,
халкъым Мени анъламай!
4Вай-вай-вай! Гуналы миллет,
пек къабаатлы халкъ,
ярамазларнынъ сою,
бозукъ огъуллар
РАББИден вазгечтилер,
Исраильнинъ Азизини терк эттилер,
Онъа аркъа чевирдилер.
5Эй, РАББИни эп танымагъанлар!
Сизлерни даа къайсы еринъизге урмакъ керек?
Башларынъыз бутюн яра!
Юреклеринъиз – хаста!
6 ^dБаштан-аякъ сагъ еринъиз къалмады:
сиярынты, яра излери, къанагъан яралар –
темизленмеген, сарылмагъан,
ягънен йымшатылмагъан!

7 ^eТопрагъынъыз бошап къалды,
шеэрлеринъиз атешке берильди.
Ябанджылар тарлаларынъызны
козьлеринъиз огюнде ашап битирелер.
Орталыкъ бошап къалды,
санки ябанджылар сизлерни басты!

8Сион къызы – юзюм багъындаки,
бостандаки чалаш киби,
алкъагъа алынгъан шеэр киби къалды.
9 ^fОрдуларнынъ РАББИси базыларымызны
сагъ къалдырмагъан олса,
биз де Содом киби олып,
Гоморагъа ошар эдик.

10 ^gЭй, «Содом башлыкълары»!
РАББИнинъ сёзюни динъленъиз!
Эй, «Гомора халкъы»!
Алламызнынъ Къанунына къулакъ асынъыз!
11 ^h– Къурбанларынъызнынъ чокълугъы
Манъа керекмей! – дей РАББИ. –
Бутюнлей якъылгъан къочкъар къурбанларына,
бесленген айванларнынъ ягъларына быкътым;
бузав, къозу, текелернинъ къаныны истемейим!
12 ⁱЮзюмнинъ огюне кельгенинъизде,
азбарларымны таптап юргенинъизни
ким сизден истеди?
13 ^jМанъа файдасыз бахшыш кетирменъиз!
Якъылгъан отларынъызнынъ къокъусы Мен ичюн пис;
янъы ай ве раатлыкъ куньлерине,
байрам топлашувларына даянып оламайым!
Ичлеринъиз яманлыкъкъа толу олып, топлашасынъыз.
14Янъы ай куньлеринъиз ве байрамларынъызны
кореджек козюм ёкъ;
олар Манъа юк олды,
оларны ташымакътан болдурдым!
15 ^kКъолларынъызны Манъа
узаткъанларынъызда,
сизни корьмейим деп, козьлеримни къапатаджагъым.
Дуваларынъызны чокълаштыргъанынъызда,
эшитмейджегим.
Ольдюрген адамларнынъ къанындан къолларынъыз къырмызы.
16 ^lЮвунынъыз, темизленинъиз,
яман ишлеринъизни козьлеримден
узакълаштырынъыз,
яманлыкъ этмектен вазгечинъиз.
17 ^mЭйилик япмагъа огренинъиз,
адалет къыдырынъыз,
залымны джезаланъыз,
етимни къорчаланъыз,
тул апайнынъ тарафыны тутунъыз.

18 ⁿ– Айдынъыз, – дей РАББИ, – давамызны бакъайыкъ.
Гуналарынъыз къып-къырмызы олса биле,
къар киби ап-акъ оладжакъсынъыз,
ачыкъ къызыл олса биле,
юнь киби бем-беяз этерим.
19 ^oЭгер Мени динълемеге истесенъиз,
топракънынъ энъ яхшы берекетлери
сизинъ оладжакъ.
20 ^pЭгер динълемейип, Менден вазгечсенъиз,
сизлерни къылыч ашап битиреджек.
Буны айткъан – РАББИдир.

Гуна шеэри

21 ^qАдалетке толу
ишанчлы баш шеэр насыл олды да,
ороспу шеэрине чевирильди?
Эвель ичинде акъикъат яшай эди,
шимди исе – ольдюргенлер.
22 ^rКумюшинъ шлаккъа чевирильди,
ичкилеринъ сув къошулып бозулды.
23 ^sБашлыкъларынъ къанунны бозалар
хырсызларнен достлашалар.
Оларнынъ эписи бахшышларны севе
ве къапарларны къыдыра.
Етимни къорчаламайлар,
тул къадыннынъ давасы оларгъа барып етмей.

24 ^tОнынъ ичюн Рабби, Ордуларнынъ РАББИси,
Исраильнинъ Кучьлюси бойле дей:
– Вай-вай-вай…
Манъа къаршы чыкъкъанларны енъеджегим,
душманларымны джезалайджагъым!
25 ^uКъолумны санъа къаршы узатып,
кумюшни ириткен киби, сени иритирим,
къошмалардан сени арындырырым.
26 ^vЭвельки киби, санъа къадыларны тайинлерим,
башында олгъаны дайын,
меслеатчыларны къояджагъым.
О заман сенинъ акъкъынъда:
«Акъикъат шеэри,
ишанчлы баш шеэр», – дейджеклер.

27РАББИ Сионны адалетнен,
тёвбе эткен огъулларыны
акъикъатнен къуртараджакъ.
28 ^wЁлдан урулгъанлар
ве гунакярлар гъайып оладжакълар.
РАББИден вазгечкенлер ёкъ оладжакълар.

29 ^x– Сиз истеген эмен тереклеринъизден утанаджакъсынъыз,
сиз сайлагъан багъчаларынъыз ичюн
бетлеринъиз къызараджакъ.
30 ^yЯпракълары тюшкен эмен киби оладжакъсынъыз,
сувсуз къалгъан багъчагъа ошайджакъсынъыз.
31 ^zКучьлю адам – памукъ киби,
ишлери де къыгъылчым киби оладжакъ.
Экиси берабер янаджакъ,
кимсе сёндюрип оламайджакъ.