k Збр 108.30-31
Jeremiah 20
Йирмея ве Пашхур
1Иммернинъ огълу Пашхур руханий, РАББИ Эвининъ баш незаретчиси Йирмеянынъ бойле пейгъамберлик эткенини эшиткен сонъ, 2 aЙирмея пейгъамберни урды ве РАББИ Эвининъ юкъары Биньямин Къапусы янында къалыпкъа къойды. 3 bАйланыр куню Пашхур Йирмеяны къалыптан чыкъарды. Йирмея онъа: – РАББИ сенинъ Пашхур адынъны Магор-Миссавив ▼▼Пашхур – къ. еуд. бу сёзнинъ айтылувы «орталыкъ аманлыкъ ичинде» манасыны анълата. Магор-Миссавив – къ. еуд. бу ибаренинъ айтылувы «орталыкъны къоркъу къаплады» манасыны анълата.
адына чевирди, – деди. 4– РАББИ бойле дей: Бакъ! Санъа да, сени севгенлерге де къоркъунчлы шей оладжакъ. Козьлеринънинъ огюнде душманлар оларны къылычнен ольдюреджеклер. Вавилон падишасынынъ къолуна бутюн Ехуданы береджегим, о, базыларыны къылычнен ольдюреджек, базыларыны Вавилонгъа сюргюн этеджек. 5 dДушманларнынъ къолларына бу шеэрнинъ бутюн байлыгъыны: бутюн барлыкъ-вариетини, эписи къыйметли шейлерини, Ехуда падишаларынынъ эписи зенгинликлерини береджегим. Олар эписини чайпап аладжакълар ве Вавилонгъа алып кетеджеклер. 6 eСен, Пашхур, ве эвинъде эписи яшагъанлар сюргюнликке кетеджексинъиз. Вавилонгъа келип, анда оледжексинъ ве анда джыйыладжакъсынъ. Сен ялан пейгъамберлик эткен севимли достларынъ да сеннен оладжакълар. Йирмеянынъ айтынувы
7 f– Мени алдаттынъ, я РАББИ, мен алдандым;менден кучьлю олып, мени енъдинъ.
Эр кунь устюмден кулелер,
эр кес мени мыскъыллай.
8Лафымны башлар-башламаз,
зорбалыкъ акъкъында багъырам,
хырсызлыкъ акъкъында къычырам.
РАББИнинъ сёзю ичюн мени яманлайлар,
эр кунь меним устюмден кулелер.
9 g«Бир даа РАББИни акъылларына кетирмейджегим,
Ады акъкъында бир даа айтмайджагъым», – деп тюшюндим,
амма юрегимде бир атеш киби янды,
кемиклеримни якъкъан дайын олды.
Оны ичимде тутмагъа тырыштым,
амма оламадым.
10 hЭтрафымда чокъ лафларны эшиттим,
орталыкъны къоркъу къаплады.
«Оны чакъынъыз! Эр кеске айтып берсинлер», – дейлер.
Меннен муаббет яшагъанларнынъ эписи
энди абынгъанымны беклеп отуралар;
«Бельки, алданаджакъ да,
сонъ оны енъип, джезалармыз», – дейлер.
11 iАмма меннен РАББИ,
къоркъунчлы дженкчи кибидир.
Бунынъ ичюн мени къувалагъанлар абынырлар
ве мени енъалмазлар, буюк масхара оладжакълар.
Ниетлерини беджермейджеклер,
лякин эбедиен масхара оладжакълар,
ич бир вакъыт адамларнынъ акъылларындан чыкъмайджакъ.
12 jОрдуларнынъ РАББИси! Сен догъру адамны сынайсынъ,
акъылыны ве юрегини коресинъ.
Оларны джезалайджагъынъны корейим,
давамны Сенинъ къолунъа бердим де!
13 kРАББИге йырланъыз,
РАББИни макътанъыз!
О, фукъаренинъ джаныны яманларнынъ къолундан къуртарды!
14 lДогъгъан кунюм лянет олсун!
Анам мени тапкъан куню хайырлы олмасын!
15Бабама: «Огълунъ олды!» – хаберини кетирген,
оны пек къувандыргъан адам лянет олсун!
16 mО адам, РАББИ аджымаздан йыкътыргъан шеэрлер киби олсун!
Саба къычырувларны, уйледе телюке багъырувны эшитсин!
17 nО мени анамнынъ къурсагъында ольдюргейди,
анам манъа мезар олгъайды,
къурсагъы да эбедий юклю къалгъайды.
18 oАнамнынъ къурсагъындан неге чыкътым?
Дерт ве къаарь корьмеге,
куньлеримни масхаралыкъ ичинде битирмегеми?
Copyright information for
CrhCTB