Isaiah 45
Кореш акъкъында пейгъамберлик
1 a– Мен, РАББИ, месихимни ▼▼Месих – (къ. еуд. «машиах») Алланынъ истегини ерине кетирмек ичюн сайлангъан адам. Бу вазифени беджермекнинъ алямети – бу адамнынъ зейтюн ягъынен ягъланмасыдыр.
Корешни сагъ къолундан тутам,онынъ огюнде миллетлерни бойсундырам,
падишаларнынъ къолларындан укюмни тартып алам,
огюнде къапуларны ачам,
араба къапуларыны къапатмайым.
РАББИ Корешке бойле дей:
2 c– Огюнъден кетип, дагъларны тегизлейджегим,
бакъыр къапуларны къыраджагъым,
демир мандалларны сындыраджагъым,
3 dсанъа къаранлыкъта сакълагъан хазинелерни,
гизли байлыкъларны береджегим.
Сонъра сен биледжексинъ ки,
Мен – РАББИм, Исраильнинъ Алласыдырым,
сени адынънен чагъырам.
4 eКъулум Якъуп ве Мен сайлагъан Исраиль ичюн,
сени адынънен чагъырдым.
Сен Мени танымасанъ да,
санъа сайгъылы ад бердим.
5 fМен РАББИ, башкъасы ёкъ.
Менден гъайры алла ёкъ.
Сен Мени танымасанъ да,
къолунъа буюк укюм бердим.
6 gО заман куньдогъуш тарафындан куньбатышкъадже биледжеклер ки,
Менден гъайры алла ёкъ,
Мен – РАББИм, башкъасы ёкътыр.
7 hМен ярыкъны ясайым, къаранлыкъны япам,
аманлыкъ яратам ве беля ёллайым.
Буны эписини япкъан – Мен, РАББИдирим!
8Эй, юкъарыдаки коклер, адалетни кетиринъиз;
булутлар да догърулыкъны ягъдырсынлар.
Ер ачылсын да, къуртулыш пейда олсун,
онен берабер адалет де кельсин.
Буларны яраткъан – Мен, РАББИдирим!
9 iВай-вай-вай! Яратыджысынен давалашкъангъа беля!
Ернинъ чамурындан япылгъан балчыкъ савуты чёльмекчиге:
«Недир эткенинъ?» – дерми?
Сен япкъан шей: «Къоллары ёкъ!» – айтармы?
10Вай-вай-вай!
«Мени бу дюньягъа неге кетирдинъ?» – бабасына дегенге,
«Мени неге догъдынъ?» – деп, анасындан сорагъангъа беля!
11РАББИ, Исраильнинъ Азизи,
онынъ Яратыджысы бойле дей:
– Огъулларым акъкъында Менден сорайджакъсынъызмы?
Къолларымнынъ япкъанлары акъкъында Манъа буюраджакъсынъызмы?
12 jЕр юзюни Мен яптым,
устюнде адамны яраттым.
Коклерни Мен Озь къолларымнен кердим,
ве бутюн кок ордусына буюрам.
13 kАдалетнен Корешни кетиреджегим,
о юреджек эписи ёлларны догъру ве тегиз этеджегим.
О, шеэримни къураджакъ,
сюргюн этильген халкъымны къайтараджакъ,
олардан не акъча, не къапар алмайджакъ, –
дей Ордуларнынъ РАББИси.
14 lРАББИ бойле дей:
– Мысырлыларнынъ топлагъан шейлери,
хушлуларнынъ алыш-веришнен къазангъанлары,
юксек бойлу шевалылар да санъа кечип,
сенинъки оладжакълар.
Олар артынъдан кетеджеклер,
зынджырларынен келип,
огюнъде ерге тюшеджеклер, санъа:
«Алла тек сеннен,
башкъа алла ёкъ», – деп ялвараджакълар.
15Керчектен, Сен – Озюнъни гизлеген бир Алласынъ,
Исраильнинъ Алласы, Къуртарыджыдыр.
16 mОлар эписи бирликте масхара олып, утанаджакълар,
пут ясагъанларнынъ эписи айып олып, узакълашаджакълар.
17 nРАББИ Исраильни исе къуртараджакъ,
Исраиль эбедиен къуртулгъан оладжакъ.
Сизлер эбедиен не масхара оладжакъсынъыз,
не де утанаджакъсынъыз.
18РАББИ коклерни яратты,
ер юзюни ясап, онъа бичим берди, оны пекитти,
бошуна яратмады, анда яшасынлар деп, оны япты.
РАББИ бойле дей:
– Мен – РАББИ! Башкъасы ёкъ!
19 oМен дегенде, ер юзюнинъ къаранлыкъ еринде гизли айтмадым.
Якъупнынъ эвлятларына:
«Мени бошуна къыдырасынъыз», – демедим.
Мен – акъикъатны айткъан, догърусыны ачкъан РАББИдирим!
Акъикъат, кучь ве къуртулыш – Алладандыр!
20 pЭй, халкълардан къачып къуртулгъанлар!Эпинъиз топлашып, яныма келинъиз.
Озь агъач путуны ташыгъан,
оларны къуртарып оламайджакъ аллагъа дува эткенлер
ич бир шейни анъламайлар.
21 qОзьара акъыл танышып, айтынъыз,
буны къадим замандан ким хабер этти,
оладжагъындан эвель ким бильдирди?
Мен РАББИм дегильми?
Менден гъайры аллалар ёкъ!
Мен – адалетли Алла ве Къуртарыджы!
Менден башкъасы ёкъ!
22Эй, дюньянынъ дёрт тарафындакилер!
Манъа айланынъыз ве къуртулыш тапынъыз.
Мен – Алла! Башкъасы ёкъ!
23 rОзюмнен ант этем,
агъзымдан чыкъкъан сёз догъру ве ич денъишмез.
Эр тиз огюме чёкеджек,
эр тиль Меннен ант этеджек.
24Меним акъкъымда бойле дейджеклер:
«Адалет ве кучь тек РАББИдедир!»
Онъа къаршы душманлыкъ эткен эр кес
Онъа келеджек ве утанаджакъ.
25Исраильнинъ эписи эвлятларыны
РАББИ акълайджакъ ве шуретлейджек.
Copyright information for
CrhCTB