‏ Isaiah 42

Раббининъ къулу

1 ^a– Мына – къулум!
Мен оны сайладым ве онъа ярдым этем!
О – джанымнынъ чырагъыдыр.
Онъа Озь Рухумны бердим;
О, халкъларгъа адалетликни илян этер.
2Давалашмаз О ве къычырмаз,
сокъакъларда кимсе Онынъ сесини эшитмез.
3О, чатлакъ къамышны къопармаз,
тютеп тургъан фитильни сёндюрмез,
акъикъатнен адалетликни илян этер.
4Ер юзюнде адалетни пекитмегендже,
болдурмаз, такъаттан кесильмез,
адалардаки халкълар Онынъ къанунына умют багълар.

5 ^bКоклерни яраткъан ве джайгъан,
ерни ве анда булунгъан эписи шейлерни ясагъан,
дюньядаки адамларгъа нефес берген,
устюнде юргенлерге джан берген РАББИ-Тааля бойле дей:
6 ^c– Мен, РАББИ, сени адалетнен чагъырдым.
Сени къолунъдан тутаджагъым ве къорчалайджагъым.
Сенинъ ярдымынънен инсанларгъа васиет береджегим,
миллетлерге ярыкъ оладжакъсынъ:
7 ^dкёр адамларнынъ козьлерини ачаджакъсынъ,
эсирлерни зиндандан,
къаранлыкъта яшагъанларны аписханеден чыкъараджакъсынъ.

8 ^eМен – РАББИм; Адым будыр.
Ич кимсеге шуретимни,
путларгъа шанымны бермейджегим.
9Мына, эвельден хабер эткенлерим эписи олды,
энди исе янъыларны хабер этем,
олар ерине кельмезден эвель,
сизге хабер этем.

Макътав йыры

10 ^fЭй, денъизнен ялдагъанлар ве денъизде олгъанлар!
Эй, адалар ве устьлеринде яшагъанлар!
РАББИге янъы бир йырны йырланъыз,
дюньянынъ дёрт тарафындан Оны макътанъыз!
11 ^gСахра ве андаки шеэрлер,
Кедарнынъ койлери сеслерини юксельтсин.
Селада яшагъанлар тантана этсин,
дагъларнынъ тёпелеринден къуванчнен къычырсынлар.
12РАББИни шуретлесинлер,
адаларда шаныны макътасынлар.
13 ^hБатыр киби, РАББИ чыкъаджакъ,
дженкчи киби, ачувгъа толаджакъ.
Гудюрди киби, гъазап толу олып, къычыраджакъ,
душманларыны енъеджек.

Рабби Озь халкъыны къалдырмамагъа сёз бере

14 ⁱЧокъ вакъыт индемедим,
агъыз ачмайып, озюмни туттым.
Энди догъгъан апай киби инъильдейджегим,
зорнен нефес алып, ах чекеджегим.
15 ^jДагъ ве тёпелерни харап этеджегим,
бутюн ешиллигини къурутаджагъым.
Озенлерини ойле сай этеджегим ки,
оларда адалар пейда оладжакъ,
голлерини къурутаджагъым.
16 ^kКёр адамларны белли олмагъан ёлларындан алып кетеджегим,
таныш олмагъан ёлларда юрсетеджегим,
оглериндеки къаранлыкъны ярыкъкъа чевиреджегим,
къыйыш ёлларыны догъру этеджегим.
Олар ичюн япаджакъларым будыр,
оларны къалдырмайджагъым.
17 ^lО заман путларгъа ишангъанлар, оларгъа:
«Сиздир бизим аллаларымыз», – дегенлер
арткъа чекиледжеклер,
буюк масхаралыкъкъа огърайджакълар.

Корьмеген ве динълемеген Исраиль

18 ^m– Эй, сагъырлар, динъленъиз,
эй, кёр адамлар, бакъынъ ве корюнъиз!
19 ⁿКъулум къадар кёр олгъан бармы?
Мен ёллагъан хаберджим къадар сагъыр олгъан бармы?
Севгилим къадар кёр,
РАББИнинъ къулу къадар кёр олгъан бармы?
20 ^oЧокъ шей коресинъ, амма фаркъына бармайсынъ,
къулакъларынъ ачыкъ, амма эшитмейсинъ.

21Озь догърулыгъы ичюн
РАББИ Къанунны юксельтмеге ве шуретлемеге истеди.
22 ^pАмма бу халкъны харап эттилер,
эр бир шейини тартып алдылар.
Эписини къапкъан чукъурларына туттылар,
зинданларгъа къапаттылар,
мулькюни чайпап алдылар,
ич кимсе оларны къуртармады.
Чайпалгъанлар, кимсе де:
«Кери къайтар!» – демей.

23Бунъа ким къулакъ асаджакъ?
Ким дикъкъат этип, келеджекте эшитеджек?
24Якъупны харап этмеге,
Исраильни чайпамагъа ким ёл берди?
Биз РАББИнинъ огюнде гуна яптыкъ,
шунынъ ичюн О, ойле шейлер япты.

Исраиллилер Онынъ ёлларындан юрмеге истемедилер,
Къануныны динълемедилер.
25 ^qШунынъ ичюн устьлерине къызгъын ачувыны тёкти,
шиддетли дженкни ёллады.
Чевре-четлерини атеш сарды,
амма олар анъламай эди,
оларны якъа эди,
амма фаркъына бармадылар.