‏ Isaiah 66

Алла халкъларны суд эте

1 ^aРАББИ бойле дей:
– Коклер – тахтым,
ер юзю – аякъларыма таяма.
Меним ичюн эвни къайда къураджакъсынъыз?
Раатланмагъа ерим не ерде оладжакъ?
2 ^bКъолларым бутюн буларны япты,
бойле этип, эр шей пейда олды, – дей РАББИ.

Лякин Мен алчакъгонъюллилерге,
рухтан тюшкенлерге,
сёзюм огюнде къалтырагъанларгъа бакъаджагъым.

3 ^cБугъаны сойгъан – адамны ольдюргенге ошай,
къойны къурбан чалгъан – копекнинъ бойнуны къыргъан кибидир,
ашлыкъ бахшышыны кетирген – домуз къаныны кетирген киби,
къокъулы отларны якъкъан – бош путкъа ибадет эткен кибидир.
Олар озь ёлларыны сайладылар,
джанлары да эткен арамлыкъларындан кейф ала.
4 ^dМен де шуны сайлап, оларны джезалайджагъым,
башларына дешетли шей тюшюреджегим,
чюнки Мен чагъыргъанымда, джевап бермедилер,
айткъанымда, динълемедилер,
козьлерим огюнде яманлыкъ эттилер,
бегенмегенимни сайладылар.

5РАББИнинъ сёзюнден къалтырагъанлар,
Онынъ сёзюни динъленъиз:
– Сизни корьмеге истемеген,
Адым ичюн сизни къувалагъан къардашларынъыз:
«РАББИ Озюни шуретинде косьтерсин де,
шенълигинъизге бакъайыкъ!» – дейлер.
Амма олар масхара оладжакълар.

6Шеэрден шамата,
РАББИнинъ Сарайындан сеси эшитиле!
РАББИ душманларыны къазангъанларына коре джезалай.

7 ^eДогъув агърысыны бильмейип, догъды,
оны агърылары тутмаздан, бир огълан бала тапты!
8Бойле шейни ким эшитти?
Бунъа ошагъанны ким корьди?
Бир мемлекет бир куньде догъармы,
халкъ бир аньде пейда олурмы?
Сион исе, агърысы тутар-тутмаз,
огъулларыны тапты.

9Догъув вакътына кетиририм де,
догъурмагъа ёл бермемми? – дей РАББИ.
– Я да догъурмагъа кучь берип,
къарныны къапатырыммы? – дей Алланъ.
10– Ерусалимнен берабер къуванынъыз,
оны севгенлер, эпинъиз онынъ ичюн шенъленинъиз!
Ерусалим ичюн агълагъанлар!
Энди онен берабер къуванынъыз!
11Бала анасынынъ кокюсинден ашап-тойып теселли алгъан киби,
сиз де шеэрнинъ шуретинден зевкъ сюреджексинъиз.

12 ^fРАББИ бойле дей:
– Бакъынъыз, бу шеэрге озенге ошагъан
тынчлыкъ-аманлыкъ береджегим,
сув ташкъыны киби,
онъа халкъларнынъ байлыгъыны ёллайджагъым
ве сизге кейф береджегим.
Сизлерни къучакъта ташыйджакълар,
тиз устюне къойып охшайджакълар.
13 ^gАнасы огълунынъ гонълюни алгъаны дайын,
сизинъ гонълюнъизни Мен аладжагъым,
сиз Ерусалимде теселли тападжакъсыз.

14Буны корип, къуванаджакъсынъыз,
беденлеринъиз, тазе от киби, кучьке толаджакъ.
РАББИнинъ къолу къулларына белли оладжакъ,
душманларына исе О, ачувланаджакъ.
15 ^hБакъынъыз, РАББИ атеште келир,
Онынъ арабалары – боран кибидир.
О, гъазапнен джезалайджакъ,
алевли атешни ёллап, серт къычыраджакъ.
16 ⁱРАББИ эр бир тири джанны
атеш ве къылычнен суд этеджек,
РАББИ чокъларны ольдюреджек.

17 ^j– Озьлерини «эляллап ве темизлеп», багъчаларгъа бирер-бирер киргенлер, домуз этини, джиренч шейлерни ве сычанларны ашагъан эр кес гъайып оладжакълар, – дей РАББИ.

18 ^k– Мен оларнынъ эткенлерини ве ниетлерини билем. Бутюн халкъларны, тюрлю тиллернен лаф эткенлерни топламагъа келеятам. Олар келип, шуретимни кореджеклер. 19Оларнынъ арасында бир алямет косьтереджегим. Сагъ къалгъанларны халкъларгъа, Таршишке, Пулгъа ве Лудгъа (яй кергенлерге), Тувалгъа, Явангъа, Меним акъкъымда эшитмеген, шуретимни корьмеген, узакъ адаларгъа ёллайджагъым. Олар халкъларгъа шуретимни хабер этеджеклер. 20 ^lО вакъыт бутюн халкъларнынъ арасында яшагъан эписи агъа-къардашларынъызны атларда, ачыкъ ве япыкъ арабаларда, къатырларда ве тез юрген девелерде азиз дагъыма, Ерусалимге РАББИге бахшыш оларакъ алып кетиреджеклер, – дей РАББИ. – Бунъа ошап, Исраиль огъуллары темиз савутларда РАББИнинъ Эвине ашлыкъ бахшышларыны кетирелер. 21 ^mАлып кетирильген исраиллилернинъ арасындан башкъаларны руханийлер ве левийлилер этеджегим, – дей РАББИ.

22 ⁿ– Яратаджакъ янъы коклер ве янъы ер огюмде эбедиен тураджакъ, эвлятларынъыз ве сойларынъызнынъ адлары да эбедий оладжакъ, – дей РАББИ. 23– О заман эр янъы ай куню ве эр раатлыкъ куню эр джан огюме ибадет этмеге келеджек, – дей РАББИ. 24 ^o– Тышары чыкъкъанда исе, Менден юзь чевиргенлернинъ джесетлерине бакъаджакълар. Оларны кемирген къурт ольмез, якъкъан атеш сёнмез. Эр бир джан олардан нефретленеджек.