‏ Isaiah 22

Ерусалим акъкъында пейгъамберлик

1Руя вадийи акъкъында пейгъамберлик.

Сизге не олды? Неден эпинъиз дамгъа чыкътынъыз?
2 ^aШеэр шаматагъа толу, онынъ ичинде шенъленип къычыралар.
Адамларынъыз ольдюрильди, лякин къылычтан дегиль,
ольди, амма дженкте дегиль.
3Эписи ёлбашчыларынъыз бирликте къачтылар,
амма оларны тутып багъладылар,
окъчулар бир окъ биле атмадылар.
Не къадар узакъ къачып кетмесенъиз де,
эпинъизни тапып багъладылар.
4 ^bОнынъ ичюн айттым:
«Быракъынъыз мени, аджджы-аджджы агълайым,
манъа юрек бермеге ашыкъманъыз,
халкъым гъайып олды да!»

5Раббининъ куню, Ордулар РАББИсининъ куню кельди;
Руя вадийинде шашмалайлар,
къыйналалар ве теляшланалар;
диварлар йыкъылалар,
дагъларда къычыралар.
6 ^cЭлам аскерлери окълукъларыны ала;
дженк арабалары устюндеки аскерлер ве атлылар дженкке азыр;
Кир аскерлери къалкъанларыны ачалар.
7Энъ яхшы вадийлеринъиз дженк арабаларына толу,
атлылар шеэр къапулары къаршысына тизиле.
8Ехуданынъ къорчалавы ёкъ олды.
О куню сиз Орман Эвиндеки силяларгъа айланасыз.
9 ^dСизлер Давут Шеэрининъ диварында
чокъ тешик олгъаныны коресиз,
ашагъы хавузда сув топлайсыз.
10Ерусалимдеки эвлерни саясыз,
диварларны къавийлештирмек ичюн, эвлерни йыкъасыз.
11Эки дивар арасында,
эски хавузнынъ сувларыны топламакъ ичюн,
янъы хавуз япасыз.
Амма буны эвель-эзельден тайинлеп япкъан Аллагъа
къулакъ асмайсынъыз, Онъа бакъмайсынъыз.

12 ^eШунынъ ичюн о куню Ордуларнынъ РАББИ-ТААЛЯсы
сизни агъламагъа, айтынмагъа,
сачларынъызны кесмеге,
чувал токъумаларына кийинмеге чагъыра.
13 ^fЛякин орталыкъта шенълик ве къуванч,
туварларны, къой-эчкилерни соясыз,
эт ашайсыз, шарап ичесиз;
«Айдынъыз, ашап-ичейик! Ярын оледжекмиз де!» – дейсиз.

14Ордуларнынъ РАББИси къулакъларыма:
– Омюрбилля бу къабаатынъыз багъышланмайджакъ, –
бойле сёзлерни къойды.
Ордуларнынъ РАББИ-ТААЛЯсы бойле деди.

Шевнанынъ тенбиеленмеси

15 ^gОрдуларнынъ РАББИ-ТААЛЯсы бойле деди:
– Къана, анавы сарай башлыгъына Шевнагъа бар ве айт:
16 ^hМында сенинъ не акъларынъ бар?
Сой-сопларынъдан мында ким бар?
Озюнъе мында дюрбе япмагъа не акъкъынъ бар?
О озюне юксекте дюрбе япты,
къая ичинде мескен азырлады.
17Бакъ, адам! РАББИ сени яхшы тутып,
мытлакъа узакъ атаджакъ,
18яхшы этип, бир томалакъкъа топлап,
сени кениш бир топракъкъа фырлатаджакъ.
Анда сен оледжексинъ,
аджайип дженк арабаларынъ да анда оладжакъ.
Эфендинънинъ эвинде масхаралыкъсынъ!
19Сени еринъден итеп ташлайджагъым,
вазифенъден бошатаджагъым.

20 ⁱО куню Хилкиянынъ огълуны, къулум Эльякимни чагъыраджагъым. 21Онъа сенинъ урбанъны кийдирип, къушагъынънен белини багълайджагъым ве онынъ къолуна акимиетинъни береджегим. О, Ерусалимде яшагъанларгъа, Ехуданынъ халкъына баба киби оладжакъ. 22 ^jДавутнынъ эвинде онъа буюк укюм береджегим. О насыл айтса, ойле де оладжакъ. Анахтары олгъан адам киби: ачса, кимсе къапатып оламаз, къапатса, кимсе ачып оламаз. 23Мен ойле япарым ки, о, диваргъа къакъылгъан мых киби, къатты тураджакъ, бабасынынъ союна шурет ве шереф кетиреджек. 24Бабанынъ бутюн сою, балалары ве торунлары онынъ шуретинен файдаланаджакъ, эписи онъа багълы оладжакъ. Буюк ве уфакъ савутлар, чешит тюрлю гугюмлер мых устюнде асылгъан дайын, сой-сопларынынъ шурети онъа асыладжакъ.

25Амма сонъ, – дей Ордуларнынъ РАББИси, – къатты ерде пекинген мых, еринден къыбырдап, чыкъаджакъ ве тюшеджек, онъа асылгъан юк де гъайып оладжакъ.

РАББИ бойле дей.